Als support-act Myriam West begint, zitten er hooguit tien groepjes verspreid door de zaal van de EKKO. Met West achter het keyboard en alleen begeleid door een Spaanse gitaar, heeft het wel iets weg van een huiskamerconcert. West begint wat onzeker, wat ook niet zo gek is want elke keer als de deur naar de foyer opengaat, vult een luid geroezemoes de zaal. Als verderop in de set de zaal steeds voller wordt, geeft dat de zangeres wat zelfvertrouwen en zingt ze met meer overgave. En zingen kan ze. Haar warme stemgeluid en de melancholische nummers brengen de zaal in vervoering. Ze eindigt met het aanstekelijke nummer 'This is My Life' dat als single in mei verschijnt. Dit smaakt absoluut naar meer.

Dan is het de beurt aan de singer-songwriter waar iedereen voor is gekomen. Rupert Blackman beklimt het podium en voert eerst een solonummer op. Daarna volgt de rest van de band. Al vrij snel wordt het vrolijke uptempo nummer 'Night and Day' gespeeld, de eerste single van zijn gelijknamige debuut-EP.

Snel wordt duidelijk dat twee thema's belangrijk zijn in zijn werk: zijn verhuizing van Engeland naar Nederland van vijf jaar geleden en de tocht die hij heeft afgelegd van straatmuzikant naar het spelen voor een uitverkochte zaal. In het nummer 'Keep on Walking' komen deze twee thema's samen. Ook schuwt hij de breekbare, kleinere liedjes niet, zoals al snel blijkt uit 'Don't be a Stranger'. Een nummer dat gaat over een sprankje hoop dat een verbroken relatie nog goed komt. Opener van de cd 'If You Only Knew' stond ook al op zijn EP en klinkt daardoor veel bezoekers bekend in de oren. Blackman heeft duidelijk een fanbase opgebouwd die zijn nummers mee kan zingen.

Als Myriam West twee nummers mee komt zingen, schept dat hoge verwachtingen. Helaas komt dit gedeelte niet goed uit de verf. Bij 'Don't Fail Me Now' en 'Win' zingt West niet meer dan een paar zinnen mee en leukt ze het slechts op met wat "oooohs" en "aaaahs". Zonde, want hier had een veel mooiere samenwerking in gezeten.

Daarna zakt de set een beetje in en wordt het duidelijk dat niet alle nummers even sterk zijn, met name tekstueel gezien. Misschien is een show van bijna anderhalf uur ook wat hooggegrepen voor iemand die nog niet goed bekend is met het clubcircuit. Ook de concentratie van het publiek verslapt en mensen worden wat ongeduldig.

Gelukkig herstelt dit zich aan het einde van het optreden als de nummers weer wat vrolijker en meer uptempo worden. Zijn nieuwe single 'Runaway with Me' heeft zelfs wat weg van Ben Howard's 'Keep Your Head Up' en de zaal geniet nog even met volle teugen.

Hoewel niet alle liedjes even sterk zijn en sommige teksten zelfs wat simplistisch zijn, brengt Blackman de nummers met zo'n innemende overgave dat je hem gewoon sympathiek móet vinden. Met deze uitstraling en een paar nummers met hitpotentie heeft Blackman de juiste ingrediënten om een succesvol recept af te leveren. Grote kans dat deze jongen nog flink wat airplay op 3fm zal krijgen.

Gezien: cd-presentatie Rupert Blackman met Myriam West als support, woensdag 6 maart 2013 @ EKKO, Utrecht