Je maakt al een tijdje met Ferdy muziek in zijn studio in een voormalige verslavingskliniek in Den Dolder. Hoe voelt dat?
Het is een bijzondere omgeving midden in het bos, eigenlijk perfect omdat het zover van alles vandaan is. Je kunt er herrie schoppen tot midden in de nacht. Het zou heel jammer zijn als we daar weg moeten. We hebben hiervoor nog in een oud hotel in Bilthoven gezeten. Dat was een vrij ranzig hotel met allemaal spiegels aan het plafond, dat verschrikkelijk naar schimmel stonk. Een paar hangjongeren hebben daar de boel in de fik gezet. Iedereen moest gelijk weg omdat het risico te groot was. Als je weet dat dingen eindig zijn, geniet je er soms meer van. Wij komen nu echt tot rust in Den Dolder.
Muzikaal gezien is Uncanny Valley compleet anders dan Back Where We Come From. Wat is er gebeurd?
Als ik iets heb geleerd, dan is het: als je een statement wil maken, doe het dan goed. Mensen vroegen me: maak je singer-songwritermuziek of elektronische muziek? Ik vond het zo leuk om met elektronische muziek bezig te zijn en me daar meer in te verdiepen. Toen dacht ik: ik ben er klaar voor om een bold statement te maken. Het past bij me. En de perfecte zuiverheid geeft me heel veel ruimte. Ruimte om te zingen en het verhaal te vertellen.
Hoe is de samenwerking met Thijs de Vlieger van Noisia ontstaan?
Ik heb hiervoor heel lang in Groningen gewoond. Daar heb ik de jongens van Noisia leren kennen in het theater waar ik werkte. Acht jaar geleden werd ik hele goede vrienden met Thijs, maar het ging eigenlijk nooit zo over muziek. Het lag ook heel ver uit elkaar wat wij deden: ik zat toen nog achter de piano en hij stond voor 30.000 mensen ergens keihard te beuken. Die werelden lagen heel ver uit elkaar. Naarmate ik meer de elektronische kant op ging en hij steeds meer zijn grenzen ging verkennen binnen de elektronische muziek , dachten we: zou het niet leuk zijn om samen te gaan werken? De liedjes schreef ik met Ferdy. Thijs en Ferdy hebben de producties verder uitgewerkt. Cees Bruinsma heeft ook een belangrijke rol vervult door mij altijd te inspireren met nieuwe muziek. Een voor mij totaal onbekende wereld die ik met deze plaat steeds meer ben gaan ontdekken.
Dus je hoefde zelf niet naar Groningen?
Juist wel, want Noisia heeft drie waanzinnige studio’s met monsterlijke speakers! Dan stond onze plaat ineens in z'n onderbroek. Dan hoorde je dat er nog veel aan moest gebeuren. Als Ferdy en ik iets hadden gemaakt, ging Thijs er met de botte bijl doorheen. Structuren en sound. Daar is in die studio flink in gefine-tuned.
Wat bedoel je precies met Uncanny Valley?
Ik ken het begrip uit een filmpje over Japanse wetenschappers die robots maken die erg op mensen lijken. Eerst vonden mensen dat juist fijner en steeg de mate waarin ze het prettig vonden om ernaar te kijken. Tot een punt dat het zo ontzettend veel op een echt mens ging lijken, dat het afkeer op ging roepen. Dat iets zo menselijk lijkt maar het niet is, triggert een associatie met de dood en dat zorgt dus juist voor walging. Op dezelde manier streven mensen naar perfectie en willen dingen zo goed mogelijk doen. We willen er zo goed mogelijk uit zien, niet oud worden. We hebben een soort beeld van perfectie. Het gekke is: hoe meer dat 'lukt', hoe onmenselijker iets vaak wordt. Imperfectie is inherent aan menselijkheid. Hoe menselijker iets is, hoe dichterbij we er vaak willen komen. Hoe onmenselijker iets is, hoe meer er een punt komt dat je van iets kan gaan walgen, er een afkeer tegen krijgt. En dat is Uncanny Valley: das unheimliche zoals Freud dat noemt.