Nu heeft Amber Arcades sowieso internationale allure. De Graaf plunderde haar spaarrekening om in New York te werken met producer Ben Greenberg en speelde haar plaat in met leden van de indiebands Real Estate en Quilt. Het Amerikaanse muziekblog Stereogum pikte Amber Arcades op en The Guardian wijdde eerder deze week lovende woorden aan Fading Lines.
Amber Arcades viert droomrelease
en speelt EKKO een roes in
Waar een beetje gastvrijheid niet goed voor kan zijn. Toen het festival Le Guess Who? enkele edities terug een couchsurfproject begon liet Annelotte de Graaf een Pools meisje op haar bank tukken. Dat meisje keert jaarlijks terug en werkt inmiddels voor het Engelse label Heavenly Records. Daar verschijnt nu Fading Lines, het albumdebuut van De Graafs Amber Arcades. Een pure vriendendienst? Absoluut niet, zo blijkt donderdagavond op het releasefeest in EKKO.
Het is ook een heerlijke plaat geworden; een tikkeltje lo-fi, soms zwoel, dan weer stuwend. In de liedjes vind je knipogen naar verschillende genres – van doo-wop en krautrock tot de aanzet naar een Enno Morricone-achtige westernriff – maar Fading Lines is een constante, melancholieke roes.
En die krijgt vanavond een uitstekende live-vertaling. Fading Lines ligt al een paar maanden te rijpen en de liveband Amber Arcades heeft al heel wat podiumuren gemaakt. Dat hoor je. De band speelt strak en aan de uitgewisselde blikken op het podium merk je dat het met de chemie ook snor zit. Het liedje 'Turning Light' kennen we al een poosje en krijgt vanavond een noisey uitloop. 'I Will Follow' bloeit prachtig open en tijdens 'This Times' wil je eigenlijk weer eens iemand vastgrijpen voor een slow dance.
Na de reguliere set staat De Graaf nonchalant op het podium, één hand in haar broekzak, de ander om een bierflesje geklemd. ‘Okeee, nog eentje dan’, kirt ze grijnzend. Het worden er twee, Amber Arcades sluit af met een stevig verbouwde, uptempo cover van Nick Drake’s 'Which Will'.
Het was ongetwijfeld zwoegen de laatste jaren. De Graaf dook regelmatig op in het Utrechtse bandcircuit, maar Amber Arcades is háár kindje. Halverwege de set houdt ze met natte ogen een dankwoord. Ze bedankt haar band voor de nachten dat ze weer ergens op een koude vloer sliepen, met in geen velden of wegen een gratis biertje te bekennen. De komende tijd slapen ze vooral op buitenlandse vloeren, en nauwelijks in Utrecht. Dus vragen we het maar: zien we elkaar snel terug?
Gezien: Amber Arcades, voorprogramma Torii donderdag 2 juni 2016 @ EKKO. Fading Lines is uit bij Heavenly Records.