Openingsact The Kendolls doet er gelijk alles aan om de sfeer er in te krijgen. Dansjes en opzwepende handbewegingen moeten het binnendruppelend publiek er al vroegtijdig van overtuigen dat het een onvergetelijke avond gaat worden. Terwijl iedereen nog vrolijk elkaar een welkom staat te knuffelen springt de zanger-gitarist al het publiek in om er een feestje te bouwen. De band is behoorlijk goed getypecast en blijkt in feite een Zweedse John Coffey. Het lukt de band best aardig om de sfeer er in te krijgen en toont zich zo een prima opwarmer.
Crowdsurfen op het podium bij releaseshow John Coffey
Dankbare band bedient hun fans met een geweldige show
Na een voorproefje op Noorderslag en een pre-release show in dB’s is het nu dan tijd voor de enige echte releaseshow van John Coffey’s voortreffelijke nieuwe plaat The Great News. De met Refused, Nirvana en een goeie dosis rock-‘n-roll doorspekte punkrock van John Coffey is natuurlijk de perfecte formule voor een epische releaseshow. Hoewel ze er weleens van beticht worden weinig vernieuwende beukmuziek te spelen, heeft de band wel degelijk een bijzondere eigen sound te pakken, die tevens garant staat voor een fantastisch feestje. Zeker dus als het hun officiële releaseshow is, en er mensen vanuit hele land naar Amsterdam zijn gekomen die dit feestje voor geen goud willen missen.
John Coffey opent de show fantastisch met de geweldige trompetsolo die ‘Heart of a traitor’ op de nieuwe plaat vooraf gaat, maar pakt verrassend genoeg door met de instant megahit ‘Broke Neck’. Binnen een seconde na de openingsklanken ”b-b-b-b-b-b-broke my neck” is de zaal één grote krioelende massa. Aan de lopende band wordt er gestagedived en gecrowdsurfd, niet in de laatste plaats ook door de bandleden zelf. Ook de circlepit ontbreekt natuurlijk niet in het repertoire. Zanger David Achter de Molen is verbaasd over zijn eigen kunsten wanneer hij zijn microfoon de lucht in gooit en deze niet meer terugkomt, maar in de lampen blijft hangen. De soepelheid waarmee hij hem weer terug tovert maakt het voorval tot de perfecte stage act.
Het leeuwendeel van de nummers zijn keiharde adrenalineknallers waarop mensen met veel plezier in het rond vliegen, maar ook de zogenaamde ‘ballads’ (lees: de net iets minder harde nummers) doen het prima in de set. Het publiek kan heel even op adem komen en met name de dames grijpen dan hun kans om relatief veilig te kunnen crowdsurfen. Op veel momenten tijdens de show laat de band overduidelijk merken hoe enorm dankbaar ze zijn voor hun succes en dat ze voor dit publiek, op dit podium mogen spelen. Zanger David Achter de Molen: “Ik weet dat er mensen uit Oldenbroek, Elburg en zelfs Haarlem komen, dat vinden wij fucking vet!”. Op een ander moment voegt gitarist Christoffer van Teijlingen daar aan toe hoe gaaf het voor hem is dat hij jaren geleden zelf in het publiek stond om naar Underoath te kijken, en nu op het podium mag staan in een uitverkochte Oude Zaal in de Melkweg.
John Coffey brengt een uitstekende stage performance. De band laat zich daarin ondersteunen door onder meer een trompettist, maar ook niemand minder dan Professor Mike Foley - punkrock historian - en bekend van de clip van 'Heart of a Traitor'. Professor Foley houdt een minutenlang pleidooi voor John Coffey’s punkrock als redder van de in caravans met The Eagles, Celine Dion en “worst of all” Willeke Alberti opgevoede jeugd. John Coffey is volgens Foley “The one band that can cleanse you of your families’ filth and terrible taste in music. This band can save you, and that’s why we’re here.” Hij vervolgt echter: “On the other hand, some of these guys in the band are going to see Katy Perry next week, so what the fuck do I know?”
'Heart of a Traitor' is het laatste nummer voor de toegift. De band heeft inmiddels zo’n 40 minuten met volle energie gespeeld. Terwijl ze het podium aflopen speelt de steeds kleiner wordende band 'It’s beginning to change', tevens de afsluiter van de nieuwe plaat. De band is nog niet goed en wel vertrokken of het publiek scandeert al massaal “Miles to the end of the road we walk, miles to the end of the road we walk”. Het publiek neemt duidelijk geen genoegen en wordt daar uiteraard in bediend. De toegift bestaat vooral uit oude publieksfavorieten, waaronder natuurlijk ook het langverwachte 'Romans'. Bij het laatste nummer wordt het hele publiek uitgenodigd om het podium op te komen en wordt er zelfs gecrowdsurfd óp het podium.
Kortom, een meer dan geslaagde releaseshow. In een tijd waarin punkrock zo goed als dood is, weet John Coffey zich met afstand de populairste gitaargeweldband van Nederland te maken. Met een fantastische nieuwe plaat op zak zal het niet lang meer duren tot dit succes zich ook definitief buiten onze landsgrenzen manifesteert, mocht dit nog niet het geval zijn. De cocktail van rock-’n’-roll, punkrock, snorren en gitaren verveeld op geen moment en zal dat ook niet snel gaan doen. Dat bewijst John Coffey vrijdagavond in een uitverkochte Melkweg.
Gezien: John Coffey releaseshow The Great News, 20 februari 2015 @ Melkweg, Amsterdam.