In maart 2014 bracht de band hun debuutalbum uit, dat meerdere lovende recensies kreeg. Nu, krap een jaar later, volgt opvolger Showers al, voorafgegaan door de single 'Wet'. Iets dat op zichzelf al een topprestatie is, want waar halen die gasten met al die gigs de tijd vandaan om zoveel liedjes te schrijven?

The Afterveins, bestaande uit Maks Bolhuis (zang, gitaar), Xander van Dijck (gitaar) en Aswin van As (drums), wist Henk Koorn van Hallo Venray te strikken voor de productie van het album. Wat direct opvalt tijdens het beluisteren van 'Showers' is de fijne, kraakheldere productie van Koorn, waarmee hij het live-geluid van de band heel goed weet te vangen. Het klinkt daarbij alsof de band het hele album integraal en zonder overdubs heeft ingespeeld.

The Afterveins trapt het album gelijk stevig af met 'Citywise', een lekker psychedelisch rocknummer. De band bouwt op dit album voort op de sound die op hun zelfgetitelde debuutalbum al te horen was, zoals in nummers als 'Interlude#2' en 'Outstairs'. Supersnelle gitaarrifs en uitgesponnen solo's, die soms lekker rammelen, naar de stijl van spelen waar de Velvet Underground eind jaren zestig het patent op had.

Om de stijl van de Afterveins anno 2015 te duiden, kun je denken aan bands The Brian Jonestown Massacre en bijvoorbeeld the Black Angels (in het derde nummer 'Wanking in the Shower'). Het luistert allemaal heel lekker weg en de nummers zitten stuk voor stuk goed in elkaar. Bolhuis zingt slechts spaarzaam in de eerste vijf nummers, met een hese stem en uithalen à la Jim Morrisson. Wel passend bij de sfeer, maar helaas zijn de teksten door zijn hese stemgeluid en schreeuwerige uithalen in de refreinen wel moeilijk te verstaan.

Toch begint de aandacht na het wat zeurderige 'Why You Low' (inclusief een over de top 'whoohoo-koortje') en de lange uitgesponnen jams in 'John Borno' te verslappen. Voor mij in dit geval een mooi moment voor een korte pitstop en een sprintje naar de koelkast.

Gelukkig weten ze daarna het tij snel te keren met 'Wet', de catchy single die we direct denken te herkennen van hun laatste optreden van 2014 in Roodkapje. Daar valt alles weer mooi op zijn plek. Maks Bolhuis zingt lekker laidback en de eigenzinnige en grappige teksten zijn heel goed te verstaan. Het is trouwens ook het enige nummer waar we een basgitaar menen te horen. Deze single, tegelijk ook de meest toegankelijke track van het album, verdient het zonder meer om een alternatief hitje te worden.

Het trio zet daarna een intiem sfeertje neer met het langzame en mooi gezongen 'Small' en wisselt van tempo met een vette jamsessie in Interlude#3. Een licht dreigend gitaarrifje is de basis voor het opzwepende 'Something Nothing', waarin de zang en tekst de geest van van the Doors de kop opsteekt. 'Farewell Before I'm gone' is de langzame melancholische afsluiter, waarin het tempo een beetje op en neer lijkt te te zweven en Bolhuis met een grappig accent z'n verdriet op het vinyl uitstort.

De psychrockers van The Afterveins leveren met Showers een fijne luisterplaat op. Misschien wat minder overdonderend en toegankelijk dan hun debuutalbum, maar wel een langspeler waarop ze een volwassen eigen geluid laten horen, durven te experimenteren en nieuwe muzikale wegen verkennen. Ik ben nu al benieuwd naar het vervolg, met minimaal een 'Interlude#4' erop!

Showers van The Afterveins is uit op Elevate Records/V2 en tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.

Zelf een album of EP aanmelden kan via redactie@3voor12zuidholland.nl onder vermelding van "Recensieverzoek". Alle te reviewen muziek dient digitaal te worden aangeboden.