De locatie
Je kunt al geruime tijd niet langs het imposante gebouw heen, maar voor velen is een essentieel onderdeel nog onbekend; de ingang. Dus lopen sommigen nog zoekend via Vredenburgplein om het gebouw heen. De ingang is namelijk niet aan het Vredenburgplein, maar aan de opengebroken Catherijnebaan. Dat lijkt op het eerste gezicht niet erg logisch, maar nu er in het nieuwe coalitieakkoord extra geld komt voor water in de Catharijnesingel zou dat wel eens heel goed uit kunnen pakken. Wanneer de werkzaamheden in het centrum klaar zijn, zal alles wel op zijn plek vallen. Naast de ingang zit, heel handig, een ondergrondse fietsenstalling.

De ontvangst
Waar de Oudegracht nog wel bekend staat om haar lange wachtrijen, zal TivoliVredenburg, als het zo doorgaat, floreren om haar soepele verloop. Er is een hoge doorloop bij de ingang en wanneer je eenmaal door de deuren bent gelopen, kom je uit op een ruime hal die naar twee grote trappen aan weerszijden leidt. In de vrij lege ruimte staat dj Hans Vrijmoed, die zich erbij neer lijkt te hebben gelegd dat hij hier lastig sfeer in zal kunnen draaien. Iedereen loopt langs hem heen, op zoek naar de Ronda. Dat het deels nog work in progress is, blijkt wel uit de bewegwijzering. Her en der hangen provisorische A4-blaadjes met daarop vermeld waar alle essentiële zaken zijn (wc, garderobe, bar), met de hoop dat niemand verdwaalt, of in ieder geval niet lang verdwaald blijft.

De rookruimtes
De rookruimtes zijn op twee manieren verrassend te noemen. Enerzijds omdat er nogal lukraak een mobiele rookruimte is neergezet en anderzijds omdat er een enorme, meerdere verdiepingen tellende buitenruimte is ingericht waar je ook kunt roken. Dat eerste ziet er wat armzalig uit en als niet-roker krijg je direct medelijden met de mensen die in dit mobiele glazen huis staan te paffen. Misschien probeert TivoliVredenburg op deze manier bij te dragen aan een gezonder Utrecht. Tegelijkertijd is er een erg mooie, ruime buitenruimte ingericht waar ook niet-rokers met plezier even een luchtje kunnen scheppen.

 

Een groot pluspunt aan de bars is dat je er, in tegenstelling tot andere grote zalen als bijvoorbeeld de Heineken Music Hall, gewoon met geld kunt betalen. Geen gedoe dus bij muntjesautomaten (waarbij je dan altijd net met je contante geld in de rij voor een alleen-pinnen automaat blijkt te staan). Zowel op het balkon als op de vloer zijn er meerdere bars en ook net buiten het balkon kun je terecht voor een drankje, waardoor het nergens echt heel druk is.

 

Ook in TivoliVredenburg hebben ze het principe van een wc voortgezet. Geen verrassingen dus. Pluspunt: geen heftige blazende drogers waarna je vervolgens je handen alsnog afdroogt aan je broek, maar gewoon papieren doekjes. Wat minder milieuvriendelijk wellicht, maar vooruit. Minpunt: In de wc-hokjes zijn geen platte oppervlaktes om je drankje op kwijt te kunnen. Met wat gevoel voor balans zou je je drankje op de ronde wc-rolhouder kunnen zetten, maar vaak  ontbreekt het na een paar drankjes al gauw aan dat gevoel van balans.

Het concert en het geluid
'Uitverkocht' betekent deze avond niet 'stampvol', er is bewust voor gekozen om tijdens deze eerste avond de zaal niet meteen op volle capaciteit te testen. En dat maakt het tot een gezellige drukke avond waarbij men niet meteen met de benen buiten hangt. Na een verkenningsrondje door het gebouw belanden we op het balkon. Het eerste dat opvalt, is dat je vanaf alle punten het gevoel hebt alsof je heel dicht op het podium staat. Dit zorgt voor een intieme sfeer, ondanks de grote ruimte. Door de vele opstapjes is het voor iedereen mogelijk om goed zich te krijgen op het podium en de 'trappen' richting het podium aan weerszijden van de zaal bieden ook veel (zit)plaats aan de bezoekers.

 

De drie optredende bands hebben als gemene deler dat ze elk het predicaat 'Utrechts' mogen dragen, maar daar houden de vergelijkingen wel op. En juist deze verscheidenheid maakt deze avond tot een uitstekende testcase. Het harmonieuze collectief Knalland speelt liedjes van uiteenlopende genres en laat zien dat je op dit podium gemakkelijk met een man of twintig je draai kunt vinden. Met veel verschillende zangers en wisselende muzikanten is dit geluidstechnisch zeker geen gemakkelijke klus, maar daar is het ook een test voor. De lichtman van Mister & Mississippi laat vervolgens zien dat hij in deze zaal een magische sfeer kan creëren die perfect aansluit op de nummers van de 'zweverige' folkband. Mister & Mississippi heeft in de nieuwe nummers ook postrock-elementen toegevoegd die in Ronda op een lekkere manier galmen. Het volume is op sommige momenten behoorlijk hard - de bassen waren soms letterlijk te voelen – maar het geluid blijft ook dan erg zuiver.

 

Als het podium vervolgens voor de laatste keer wordt opgebouwd voor rockband John Coffey, blijkt dat een deel van het publiek al vertrokken is. Ze zijn zich waarschijnlijk bewust van wat komen gaat, of ze zijn bang dat ze in het nieuwe doolhof niet voor het vertrek van de laatste bus weer buiten staan. Het voorste gedeelte van de vloer stroomt daarentegen vol met vooral mannen. Als gitarist Alfred van Luttikhuizen vervolgens met een solo het optreden aftrapt, gaat het publiek los. Met een muur van gitaargeweld laat John Coffey de speakers tot het uiterste gaan en blijken de mannen op de vloer trouwe fans. Er ontstaat een stevige mosh pit en het duurt minder dan een minuut voordat de eerste twee stagedivers de zaal induiken. "De bomvolle zaal was het ideale vangnet voor het springgrage publiek. Woensdag 23 april 2014 mag de boeken in als een legendarische opening", aldus 3voor12/Utrecht-redacteur Tim van Reyswoud die één van die twee stage-divers was. Waar een schaap over de dam is, volgen er meer en al gauw ontstaat er een chaos die voor zowel de deelnemers als de toeschouwers op het balkon zeer vermakelijk is. Ook het eerste biertje vliegt al snel vanaf het balkon de zaal in. Dit alles ondersteund door de gestroomlijnde rock van John Coffey. Het feest is compleet als zanger David Achter de Molen het publiek uitnodigt om het podium te beklimmen. Binnen een halve minuut staat praktisch het hele vloerpubliek op het podium om samen met de band de avond met het nummer 'Romans' af te ronden. Niet voor niets sprak men op Facebook over deze avond als een uitstekende 'slopening' van Ronda.

 

Met een garderobe die dubbel zo breed is als die in Tivoli Oudegracht (en dus ook dubbel personeel) en die voorzien is van letters is je jas wegbrengen en ophalen een peuleschil. Er is geen enkel gedrang en de kans om tussen twee bezwete lijven te worden geklemd terwijl je je bonnetje richting medewerker steekt is aanzienlijk kleiner geworden.

Gezien: Ronda tijdens Check 1-2, woensdag 23 april 2014 @ TivoliVredenburg, Utrecht