De Song van het Jaar is jarig. In 1985 was de eerste, donderdag 16 december vindt de uitzending van dit jaar plaats. Gijsbert Kamer van de Volkskrant duikt de komende maand voor 3VOOR12 in het immense Song van het Jaar archief. Voor tijdens het lezen: de grote Song van het Jaar shuffle playlist op Spotify. 2017 tracks, vijf dagen. Stemmen kan hier. Alles over de Song van het Jaar vind je hier. Vandaag 1986, het jaar van Elvis Costello, The Smiths en de Boegies.

Spelletjes en rubrieken, daar waren Fons Dellen en Bram van Splunteren dol op in De Wilde Wereld. Zo kwam er iedere week een iets bekendere Nederlander langs die drie liedjes te horen kreeg waarvan hij of zij er een mocht laten staan voor de volgende week.

Een van die liedjes door de redactie geselecteerd was Mèh van de Groningse pretpunk-band De Boegies. Fons Dellen herinnert zich nog dat het liedje ‘maandenlang bleef staan. Niemand wilde het eruit gooien, iedereen koos het opnieuw als beste van de drie nummers.’

Het liedje kwam van het album Parels Voor De Zwijnen, waar Bram en Fons toch al zeer enthousiast over waren. Maar het was Mèh dat uitgroeide tot een heuse Nederlandse popklassieker, zeker toen er ook een filmpje van gemaakt werd met zanger Eddy Huizing alias Piepke in de hoofdrol.

‘Maar het kreeg pas echt een status toen Kees van Kooten, die een keer bij ons te gast was’, zo herinnert Dellen zich, ‘het liedje uitriep tot een hoogtepunt in de geschiedenis van de anarcho-poëzie.’

De tekst bestond uit niet meer dan het woordje mèh dat talloze malen herhaald werd, maar het klinkt nog altijd fantastisch. Het succes heeft de band nooit weten te evenaren. Dellen is niet zo lang geleden nog op zoek gegaan naar Piepke. ‘Hij bleek in een fabriek te werken. Toen ik hem thuis belde riep hij heel enthousiast: Fons je bent net op tijd, ik heb een nieuwe trein geïnstalleerd.’ De zanger van een van de weinige Nederlandstalige punkklassiekers was in zijn vrije tijd bouwer van modelspoorwegen geworden.

Het liedje, dat lastig verkrijgbaar was op cd, is opgenomen op de door Vic Van de Reijt samengestelde driedubbel-cd met carnavalsmuziek die deze maand verschijnt: Och Was Ik Maar...Een Paard In De Gang – Muziek terwijl u host. Het volgt zes liedjes na Stoont Als Een Garnaal van Kees van Kooten zelf, samen met Wim de Bie.

Logisch dat het liedje de derde plaats haalde in de Song Van Het Jaar competitie van 1986. Minder logisch was de nummer 1 voor Elvis Costello met I Want You, hij zou verder in geen enkele song van het jaar-competitie een rol van betekenis spelen. De Ramones (op 2 met Something To Believe In) wel, maar het is de vraag of dit het liedje is dat Ramones-liefhebbers nu nog snel zullen noemen als er naar hun favoriet gevraagd wordt. Zoals ook Nick Cave met veel betere nummers dan de wat ‘gewone’ cover van By The Time I Get To Phoenix in latere jaren veel lager stond dan de vierde plaats die hij nu met deze Jimmy Webb compositie haalde.

Zelf was ik ook toen al van mening dat The Smiths minstens op 2 waren gekomen als niet Panic maar Big Mouth Strikes Again het liedje was waar op gestemd kon worden. En ik denk ook dat de Beastie Boys, als hun album Licensed To Ill wat eerder in het jaar was uitgekomen dan december, Fight For Your Right To Party beslist nummer 1 geworden was.