Het lange leerproces van Tellurion

Metalband presenteert debuut-cd zaterdag op Burgfest

Gijs Kamphuis ,

Tellurion, dé metalband van Oostburg en omstreken, is al dik twee jaar bezig met het maken van een volgende stap in hun muzikale carrière. Het moet een grote stap worden, een professionele sprong vooruit. Werkelijk niets is aan het toeval overgelaten. De nummers zijn tot de laatste noot ontleed en grenzen zijn er voor verlegd. Al dat werk, alle vlijt krijgt nu een eerste apotheose. De naamloze debuutplaat komt eindelijk uit. Zaterdag, tijdens Burgfest in The Lane. Het vijftal is er meer dan klaar voor en terecht trots op hun eerstgeborene.

Het is een gezellige boel, een interview waar alle bandleden bij aanwezig zijn. Een beetje rommelig en wat flauwe grappen in het begin maar al snel wordt duidelijk dat deze vijf heren bloedserieus zijn. Ze weten wat ze willen en waar ze aan werken. Ook vertellen ze graag over het proces, en waar ze dat gebracht heeft. “Het waren zware jaren,” verzucht gitarist Benjamin Moll. De overige vier knikken instemmend. Er is veel gebeurd in de tijd van opnemen en nummers ontleden. “We hebben veel geleerd en zijn vaak op ons bek gegaan. Moet je nagaan, in de kerstvakantie van 2011 waren de drums al af,” gaat zanger Elton Boussen verder. “Maar de nummers waren toen nog echt niet af,” vult drummer Matthijs Quaars aan. “De zang, de leadgitaar, het moest allemaal nog opgenomen worden. Iets wat we allemaal zelf gedaan hebben. “Elton en Matthijs hebben zich er echt in verdiept om de opnames zo goed mogelijk te laten verlopen,” mengt bassist Marvin Marteijn zich in het gesprek. “Benjamin heeft daarna nog uitgezocht hoe het werkt met alle verschillende frequenties. We zijn echt aan het borduren geweest. Steek voor steek hebben we alles vastgelegd.” Tweede gitarist Brennan Caboor beaamt het met een knik. 
Kinderachtig
Tellurion bracht in 2009 al eens een EP uit. Volgens de band een schijfje dat vooral gemaakt is door Elton en Benjamin. Elton: “De EP is kinderachtig in vergelijking met wat er nu gaat komen. Die EP is een leerfase geweest. De insteek is nu ook heel anders. Het is niet vergelijkbaar met elkaar.” “En iedereen heeft nu een bijdrage geleverd. Het is echt een teamproces geweest”, legt Matthijs nog eens uit.
Benjamin: “We hebben voor en tijdens de opnames elk nummer per stukje bekeken, echt bijna letterlijk onder de loep genomen en geanalyseerd. Wat doen we en waarom? Er is veel tijd gaan zitten in de details van de nummers. Elk instrument moet zijn eigen deel van een nummer vullen en niet slechts als opvulling te horen zijn. Alles heeft een doel. Elke slag en elke noot. Tijdens de jaren van opnemen is onze kennis daarin ook verbeterd. Je ontdekt dingen en leert beter met de apparatuur omgaan. Daarnaast verschoven de muzikale invloeden. Dat klinkt misschien raar, maar zo is het wel. De insteek en opbouw van sommige nummers is daardoor veranderd.”
Het Zeeuws-Vlaamse vijftal noemt hun muziek modern metal met een touch of djent. Een stroming die door het woordenboek omschreven wordt als: een subgenre van progressieve metal uitgevonden door de Zweedse act Meshuggah. Elton: “Ik heb zelf altijd veel gedaan met groove metal. Bands als Machine Head en Stuck Mojo waren voorbeelden. De anderen hebben weer andere invloeden waar ze uit putten. Maar metal kan snel rommelig worden. Wij maken hele staccato nummers. Je moet echt, bam, op de tel zitten. Zit je er net naast dan klopt het al niet meer.”
 
Matthijs: “Die groove is wel echt gebleven in onze muziek, we hebben er alleen veel meer moderne stukken aan toegevoegd. Zonder dat het allemaal too much is. De nummers waren eerst te vol gepropt naar ons zin. Instrumenten die haast het zelfde deden en zo tegen elkaar weg vielen. Een zanglijn die niet perfect paste. Dat hebben we allemaal aan moeten passen. Tot de laatste dag voor de eindmix zijn we nog bezig geweest met schuiven en weghalen van stukjes muziek. Om het zo nog beter te krijgen.” Benjamin: “Dat soort handelingen hoort bij het zoeken naar een eigen geluid, maar dat is zo moeilijk. We zijn er nu in de buurt, maar in de toekomst zal dat nog beter uitgedacht gaan worden en wordt het dus geperfectioneerd.” 

Frustratie 
De band ontdekte gaandeweg dat een van de moeilijkheden van staccato stukken is, dat het snel te digitaal klinkt. Dat was dan ook weer niet de bedoeling en een goede mastering was dan ook essentieel. Brennan: “We hebben twee masters gemaak,t maar op den duur heb je het allemaal zo vaak gehoord dat het moeilijk wordt om het verschil te horen. Toch hebben we voor de tweede versie gekozen omdat daarin de definitie vanTellurion het meest naar voren komt.” Benjamin: “Daar hebben we echt lang over nagedacht en de keuze van de master heeft daar ook van afgehangen. Het moet gewoon heel strak zijn. Strak, maar niet te digitaal. Het moet niet klinken als Fear Factory, dat is echt té. Het moet klinken als Tellurion."

Om het eindgeluid helemaal goed te krijgen moest er ingrijpend dingen veranderen in het Oostburgse kamp. Het spel moest strekker en de vocals anders. Marvin: “Wij zaten allemaal te veel in onze comfortzone, dat ging niet meer. Vroeger baste ik bij de The Massa Crista, daar moest het niet super strak zijn. Toen was het snel wel oke. Maar dan zit je nu in de studio naast twee super strakke gitaristen. Dan moet je jezelf pushen tot het gaatje om het net zo goed te doen als zij.

Elton: Ik heb een grote omschakeling moeten maken met mijn manier van zingen. De eerste takes die ik deed waren niet goed. Toen heb ik twee nummers gedaan en echt alles gegeven. Tijdens een bandvergadering bleek dat de anderen het nog steeds niet goed genoeg vonden. Toen zat ik echt even met mijn handen in het haar, want ik wist niet meer wat ze nu van me wilden en of ik dat dat wel kon geven. Matthijs heeft me er doorheen gesleept. Met hem ben ik aan de slag gegaan in mijn blokhut die achter in mijn tuin staat. Hij is mijn vocalcoach geworden. Wat ik in het verleden deed zat er nog te veel in. De timing was te voor de hand liggend. Ik moest van Matthijs andere dingen gaan proberen met mijn stem. Het heeft me bijna mijn stembanden gekost, maar het is wel gelukt. Aan het eind was het ook echt op. Toen heb ik uit frustratie wel eens iets naar z’n hoofd gegooid."

Hecht team
Het lange proces van ontleden en opnemen heeft er wel voor gezorgd dat de groep hechter is geworden. Er staat een echt gezelschap op het podium. De paar try-out shows die de act deed lieten dat al zien en de cd moet zorgen voor nog meer optredens. Elton: “We zijn een mooi team. Allemaal individuen die toch goed bij elkaar passen. Dat merk je wel tijdens de optredens. We hebben nu een product waarmee we de boer op kunnen. Al is het moeilijk om ertussen te komen. Nederland heeft niet zo’n goed klimaat wat dat betreft. De gevestigde namen blijven altijd wel optreden. Er zijn te veel bands die matige cd’s maken maar toch veel optreden. Die hebben de juiste goede mensen rond zich. Het lijkt soms op vriendjespolitiek.” Benjamin: “We zijn zo met de cd bezig geweest dat we bijna waren vergeten dat we het ook live waar moesten kunnen maken. Het is knap dat we doorgezet hebben en dat het resultaat goed is. Wat we er mee willen zal voor elk van ons anders zijn. Het publiek moet het gewoon vet vinden en dat is een factor die we niet in eigen hand hebben. We focussen ons nu op optredens genereren. En op een volgende cd. Want die gaat er zeker komen!” 
 
Meer informatie over Telurion op: https://www.facebook.com/Tellurion
 
Burgfest vindt zaterdag plaats in The Lane in Oostburg
en zondag in Bar American te Middelburg.
Line-up:
Caducity (Death, BE) - 
Fractured Insanity (Death, BE)
Tellurion (Metalcore, NL) 
Beyond our Ruins (Death, NL)
Marche Funèbre (Doom, BE)
Ynfamia (Trash, NL)