De greep uit de demo en albumbak

Er waren weer behoorlijk wat glimmende schijfjes ingestuurd ter recensie.

De hoogste tijd dus om er wat uit te halen en te bekijken wat het allemaal inhoudt en voorstelt. Deze keer hebben we de CD's beluisterd van: 2nd Place Driver, White Sands, Waves Beyond Infinity, Zodiac Zoo en het debuutalbum van The Cuties.

Er waren weer behoorlijk wat glimmende schijfjes ingestuurd ter recensie.

2nd Place Driver - Full Speed Bare Naked Omdat "de ene luisteraar blij werd van het vol elektrische, bombastische werk" van 2nd Place Driver, en de andere "het kleine, akoestische werk" beter vond, is de band gekomen met een interessant album waarop vijf nummers staan op de favoriete manier van de eerste luisteraar, en diezelfde nummers op de favoriete wijze van de tweede luisteraar. Een vriendelijk gebaar voor het publiek, maar zou het ook kunnen dat de band zichzelf hiermee kritisch onder de loep aan het nemen is? Want wat is nu het échte 2nd Place Driver geluid? Is het de vrij standaard rock van tracks 1 t/m 5 of is het het experimentele geluid van tracks 6 t/m 10 waarbij de band veel meer het avontuur opzoekt en daardoor niet in een hokje te stoppen is? Alhoewel de eerste helft zeker niet slecht is en bij tijd en wijle interessante uitschieters laat horen, is de tweede helft veel interessanter om naar te luisteren. De band kijkt hierbij namelijk verder dan haar neus lang is en dat is bijzonder. Bovendien laat het zien dat de leden niet bang zijn om risico's te nemen. Als 2nd Place Driver boven het maaiveld uit wilt steken moet de band zeker doorgaan met het experiment, want daar slaagt ze op dit album erg goed in. En voor het festivalpubliek kunnen de heren de nummers in het gewone rockjasje laten zitten. door: Rivka de Jonge The Cuties - Ah-ah-aah Wat een schattige plaat van eveneens schattige meiden onder de rook van Rotterdam. Waarschijnlijk hebben ze daarom ook een schattige naam. Maar vergis je niet, want zodra je het lief klinkende Ugly Boy opzet van hun debuutplaat vliegen de rake teksten je om de oren. Het is moeilijk voor te stellen dat dit het eerste album is van deze all-girl band want tekstueel, songwrite technisch en artistiek ziet het er allemaal puik uit! Het maar liefst vijftien nummers tellende debuut album Ah-ah-aah is gewoon een fantastisch album als jij je thuis voelt in de scene van dit soort muziek. Wat voor soort muziek is dit dan hoor ik je vragen? Geen idee. Er worden op de website raakvlakken genoemd met the All Girl Summer Fun Band en ik begrijp de vergelijking, maar de koortjes van The Cuties zitten bijvoorbeeld veel beter in de muziek dan bij AGSFB. Nee, The Cuties is een bandje 'an sich'. Ik heb ook even wat live footage erbij gehaald wat ik op het oh zo handige YouTube kon vinden en dat is het enige waar ik wat werk in zie qua live presentatie. Maar met dit album is niks mis en ik raad eenieder aan om even het web op te gaan en langs The Cuties te surfen via www.thecuties.nl! door: Björn de Water White Sands - Deseronto Nog nooit is een cd met veel van hetzelfde zo verantwoord geweest als bij 'Deseronto' van White Sands. Zelfs als je niet van alt.country houdt grijpt deze cd je bij de keel om je niet meer los te laten. Elk nummer laat de luisteraar ademloos achter, het is bijna zonde om hier woorden aan vuil te maken. Elk nummer verdient alleen maar stilte als reactie. Er is geen enkele noot teveel gespeeld, geen woord teveel gezongen, geen muziekinstrument is overbodig. Dit is puur. Muziek zoals het bedoeld is. Mooi, van begin tot eind. Laat dat maar aan Pascal Hallibert en Hans Custers over, voor de gelegenheid aangevuld met de -minimalistische!- drums van Daan van Diest. Zorg dat je deze cd in je bezit krijgt en waan je 41 minuten lang in een stille broeierige nacht, een lege zandvlakte met voorbij waaiend tumbleweed, waan je in een lege bar in een uitgestorven woestijnstadje, met in de hoek op een kleine verhoging twee mannen, tokkelend op hun gitaren, ogen naar de grond gericht... door: Rivka de Jonge Waves beyond Infinity - Back to where I came from Zo af en toe krijg je een cd'tje, waar je alleen maar op kan hopen, en dit is er zo eentje. Waves Beyond Infinity had heel gemakkelijk een pretentieus bandje kunnen zijn met een verkeerde naam, foute titels en een regelrecht butt geluid. Maar niets van dat. Een goede mix van gitaar, zang en banjo(!) zijn heerlijk voor een muziekliefhebber die even weg wil van het geluid wat hij kent, en dat deed dit schijfje van WBI het wel. In eigen beheer heeft dit Rotterdamse trio een schijfje met maar liefst tien nummers uit hun eigen homestudio weten te krijgen en het luistert makkelijk weg. Als ik op een punt kritisch zou kunnen zijn is het de strakheid en de opname die (heel) soms nog wat hiaten vertoond, maar dit is maar minimaal. Vergelijkingen vind ik altijd moeilijk en ook gevaarlijk om te maken en dat wil ik in dit geval ook een keer lekker niet doen. Back to where I came from is een cd die je zelf moet luisteren om vooral zelf een oordeel te vellen. Hier en daar hoor ik raakvlakken met songs die ik in de Americana stijl tegenkom, maar net zo goed krijg je een country/ saloon gevoel bij de Banjo die er dan weer net zo hard op los gaat. Gewoon zelf even luisteren dus! Op de officiële Myspace /wavesbeyondinfinty staan zowel nummers van dit album als het nummer Blinded welk op het tweede album zal verschijnen. Zit je lekker achter de computer, surf dan even bij ze langs. Heb je de smaak te pakken, bestel dan gelijk via hun Myspace dit album. Een tip zou ik de band wel mee willen geven: jullie hebben een hoog cult gehalte en dat is iets wat veel fans kan aanspreken. Claim je eigen domein naast de Myspace en probeer daar wat van die mystiek in te krijgen wat niet op een Myspace lukt. Dat past absoluut goed bij de sfeer die jullie neerzetten. door: Björn de Water Zodiac Zoo - 20:02 Zodiac Zoo is een band dat me vrij snel doet denken aan Pearl Jam, waarschijnlijk ook een grote invloed voor zanger Kees Jonker. Niks mis mee, als het goed wordt gedaan wat in dit geval ook zo is. De hevige kritiek op bands zoals Zodiac Zoo is altijd dat er al honderden van bestaan. Wellicht is dat zo, maar de uitvoering is belangrijk om onderscheid te maken. Meestal krijgen rockbands na plusminus vijf jaar echt een routine met een doorbraak naar een volgend level, en mijn gevoel zegt dat Zodiac Zoo wel eens een leuk 'gig-jaar' zou kunnen krijgen. De cd 20:02 geeft je zeven nummers met lekkere eigentijdse rock wat prima in alle cafeetjes en zaaltjes past in Nederland. Als ex-programmeur weet ik dat een dergelijk soort band als Zodiac Zoo moeilijk aan de bak komt in de kernpodia omdat het aan de ene kant de klasse en de sound kan hebben van goede bands als Pearl Jam of Creed, maar aan de andere kant het toch niet is. Lastig, en ook vaak lullig. Ik hoop dat ZZ zich vooral niet gaat storen aan dat soort dingen en aan de optreed lijst te zien gaat het ze goed. Kritisch nootje: laat iets meer ruimte in de bruggetjes, ik weet zeker dat met de individuele kwaliteit van de muzikanten er veel mooiere arrangementen uit kunnen komen als jullie iets minder aan het rock song format houden en even lekker los gaan (hard en zacht). Ben je benieuwd geworden naar Zodiac Zoo? Ga dan naar www.zodiaczoo.nl waar je via de audio link hun gehele cd gratis en voor niets kan luisteren! door: Björn de Water