In het begin lijkt er nog wat aarzeling bij Duncan Idaho, zo lang spelen ze nog niet in deze samenstelling. Dankzij de spontane interactie met het publiek, dat voor een aardig deel uit fans en familie bestaat, staan ze vrij snel op hun gemak te musiceren. De verschillende sounds lopen prima in elkaar over en zorgen elke keer voor genoeg ontdekkingen in de liedjes. Opener 'A Life For Every Sleeper' wekt interesse door de groovy baslijn dat versterkt wordt door een kort maar krachtig orgelpartij. Afkomstig van de vrouwelijke flank zorgen toetsenist Hanna Tollenaar en back-up Sanne van Veen voor de fraaie zanglijnen.
Samen met frontman Ivo Alblas komen de gelaagde vocalen goed uit de verf. Duncan Idaho gaat melodieus alle kanten op. Het rockende uptempo nummer 'Last Miss' inclusief een Strokes-achtige gitaarsolo wordt afgewisseld door de herfstige single 'Vulture of July'. Drummer Tomas Stokman en bassist Jip van Zoest zorgen elke song voor een stevige fundering. Broer Jan komt regelmatig met soleerwerk tijdens 'False Light' en de afsluitende single 'Io'. Helaas een vrij korte setlist maar de belangrijkste nummers van het laatste album 'The Event Horizon' passeren de revue zodat iedereen een goed beeld kan krijgen van Duncan Idaho.
Net als de Lekkerkerkse formatie heeft San Cisco een hoop te danken aan 3FM. Michiel Veenstra en Gerard Ekdom draaien het aanstekelijke 'Awkward' al sinds de zomer en promoveren het tot megahit. Momenteel is 'Rocket Ship' de nieuwe single en tijdens een wedstrijd op Rab Radio kiest San Cisco zelf voor de remix van Dylan Siemerink als b-kant in de iTunes store. Hun debuut komt pas uit in november. Zanger Jordi Davieson moet eerst zijn school afmaken. Ondertussen zijn er wel twee EP's verschenen vol zomerse tunes met opgewekte gitaartjes, olijke synths en klare drums van de bevallige Scarlett Stevens. Ze zingt regelmatig mee terwijl ze toch flink uithaalt achter haar drumkit. Muziek zit in haar DNA, haar vader is bandmanager en labelbaas. Zelf werkt ze in een platenzaak.
Gitarist Josh Biondillo laat zien dat ook hij kan zingen, zoals in het Beach Boys-achtige 'Girls Do Cry'. In de Australische laidback sound hoor je veel hippe acts terug van de voorbije jaren zoals Vampire Weekend, Howler en MGMT. Het viertal gaat, nadat Jordi solo een persoonlijk liedje brengt over een oude man in 'John's Song', richting het einde een stapje ruiger. 'Stella' en 'No Friends' zijn liedjes voor de debuutplaat en krijgen enige distortion mee. De gefocuste blik van Stevens achter de drums is bij momenten best eng. Tussen deze twee tracks in spelen ze de gloednieuwe single met toepasselijke titel 'Wild Things'. Afsluiten doen de heren met de populaire combi 'Rocket Ship' en 'Awkward'. Raar dat ze de twee bekendste singles als slot gebruiken maar dit is dan ook hun eerste tour door Nederland. In hun thuisland staan ze al op grote podia. Van San Cisco en Duncan Idaho gaan we zeker nog meer horen.