De één maakt Nederlandstalige hiphop, de ander maakt stevige trap-muziek. Voeg het samen en je krijgt… opbeurende, melodieuze popliedjes met lichte bubbling-invloeden? Nee, Fountain of Youth is niet wat je zou verwachten als je het solo-werk van Amersfoorters Tarik Mazian en Felix Laman een beetje kent. Mazian maakte al op jonge leeftijd naam als back-up MC bij Jiggy Djé en Murda Turk, en bracht vijf jaar geleden onder de naam Tellem de Taart & Polo-EP uit; pure hiphop waarop de invloed van de twee voorgenoemde mentoren nog duidelijk te horen is. Op die EP staan overigens al beats van zijn muzikale partner Felix Laman. Ook Laman vergaart rond diezelfde tijd zijn eerste bekendheid, onder de naam Yung Felix produceert hij voor Ski Leraar Bruin Money Gang (een samenwerking van Sef, Faberyayo en Spacekees) en werkt hij samen met Yellow Claw. In de jaren die volgen blijven Mazian en Laman met regelmaat samen muziek maken, tot ze op een dag per ongeluk op een geluid stuiten dat zo vet is dat ze besluiten dat ze dat verder willen uitdiepen; Fountain of Youth is geboren.
Hoe zit dat precies? In een knus studiootje dat zich bevindt in de schuur van ex-Yellow Claw-lid Bizzey vertellen Tarik Mazian en Felix Laman over hun samenwerking en hun ambities. Ook geven ze alvast een voorproefje van hun derde EP, en snuffelen ze eens door de platenverzameling van Bizzey; vooral het uiterlijk van de jonge Whitney Houston en de stoere hoes van de debuutplaat van Wham! maken indruk. Die laatste geeft meteen inspiratie voor de hoes voor hun eigen debuutalbum, dat gepland staat voor begin volgend jaar. Maar hoe begon het project precies?
Mazian: “Aanvankelijk was ik met Felix gewoon Nederlandstalige rapplaatjes aan het maken. Maar eens in de zoveel dagen spoorde hij me aan om eens iets anders te doen. Hij zei: “probeer eens in het Engels te zingen!” Gewoon voor de grap. Maar dat was eigenlijk best wel vet!”
Amersfoorts duo Fountain of Youth doet per ongeluk mee met bubbling-revival
Yung Felix en Tellem slaan handen ineen om de wereld gelukkiger te maken
In de lente van dit jaar verscheen er plots een nieuwe Amersfoortse act op de social media. Het begon met een foto van producer Yung Felix en rapper Tellem in een omgeving van vrolijk aandoende pastelkleuren. Inmiddels hebben ze de pastelkleuren in muziek omgezet; de eerste twee EP’s bevatten luchtige popliedjes met een vleugje dancehall (ook wel bubbling) à la Major Lazer. Met een derde EP, een album én een world tour op komst vertellen de twee mannen over hun muziek en ambities.
“Ja, voor wat het was, was het best wel cool”, vult Laman aan, “maar het is niet wat we nu doen, nu denken we er beter over na. Eigenlijk was het eerst best een rommeltje. We hadden wel een gezellige bubbling-achtige vibe, maar ook gekke terrordrops erdoorheen. Toen dacht ik: weet je wat, dit is niet hoe het moet zijn, het moet alleen maar dat gezellige zijn.” Dat is niet zonder reden, want het hoogste doel is voor Fountain of Youth om mensen een goed gevoel te geven. Tarik Mazian maakt de vergelijking met het brengen van sfeer in een feestje dat niet echt op gang komt en Felix Laman vertelt hoe hij vaak te horen krijgt dat hun muziek continu aanstaat op kantoren: “Dat doet écht wat met me. Wij zijn een soort werknemers van de wereld, om ervoor te zorgen dat we mensen gelukkig maken met wat wij doen.”
Werknemers van de wereld, het klinkt wellicht wat vaag, maar het duo neemt hun baan uiterst serieus. Continu streven ze naar perfectie, bij elk nummer weer op zoek naar het beste refrein, de beste coupletten, de beste brug et cetera, en elkaar continu uitdagend in dat proces. Ook analyseert Laman oude nummers van bijvoorbeeld Diana Ross om erachter te komen waarom die nummers na al die jaren nog steeds meekunnen. Dat streeft hij zelf immers ook na: “Hopelijk gaat onze muziek forever mee, zelfs over honderd jaar…”, droomt Laman al, maar krabbelt dan toch wat terug: “nouja, honderd jaar…”. Mazian ziet dat echter wel zitten: “Jaja, dat kan! Dat vind ik helemaal niet gek, honderd jaar.”
Vervolgens dwaalt Laman af en associeert hij verder, waarbij het gesprek via Beethoven naar nieuwe muziektechnologieën gaat. Het typeert Felix Laman, duidelijk de prater én denker van Fountain of Youth. Meer dan eens raakt hij de draad van het gesprek kwijt, waarop Mazian feilloos teruggrijpt naar de kern, en weet te besluiten met een korte maar krachtige conclusie. Het geeft een mooi beeld van de wisselwerking tussen de twee.
In een voorproefje van hun derde EP (Mazian knikt rustig mee op zijn stoel, Laman neemt de ruimte om lekker mee te dansen) komen de bubbling-invloeden meer naar voren. De EP is opzwepender en dansbaarder dan zijn twee voorgangers (met o.a. een Diana Ross-cover), en je zou bijna denken dat de twee heren meeliften op de huidige revival van bubbling, dancehall en verwante genres. Denk aan het enorme succes van Major Lazer, Drake’s megahit 'One Dance', en ook tal van Nederlandstalige artiesten die het in hun sound verwerken. Mazian benadrukt echter dat het puur toeval is: “Onze eerste EP lag al twee jaar op de plank. Toen hij uiteindelijk uitkwam was de bubbling-revival net aan de hand. Dat werkte overigens wel mee, maar we hebben er niet over nagedacht.” Wel zijn ze enthousiast over de ontwikkelingen, Laman een stuk meer dan voorheen: “Vroeger had ik altijd een vieze nasmaak van échte bubbling-muziek. Het klinkt alsof het in een kelder is gemaakt. Maar dat ritme spreekt zóveel mensen aan, dat kan je gewoon niet ontkennen.”
Kortom: hun muziek valt toevallig precies op het juiste moment, en sluit mooi aan bij de jeugd van nu. Ze doen de naam Fountain of Youth dus eer aan. Of dat ze ook een doorbraak oplevert is afwachten, maar de agenda is in ieder geval goed gevuld. In september de nieuwe EP, begin volgend jaar het debuutalbum, en dan komt er ook nog een ‘world tour’ met hun labelgenoten van Barong Family (het label van Yellow Claw). Ze zijn enthousiast maar Laman benadrukt wel: “Het draait niet om ons, maar om de muziek. Het is perfect als wij shows kunnen doen en ervan kunnen leven, maar the main thing is making people happy.”