Horrorbilly en psychobilly optreden met The Pine Box Boys en The Meteors

De Pit luidt het paasweekend horrorachtig goed in

Tekst: Jamie Scherbeijn Foto’s: Ingeborg de Pooter ,

Op Goede Vrijdag speelden twee topbands in de Pit; country hillbilly band The Pine Box Boys en psychobilly band The Meteors. In het kader van Pop aan Zee, mocht het Zeeuwse Zinkzand de avond openen met hun ritme en stampblues. 3voor12/Zeeland maakte het volgende verslag.

 Zinkzand is al bezig met hun set als we binnenkomen. Vorige maand kwam hun eerste album “De thee trekt, maar de zee nog meer”  uit en met zo’n titel is het niet moeilijk te raden dat deze band uit Zeeland komt.

Het viertal maakt aanstekelijke ritme en stampblues. Er zit een lekkere beat in de muziek, maar de tekst wordt nogal zacht binnensmonds gezongen en is daardoor slecht te verstaan. Jammer, want muzikaal gezien klinkt het best aardig. 

 Wanneer The Pine Box Boys opkomen met hun lange baarden en cowboyhoeden, stroomt het vol voor het podium. Vorige week stonden de mannen uit Arkansas nog in ’t Beest te spelen, maar ook aan deze kant van de Westerschelde weten ze een volle zaal te trekken.

De ruwe stem van Lester T. Raww zingt over moord, zombies, necrofilie, drank en drugs. Voeg daar een tokkelende banjogitaar, een upright bass en onderbouwende drums aan toe en het resultaat is stomende horrorbilly muziek afgewisseld met murder ballads. 

De hele zaal staat van begin tot eind mee te swingen op de geweldige, opzwepende bluegrass van The Pine Box Boys. Helaas, komt er na bijna anderhalf uur spelen een eind aan deze show, maar niet getreurd want na de country hillbilly schakelen we over naar psychobilly met The Meteors.

 “The Kings of Psychobilly” zoals ze zichzelf ook wel noemen, bestaan al zo’n 30 jaar. Ze brengen een mix van old school punk en rockabilly. De muziek komt behoorlijk chaotisch over omdat er weinig interactie is tussen zanger, bass en drumspeler, maar dat hoort ook wel een beetje bij deze muziek. Vooral zanger P. Paul Fenech leeft in zijn eigen wereldje. Het lijkt wel alsof hij spoken ziet zweven en deze starend naar het plafond toezingt. Bass-speler Simon Linden heeft het duidelijk naar zijn zin en ook bij drumspeler Wolf kan er af en toe een lachje af.

De chaotische psychobilly werkt aanstekelijk op het publiek. Voor het podium wordt flink gepogood maar daarachter hangt een chaotische rumoerigheid van pratende mensen. Maar één ding is zeker, iedereen geniet van deze muziekveteranen die het nog steeds in hun hebben.

Op deze zeer geslaagde avond blijkt maar weer eens dat psychobilly nog steeds springlevend is!