De aanloop naar de ep-release van TIAN verliep niet bepaald vlekkeloos. Oorspronkelijke hoofdact Alexi Lalas zegde af vanwege een ziek bandlid, voor TIAN zelf was het überhaupt de eerste gezamenlijke liveshow ooit en tijdens de voorbereiding daarop viel ook nog eens hun begeleiding in de vorm van Erwin Tuijl (Pocket Knife Army) weg. TIAN promoveerde op het laatste moment van voor- tot hoofdprogramma en mocht de avond in EKKO afsluiten.
De afzegging van Alexi Lalas werd opgevangen door het Engels-Nederlandse Alcuna Wilds. In het rustige begin van hun set weten ze met vlagen een Amatorski-achtige sfeer neer te zetten. Als richting het einde het gaspedaal wordt ingedrukt valt echter op dat het de zangeres vaak niet lukt om boven de muziek uit te komen en verzuipen de nummers ietwat. Gelukkig krijgen zij het publiek aan het einde nog iets in beweging, zodat de honger voor de rest van de avond nog enigszins wordt opgewekt.
Dan het hoofdprogramma van de avond. TIAN is een samenwerking tussen Yeattem Wong & Dolf Smolenaers (o.a. Silent Runners/Yesterday's Men). In deze bezetting zijn ze zo groen als gras, maar zangeres Yeattem heeft al flink wat bagage als oud-studente aan de Rockacademie in Tilburg en zangeres in zowel gospel- als metalbands (ja, echt!). De hoek die nu opgezocht wordt is die van de post-dubstep/r&b/electro. Denk aan Little Dragon of het album Penny Sparkle van Blonde Redhead. In een eerder interview met 3voor12/Utrecht werd al benoemd dat een ‘vrije en compromisloze’ zoektocht is begonnen.
Al snel wordt duidelijk dat hier een uitgebalanceerde act staat die ook live overtuigt. TIAN kan soepel alle kanten uit: van traag en dromerig naar fel en ontregelend. Zeker tijdens de eerste paar nummers van hun eerste show ooit krijgt het publiek een flinke muur van geluid voor de kiezen, gedragen door futuristische doch dansbare beats en de hoge, ijle stem van Yeattem.
Overkoepelend thema is het proces van verliefd worden. Yeattem trekt je mee in het spel der verleiding en zucht teksten als ‘my eyes only see you’ en 'did I scare you?’, waarbij de zachte tegenstem van Dolf Smolenaers hier en daar een versmelting teweeg brengt zoals wij die ook kennen van The xx. Of je het nu wil of niet: je wordt meegezogen in de onderwaterwereld van Yeattem: ‘Hold me, hold me’. Als een sirene aan de kust lokt zij je naar binnen, met haar ogen dicht en verleidelijk meewiegend op de muziek.
Veel nummers bouwen langzaam op en zwellen aan door herhalingen en loops, om vaak uit te monden in een haast euforische climax. Richting het einde van het optreden vertragen de beats iets en krijgt de stuwende bas een grotere rol. Daardoor krijgen de nummers meer een jaren 80-gevoel en komen associaties met New Order en andere wavebands om de hoek kijken.
Het licht is vanavond ook passend bij de sfeer. Meestal worden beide bandleden op het podium slechts spaarzaam verlicht. Wanneer een nummer het publiek meevoert naar een emotioneel hoogte- of dieptepunt, wordt dit subtiel ondersteund door rode of juist blauwe accenten. De diverse elementen van de show vormen zo een intuïtief en haast symbiotisch geheel. Yeattem vertelt tussendoor soepel en zacht enkele verhaaltjes. Door hun langdradigheid halen die wel iets van de emotionele spanningsboog uit het optreden weg, maar het publiek is duidelijk al om en reageert enthousiast op het afsluitende nummer.
Het moge duidelijk zijn dat TIAN een bijzonder nieuw duo is. Wat wel opvalt is de mate waarin ‘de kunst’ lijkt te zijn afgekeken van grote zus FKA Twigs, de ultrahippe Engelse danseres/zangeres die scoorde met o.a. LP1. In praktisch alles doen zij aan haar denken: stemgeluid, de productie die het midden houdt tussen zwoele r&b en futurische beats, maar vooral ook de thematiek van de liefde en de tegelijk kwetsbare en krachtige houding die de dames daarbij etaleren.
De bagage die Yeattem Wong en Dolf Smolenaers meebrengen zorgt voor een interessante chemie en ze lijken de kunst om de juiste sfeer en spanningsboog voor een nummer te creëren al redelijk goed te verstaan. Rest de noodzaak alleen nog om zichzelf verder ‘los te durven zingen’ en de uithoeken der liefde nog meer te verkennen. Het is stiekem te hopen dat Yeattem binnenkort misschien ook eens een breakup te verwerken krijgt, omdat dat wellicht nog een mooi hoofdstuk in hun proces kan betekenen...
Gezien: TIAN (ep-release) en Alcuna Wilds, zaterdag 12 december 2015 @ EKKO, Utrecht