Hoewel een standhouder verbeten moppert dat er steeds meer handelaars uit het Oostblok partijen cd’s en LP’s opkopen om over de grens te verkopen, lijken de bezoekers twee dingen gemeen te hebben: fanatieke liefde voor muziek en een vermogen om vrienden te maken. Maar dat er geen gemiddelde bezoeker bestaat, blijkt uit de praatjes die we maken met een aantal verzamelaars.
In de Jaarbeurs in Utrecht vindt dit weekend de 39e editie plaats van de Mega Platen en CD Beurs plaats. Hallen gevuld met vinyl, singletjes en cd’s, maar ook posters, shirts en boeken: muziekliefhebbers in meer of mindere mate kunnen hun hart ophalen. Tussen standhouders van over de hele wereld snuffelen jong en (vooral) oud naar net dat ene singeltje van The Cats dat alleen in België met die ene hoes werd uitgebracht of naar de cd-box van AC/DC voor twee tientjes.
Jan Jansen staat op z’n tenen om in de achterste bakken op een tafel te kunnen snuffelen. De 60-jarige elektrotechnicus niveau 4 komt hier sinds een jaar of zes, twee keer per jaar. “Ik was hier vanochtend om kwart over negen, maar het hangt er altijd een beetje van af hoe laat ik uit m’n bed kan komen. Ik vind hier nog elk jaar exclusieve zaken, zoals bands uit het voormalig Oostblok. Ik heb nu een stuk of 4 LP’s gekocht, ik ben het meest tevreden met een LP van een Bulgaarse punkband. Nu ben ik nog op zoek naar wat oudjes, Engelse bands zoals The Urban Rebels. Mijn favoriete band is toch wel The Sex Pistols, ‘God Save the Queen’ is echt de ultieme punksong. Ook van deze band vind ik nog wel eens wat moois. Weet je wat het is met punk, het is net als een goede vakman: het is onbemiddelbaar.”
Gewapend met twee koffers en een laptop staat de Spaanse Antonio Sallago (46) wat platen af te rekenen bij een Franse standhouder. “Ik koop onder andere blues, jazz, oude zangers en zelfs death metal. Ik denk dat ik thuis zo’n 9.000 LP’s heb, drie platenspelers en een jukebox uit 1954. En nog steeds heb ik niet genoeg. Maar dat hoort bij de hobby hè! Op het moment koop ik alleen, maar in de toekomst wil ik gaan verkopen via internet. Dan stop ik met mijn drie bedrijven in onder andere Paraguay en Marbella. Ik houd alles bij op mijn laptop, zodat ik geen dubbele aankopen doe. Het beste dat ik heb gekocht? Dat is altijd het laatste dat ik aanschaf, dus dat zijn nu deze LP’s bij deze Fransman. Hij en ik zijn vrienden geworden door de jaren heen, we komen hier allebei al tien jaar. Op deze manier heb ik al meer vrienden gemaakt in Utrecht dan in Marbella, waar ik woon. Ik kom hier twee keer per jaar en blijf dan het hele weekend. Al mijn aankopen verstuur ik met DHL naar huis.”
Tussen de toiletten en het terras ontmoet het echtpaar Annie en Wim Brouwer (63 en 59 jaar) goede vriend Jan Loos (65). Ze kennen elkaar van eerdere platenbeurzen en zijn sindsdien bevriend. Jan: “Ik ben hier al vanaf negen uur, maar ik eet regelmatig een broodje op een terras, ik heb wrakke knieën. Op mijn 50e kreeg ik een jukebox, en sindsdien ben ik verslaafd aan singeltjes. Ik probeer de collectie van de Favoriet Express compleet te krijgen, die kun je herkennen aan het treintje op de hoes. Verder zoek ik Nederpop met buitenlandse hoesjes, die zijn allemaal uniek.” Wim: “Sinds een kennis van mij meespeelde op Little Green Bag van de George Baker Selection ben ik besmet met het virus. Ik ga nog steeds naar de optredens van de George Baker Selection en ik kom ook bij ze over de vloer.” Annie: “Ja, als George jarig is of als z’n vrouw jarig is.” Wim: “Dan neem ik singeltjes mee die ik vind op beurzen of markten, en dan krijgt George ze als ik ze zelf dubbel heb. Daar is George dan dolgelukkig mee!” Annie: ”Wij speuren binnen- en buitenland af naar singeltjes. Binnenkort beginnen ook de kofferbakmarkten weer, maar dan moet het alleen niet zo warm zijn als in Frankrijk. Daar smelten de plaatjes de hoes uit. Dan gaan ze kronkelen en kun je ze weggooien. Cd’s hoeven we niet, als daar een krasje op komt heb je er niks meer aan. We hebben zo’n 50.000 singeltjes op zolder en in de slaapkamer. Bij thuiskomst luisteren we de nieuwe aanwinsten, dan gaat het hoesje in plastic en voegen we ze bij het archief. Ik had trouwens ook nog een kennis die in de Dizzy Man’s Band speelde. Ken je dat niet?? Oh, je bent van ’87. Ja, dan heb je een hoop gemist.”
Bij een stand uit het Verenigd Koninkrijk staat Simone (49) uit Antwerpen plaatjes te testen op een meegebrachte speler van Fisher Price. “Ik zoek naar surfmuziek, doo-wop, girl groups en vroege Motown. Hoewel ik qua moderne muziek graag luister naar hardrock en Oasis. Mijn liefde voor singles en EP’s begon rond m’n achtste jaar. Toen kwam ik in tweedehandswinkels en wilde ik graag de originele singles hebben van bands die ik op verzameld werk tegenkwam. Ik kom hier met een groep vrienden, mijn man blijft thuis. Hij houdt niet van verzamelen. Ons hele huis staat vol met een paar duizend singles, maar hij vindt het niet erg. Hij wist waar hij aan begon met me. Ik heb voor deze beurs een budget van ongeveer 700 euro, maar dat hoeft niet allemaal op hoor. Ik kijk echt uit naar dit soort beurzen. Ik werk op een minigolfbaan en ik spaar er hard voor. Ik geniet er echt van!”
Gezien: Mega Platen en CD Beurs, zaterdag 13 april 2013 @ Jaarbeurs Utrecht