Le Guess Who? Mayday en Le Mini Who?: de tips van de redactie

Zes acts die je moet gaan zien om rustig te kunnen slapen

Tekst: Wouter Bal, Iris van Korven, Marc van der Laan, Niels Spinhoven ,

Komende zaterdag veranderen Le Guess Who? Mayday en Le Mini Who? Utrecht voor veertien uur en vijftig minuten in het middelpunt van de wereld van de baanbrekende pop. Tussen het moment van de eerste pianoklanken van Poppy Ackroyd om 13.00 uur en de wegstervende gitaarfeedback van King Tuff om 3.50 uur moeten keuzes worden gemaakt. 3voor12/Utrecht kan zelf ook niet kiezen, maar waagt zich toch aan een paar tips.

Crying Boys Cafe
Niets ten nadele van oefenruimtecomplexen, garages en slooppanden in prachtwijken, maar de meest vruchtbare broedplaats voor bijzondere muziek in ons land blijkt toch keer op keer de zolderkamer. Liesbeth Esselink, Erik de Jong, Thijs Kuijken en Jacco Gardner ontwikkelden hun uitgesproken muzikale identiteit in de veilige beslotenheid van de thuisstudio. Zelfs de buren hadden geen idee. Binnenkort kan Jasper Hupkens wellicht aan dat mooie rijtje worden toegevoegd. Hupkens vormt in zijn eentje het koor dat het Crying Boys Cafe heet. Onder die naam smelt hij soul-, gospel- en folkzang samen met bijzondere ritmes. Het resultaat doet in niets vermoeden dat het is ontstaan tussen de vier muren van een huis in de polder. Hupkes staat met zijn inmiddels gevormde band in The Village Coffee & Music tijdens Le Mini Who?. Gratis! Gaat dat horen.

Nouveau Vélo
De nieuwe Feelies komen uit Helmond en ze heten Nouveau Vélo. Nu is het echt weer iets voor de popjournalistiek om een fris nieuw bandje meteen in een hokje te duwen. Onze excuses daarvoor, maar deze vergelijking moet toch vooral als een gemeend compliment worden beschouwd. Nouveau Vélo geeft met hun zelfgeproduceerde EP Daze (uit bij Subroutine) een indrukwekkend visitekaartje af. Helder rinkelend gitaarspel, opgewekte loopjes, sterke songs en een gezonde hang naar psychedelica maken Daze een geweldige EP waarvoor een band als Real Estate zich niet zou hoeven te schamen.

Poppy Ackroyd
Wederom home-made, maar ditmaal uit Edinburgh is de muziek van Poppy Ackroyd. Toen de klassiek geschoolde Londense ontdekte hoe ze op meer manieren geluid kon halen uit haar piano en viool, ging een wereld van nieuwe mogelijkheden voor haar open. Ze kocht opname-apparatuur en sloot zich op in haar thuisstudio om haar album Escapement op te nemen. De albumtitel verwijst onder meer naar het mechanisme in een piano waar de hamer op de aangeslagen snaar blijft rusten. De combinatie van gesamplede ritmes en het piano- en vioolspel van Ackroyd zullen liefhebbers van Satie aanspreken, maar ook herinneren aan flarden van dj Shadow’s Entroducing. En daartussen ligt een grote wereld om aangenaam in te verdwalen. Poppy Ackroyd speelt ’s middags in Strowis en ’s avonds in Tivoli Spiegelbar.

Unknown Mortal Orchestra
2013 zou wel eens het jaar van de neo-psychedelische pop kunnen worden. En terecht! Onze eigen Jacco Gardner gaf een optreden op de laatste editie van Le Guess Who?. Zaterdag is de beurt aan Unknown Mortal Orchestra. Het gaat hard met de carrière van deze band: eerder dit jaar nog in kleine zalen, nu op het grootste podium van Le Guess Who? May Day en deze zomer al op grote festivals als Roskilde, Pukkelpop en Lowlands. Waar de barokpop van Gardner nogal gepolijst klinkt, laat Ruban Nielson zijn Unknown Mortal Orchestra grilliger en rauwer klinken met een lo-fi-geluid. Naast The Zombies zijn ook de invloeden van bijvoorbeeld Jimi Hendrix duidelijk hoorbaar.

Mikal Cronin
Rammelende garagerock is terug van eigenlijk nooit helemaal weggeweest. Zo maakte Ty Segall in december nog zijn zegetocht op Le Guess Who? en zou 18 mei aanstaande in dat opzicht zo maar eens het moment van Mikal Cronin kunnen worden. De Amerikaanse muzikant was zo nu en dan al verantwoordelijk voor de bas en achtergrondzang in de band van Ty Segall, waaronder tijdens dat betreffende optreden op Le Guess Who?. Maar met de release van zijn tweede soloalbum MCII lijkt hij het nu echt alleen te willen gaan doen. Op MCII staan tien warme, aanstekelijke garagerock songs die waarschijnlijk een veel groter publiek zullen aanspreken dan de muziek op het overigens bijna net zo sterke debuutalbum deed. Cronin heeft op beide al laten horen een buitengewoon goede songwriter te zijn, zonder dat het gruizige geluid van de gitaren daarbij op wat manier dan ook heeft moeten inboeten.

The Haxan Cloak
Met al die aandacht voor garagebands wordt wel eens vergeten dat het programma van Le Guess Who? ook een heel sterke elektronische line-up heeft met onder andere Ital, Forest Swords en The Haxan Cloak. Onder die laatste naam is de 27-jarige Engelsman Bobby Krlic misschien wel verantwoordelijk voor de spannendste elektronische muziek die anno 2013 te vinden is. Op het net verschenen album Excavation springt Krlic heen en weer tussen drones, ambient, industrial en soundscapes. Knisperende beats, samples, effecten, diepe subbassen en het ontbreken van zang zorgen voor een donker, verontrustend geheel. Niet makkelijk, wel confronterend. Als een denkbeeldige nieuwe soundtrack bij de film The Blair Witch Project. Het thema van zijn tweede album is volgens Krlic de reis van een persoon na de dood. Zeker weten doen we het natuurlijk niet, maar het zou zo maar als Excavation kunnen klinken.

Te zien:
Le Mini Who?, zaterdag 18 mei 2013 @ Voorstraat en omgeving, Utrecht.
Le Guess Who?, zaterdag 18 mei 2013 @ Tivoli Oudegracht, Tivoli de Helling, EKKO, ACU en Galerie Jaap Sleper.