Sepultura in Gebouw-T

Band is nog steeds een ruwe diamant met scherpe randjes

Ben Willemsen ,

Afgelopen woensdag 8 augustus was het een avond Trash van wereldformaat in Gebouw-T. Sepultura schotelt het massaal toegestroomde publiek in de hoogste versnelling nieuw werk en vele trash-klassiekers voor.

Sepultura is met het nieuwe album Kairos zichzelf weer behoorlijk in de picture aan het spelen. Het metal publiek, dat al jaren verdeeld is tussen Sepultura en Soulfly sinds het vertrek van Max Cavalera, laat het niet af weten. En gezien de variatie in leeftijd weten ze ook een jonger publiek aan te spreken.
 
Eerst is het de beurt aan de Duitse melodische power trash van Kadavrik. Het geluid staat echt vreselijk afgesteld, wat later gelukkig nog enigszins goed komt. Het is een dertien in een dozijn bandje en ook het publiek laat zich nog niet echt zien in de zaal, op een paar enthousiaste Sepultura fans die koste wat kost vooraan willen staan.
 
Hoe anders is dit bij Sepultura, de zaal is tot achteraan helemaal gevuld en gaat gelijk helemaal los. Diepe bastonen, supersnelle drums, fantastisch gitaarwerk en een goed bij stem schreeuwende Derrick Green. Wat een geweldige sound weet Sepultura over te brengen en Green weet er zelfs zo nu en dan een Nederlands woord doorheen te gooien. En dat ze hun hart op de juiste plek hebben bewijzen ze met een vlag van de Sea Shepperd over de boxen en wijst Green het publiek nog even fijntjes op het belang van de strijd.
 

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Slayer - die meer een coverband van zichzelf is geworden - gooit Sepultura het niet alleen op de klassiekers maar varieert goed met nieuw werk. Op het oude werk wordt overigens luidkeels meegezongen in de steeds warmer wordende zaal. En alsof ze zelf niet genoeg geweldig materiaal hebben spelen ze ook nog een fantastische cover van Ministry’s “Just One Fix”. Na twee toegiften, waaronder de knallende “Roots Bloody Roots”, is het gedaan.  

 Sepultura weet nog steeds, of weer, te overtuigen en is nog steeds de ruwe diamant met scherpe randjes. Een energiek en superstrak optreden, dat hier en daar helaas wat plichtmatig aandoet, heeft Gebouw-T even omgetoverd tot een metal tempel. Het publiek is zichtbaar nauwelijks in staat om het enthousiasme te onderdrukken als deze ‘wall of sound’ over de headbangende mosh pit raast.