De Belgische band Amatorski die zijn succesvolle debuut maakte in 2010, werd bij zijn ontdekking gekenmerkt door wiegende nummers met een melodieuze zanglijn. De single Come Home werd een hit in België en ook in Nederland heeft het zijn bekendheid gekregen doordat het in een reclamespotje werd gebruikt. Toch is het debuut Same Stars We Shared een totaal verkeerd voorbeeld om het huidige geluid van de band te omschrijven. Met de nieuwe cd TBC heeft de band zich ontwikkeld tot een van de meest authentieke bands van België, met ingetogen, mooie nummers, die de stilte benadrukken en je dwingen te luisteren. Het wiegende geluid plaatsgemaakt voor nummers met een climax, met meer oog voor verschillende instrumenten en detail. Dat de band populair is, is goed te zien aan de opkomst, ze spelen voor een uitverkocht Rotown, met een erg divers publiek. Het is mooi om te zien dat de band een zo breed draagvlak heeft, bij zowel de jeugd, als ouderen, wellicht een teken dat de band een mooie toekomst tegemoet gaat.
Amatorski krijgt Rotown stil
Een prachtig concert en een bijzondere ervaring
De Belgische band Amatorski die zijn succesvolle debuut maakte in 2010, werd bij zijn ontdekking gekenmerkt door wiegende nummers met een melodieuze zanglijn. De single Come Home werd een hit in België en ook in Nederland heeft het zijn bekendheid gekregen doordat het in een reclamespotje werd gebruikt.
Het voorprogramma is Captain Oats, een jonge singer-song writer, die zichzelf begeleidt met een gitaar. Het zijn mooie, rustige nummers en het is overduidelijk een voorprogramma dat past bij een concert van Amatorski. Het rumoerige publiek maakt het echter onmogelijk voor Captain Oats om een goede sfeer in Rotown te creeëren en zijn muziek verdrinkt af en toe in het lawaai uit de zaal. Rotown lijkt op dat moment eerder op een stamkroeg dan op een poppodium, en alleen aan een schamel, maar enthousiast applaus is te horen dat er een klein aantal mensen is die wel aandachtig staat te luisteren.
Als Amatorski het podium betreedt wordt het toch wat stiller en de bescheiden bandleden begroeten beleefd het publiek. Het instrumentale nummer Fading is een mooie aankondiging van de band en zorgt dat alle aandacht is gevestigd op de band. Amatorski heeft een goede start en speelt foutloos. De virtuoze drummer maakt complexe ritmes, die volledig zijn afgestemd op de zang en gitaar. Het trekt de aandacht en toch komen alle instrumenten volledig tot hun recht. Jammer dat er door een paar nummers een ruis klinkt die zelfs de stem en gitaar overstemt, maar dat wordt na verloop van tijd verholpen. Af en toe heeft de band moeite met het vasthouden van de aandacht van het publiek en neemt het rumoer wat toe, maar ieder nummer weet de mensen te raken. De stilte in ieder nummer dwingt je aandachtig te luisteren en alles wat er op het podium gebeurt in je op te nemen. Soms is het een catchy gitaarrif (Peacefull), soms de minimalistische synths of soms de melodieuze piano die om aandacht vragen. Wanneer dat is gebeurd, kunnen de nummers zich in je nestelen en uitspinnen tot een muur van geluid of de meest verfijnde melodieën.
Op het juiste moment, wanneer de interesse toch weer wat afzwakt, wordt dan de single Soldier ingezet onder luid applaus. Ook de bandleden weten wat de meerwaarde is van de bekendheid van de single en de inzet van de band is zichtbaar wat hoger dan bij andere nummers. De volgende en tevens laatste twee nummers zijn ook van bijzondere klasse en zorgen voor een prachtig einde van het concert.
Wanneer de band weer opkomt voor de toegift bedankt frontvrouw Inne Eysermans het publiek en het voorprogramma en stellen voor om achteraf nog een ‘pintje’ te doen, wat beter is dan in dat ‘rokerskot’ te staan. De beleefdheid waarmee ze het voorstelt is bijna aandoenlijk en het komt mij voor alsof alle Belgische bands hiermee gezegend zijn. De toegift bestaat uit het nummer waarmee ze hun bekendheid hebben verworven, Come Home. Het is een voorspelbaar, maar niet minder mooi einde. Het is als een laatste groet naar hun eerste album en hun eerste geluid.
Het is een prachtig concert geworden en de professionaliteit waarmee de band speelt straalt van elk nummer af. Het is een bijzondere prestatie om met zo’n subtiel geluid de aandacht van een uitverkocht Rotown vast te houden en iedereen te vervullen met emotie. Het is een teken dat de Gentse band nog een lange toekomst tegemoet kan gaan.