Misschien doet de naam Falco Benz niet meteen een belletje rinkelen, maar we kunnen Eelco al kennen als toetsenist bij onder andere Benny Sings, Giovanca en Kyteman’s Hiphop Orkest. De afgelopen jaren was hij vooral bezig met het funky duo Knobsticker, dat hij met drummer Pim van Ham vormt. Eelco vertelt over de overgang van het duo- naar zijn soloproject: “Knobsticker is nu in rust, een soort sabbatical. Er is een grote kans dat we het nooit meer oppakken. Je weet maar nooit. We hebben het nog niet opgedoekt, maar we doen nu niks samen. Ik wist niet zo goed wat ik ging doen. Ik was als toetsenist wel veel aan het spelen, vooral bij Benny Sings en nog wat andere projectjes. Ik was aan het knutselen met de synthesizers en omdat ik zonder drummer werkte, ging ik maar drumcomputers gebruiken. Het voelde gewoon goed. Toen heb ik wat nummers voorzichtig opgestuurd naar Kostijn, de baas van Magnetron Music. Hij vond het leuk. Toen heb ik wat meer gemaakt en zei hij: ‘Laten we er wat mee doen.’ Zo was ik opeens in een solotraject beland, het ging eigenlijk heel snel.”
Je maakt naar eigen zeggen analoge synth house voor cocktailparty’s.
“Dat glaasje in je hand, dat vind ik zo’n mooi beeld, en dan lekker t-k-tss, t-k-tss, t-k-tss… Ik probeer een soort lichtzinnigheid aan de muziek te geven. Het moet allemaal niet te ernstig worden. Niet pillen in een hal, niet dat industriële. Vrolijk, licht, je mag erbij lachen. De grap is dat ik niks van dance weet. Dat vind ik ook heel leuk. Dat probeer ik ook zo te houden. Wat ik wel weet is dat het gaat om een soort van opbouw en climax en dat soort dingen. Ik zoek altijd een manier om dat te bereiken. Soms is de manier om dat te bereiken dat het ontspoort, en soms door het juist heel euforisch te maken.”
Je speelt in de EKKO bij Pissing In The Wind, waar ook Palms Trax uit Berlijn zijn opwachting zal maken. Wat kunnen we van die avond verwachten?
“Het is een avond waarin EKKO een nieuwe garde acts wil neerzetten, een soort van Eurosonic gevoel. Het komt drie of vier keer per jaar terug. Ik probeer daar mijn nieuwe tracks uit, een opgewaardeerde liveset. Daarna komt de nieuwe ep en gaan we weer op tour met De Jeugd.”
Je staat in het voorprogramma bij de tour van De Jeugd van Tegenwoordig. Je hebt al een remix voor ze gemaakt van ‘Een Barkie’ en je hebt met Faberyayo getourd.
“Ik speelde toetsen in de band van Faberyayo na zijn album Coco. Daar is ook het project Coco Tour uit ontstaan. We zaten met de band een keer in een hotel in Oostende. Toen zei Pepijn (Faberyayo): "Laten we een track gaan maken. In de hotelkamer." Hij wilde dat er veel drank kwam, dat vond hij belangrijk. Wij vonden het vooral belangrijk dat we veel instrumentjes hadden. Dat was een hele grappige avond. Daar ontstond een track uit. Later zijn we dat nog een keer gaan doen en zijn we bij Benny Sings in de studio gaan zitten, waar we nog meer hebben opgenomen. Het is een leuke club bij elkaar, het zou nog best wat kunnen worden. Maar dat is nu niet aan de orde, omdat we weer met andere projecten bezig zijn. De focus voor mij ligt nu bij Falco Benz.”
Je eerste ep Clap machines verscheen in juni. Wat kunnen we van de volgende verwachten?
“Het wordt meer van hetzelfde, maar dan leuker. Het beukt wel iets meer. Hij gaat Hat Tricks heten en komt uit op 7 februari. Dance, elektronisch, instrumentaal, hetzelfde uitgangspunt als Clap Machines, maar nu heb ik mezelf toegestaan om niet alleen hardware, analoge synthesizers te gebruiken.”
Waarom nu ook digitaal?
“Ik zag een filmpje van Lindstrøm, een Noorse producer. Eerst dacht ik bij zijn muziek: wat fijn dat die jongen het nog allemaal analoog doet. In het filmpje liet hij zien dat het gewoon presets waren uit Logic. Toen dacht: dat is leuk, dat kan ik ook. Toen ben ik daar ook mee gaan klooien. Het is fijn om een nieuw palet te hebben om mee te werken.”
Wat is voor jou het verschil tussen analoog en digitaal?
“Analoog heeft iets avontuurlijkers. Je bent veel aan het klooien, er gaat weleens wat mis, maar dat is juist vaak wel leuk. Bij digitaal zit je achter de computer een filterverloop te tekenen, of je controller werkt niet helemaal lekker. Veel gedoe, veel berekenender. Door de combinatie wordt het een spel voor de luisteraar, voor de freak: wat is analoog en wat niet?”