Kreekrock rockt als vanouds

Harde klanken laten Westdorpe dreunen

Tekst: Joris van Moort Foto's: Kelly Thans & Joris van Moort ,

Kreekrock, het kleinschalige rockfestival in Westdorpe, geeft (ook lokale) rockbands de ruimte om het rustieke Zeeuws-Vlaamse dorp even wakker te schudden. Dit jaar, op 20 augustus, staan negen formaties op het podium van de Chillsoos. De meeste bands zijn afkomstig van onze zuiderburen, zoals Creatif Mindz, Walls of Sorrow en Spitfire.

De zon schijnt, het bier staat koud en het publiek druppelt binnen. Rond vier uur starten de Goese punkrock-heren van The Unknown Children. Naast hun inmiddels welbekende ‘Unicorn Porn’, mét aanwezigheid van roze eenhoorn, speelt het punkkwartet ook nieuw werk, zoals ‘Trump’ (gebaseerd op de presidentskandidaat Donald Trump) en ‘Christinsanity’. Aan de opbouw van de set is gewerkt. Zelfs de rustieke rockballad ‘Bert’ passeert de revue.

De vreemde eend in de bijt is Creatif Mindz. De Vlamingen met Gent als standplaats hangen het beest uit in Westdorpe. Letterlijk. Met maskers van wilde dieren betreden de muzikanten de bühne. De ‘animals’ laten ze voor wat het is, want ze  geven een mildere rockset weg. De winnaars van Steenworp voorronde weten wel wat ze doen en hebben veel interactie met elkaar, al komen ze naar het publiek toe wel met vlagen wat stijfjes over. 

Maar dan, als Super Villain klaar staat, maakt de zon plaats voor een bui, dat over het terrein trekt. De regenbui houdt tijdens het gehele debuutoptreden van de Rotterdamse band stand. Het weerhoudt de diehard-festivalbezoekers er niet van om  buiten de tent te blijven staan en naar de hardrockers te luisteren. En van dat debuutoptreden? De heren zijn ingespeeld op elkaar, weten ondanks wat technische problemen de boel bij elkaar te houden en zetten het publiek in beweging met hun slotnummer. 

Tijd voor wat metalgeweld van With The Wolves. De winnaars van dit Spectra-seizoen, bewegen zich op het podium rond als losgeslagen projectielen, al slaat het niet over op het publiek. De bandleden gaan onderling door als ‘losse eilandjes’ en de interactie met het publiek is ver te zoeken. De muziek daarentegen is hard en strak. 

Het Belgische Walls of Sorrow gaat op dezelfde voet verder. Prettige metalcore, net wat gelikter dan de voorgangers en gaat dan wel wat harder op de materie in. Eén van de gitaristen van de band zoekt het hogerop en bereikt het hoogste punt bovenop de geluidsinstallatie, om daar het nummer al spelend voort te zetten. 

Het Eindhovense Dutch Balls luidt de avond nog maar een keer stevig in. Geen metalcore zoals de voorgangers, maar flinke hardrock. De band gaat als een geoliede machine, geeft een prima set met show weg. Avontuurlijk zijn de Brabanders ook, als ze duiken in het ‘pirate’ metal rock-genre en zich uitdossen als heuse piraten. Het publiek functioneert  dan als bemanning van hun schip, dat de juiste koers vaart. Kortom,  tijd voor ‘Echte balle’.

De uit Luik afkomstige Evening Call is afgereisd naar het Zeeuws-Vlaamse voor een stevig potje hardcore met een Franse slag. De leadzanger Terry Jeanmart betrekt het publiek nog meer door zelf in het publiek rond te gaan lopen. De grootste aanwezige fan (en vriend van de band), Jelle Haaima, wist de organisatie van Kreekrock te overtuigen om Evening Call naar Westdorpe te halen en heeft dat met verve gedaan. Haaima wordt bedankt door de band, in het Frans en Engels, en hij zingt met volle overgave nog een nummer mee. 

De avond gaat, na zeven acts, nog stevig door. Spitfire geeft nog een flinke dreun aan het muzikale geweld dat al is langsgekomen. De aanwezigen krijgen een fiks potje stonerrock voor de kiezen. Lange solo’s en retro-microfoons zijn het herkenbare geluid van dit Belgische trio.

Afsluiter van de avond is de gelegenheidsformatie The Small Things, onder leiding van Reptilians zanger Sauro Locchi. Van ‘Song 2’ (Blur) tot ‘Everlong’ (Foo Fighters). Het slotakkoord klinkt uit op ‘Break Stuff’ (Limp Bizkit). Een leuke afwisseling en prima afsluiter van dit ruige festival.