Falco Benz is een artiest die swingende electro-nummers produceert. Zijn stijl lijkt op sommige momenten misschien wel een beetje op die van Bas Bron, het muzikale brein achter de hoofdact van de avond. De keuze om Benz mee te nemen als supportact is dan ook geen vreemde. Hij moet ervoor zorgen dat het publiek in een bepaalde vibe terecht komt waar De Jeugd op verder kan borduren.
De Jeugd van Tegenwoordig gaat heerlijk in 'Zoompje'
Falco Benz geeft aardige voorzet aan Bas Bron
De vaste bezoekers van het Bergse poppodium Gebouw-T zullen vrijdagavond 7 maart 2014 wel even verbaasd gekeken hebben. Het was, nog meer dan een half uur voor aanvang van het voorprogramma, al vrij druk en bedrijvig voor de deur van het pand en dat komt niet wekelijks voor. Toch zal deze verbijstering niet van lange duur zijn geweest. Met De Jeugd van Tegenwoordig stond er namelijk een naam van formaat op het programma, dat – zo bleek tijdens de avond – een breed publiek aanspreekt. Falco Benz mocht het publiek op warmen.
Falco Benz is een artiest die swingende electro-nummers produceert. Zijn stijl lijkt op sommige momenten misschien wel een beetje op die van Bas Bron, het muzikale brein achter de hoofdact van de avond. De keuze om Benz mee te nemen als supportact is dan ook geen vreemde. Hij moet ervoor zorgen dat het publiek in een bepaalde vibe terecht komt waar De Jeugd op verder kan borduren.
Na een korte onderbreking, waarin het hele podium heringericht is, betreedt Bas Bron in zijn eentje het podium, klaar om het buitenkansje dat hij van Falco Benz kreeg te verzilveren. Zodra hij voor het eerst een toets van zijn synthesizer indrukt, is het startsein van een spetterend optreden gegeven. Binnen no time heeft hij de aandacht van de hele zaal te pakken en deze speelt hij dan ook meteen plat. Niet veel later verschijnen ook Faberyayo, Willie Wartaal en Vieze Fur op het podium en is het kwartet compleet.
Het publiek in Bergen op Zoom, of zoals de heren het zelf liever noemen ‘Zoompje’, is veranderd in een woeste, golvende zee. Iedereen is continu aan het springen en aan het bewegen. Er lijkt geen einde aan te komen. Zelfs niet als de rapgroep (als je ze zo nog wel mag noemen) het einde van het optreden aankondigt. Het publiek laat dusdanig merken er nog geen genoeg van te hebben, dat de heren besluiten terug te komen. Wat volgt is een knallende en flitsende toegift, om vervolgens afscheid te nemen met een mooi fotomoment voor de zaal, inclusief duckface-pose.