Halverwege het gesprek trilt Gerbens telefoon. "Ha, dat is mijn broer". Aan tafel met een kop thee en een bord koekjes leest hij de sms voor: "Zeg maar mooie dingen die veel gequote worden in de toekomst". Zijn broer, Gibson Houwer, is naast drummer van The Fire Harvest ook drummer bij Lost Bear. Hij is één van de drie andere muzikanten in de band; elk met zijn eigen voorspoedige carrière buiten The Fire Harvest. Geen wonder dat de band ook weleens een Utrechtse supergroep genoemd wordt. De twee andere leden, Jacco van Elst en Bart Looman zijn respectievelijk frontman bij This Leo Sunrise en zanger/bassist/gitarist bij Audiotransparent. "Het doel is," vertelt Gerben, "om met deze mensen compromisloos toffe muziek te maken."
De nieuwe EP wordt donderdag 29 november gepresenteerd bij Club 3voor12/Utrecht Hollandse Nieuwe editie. Van een cd is er echter geen sprake. De band verkoopt het album in een gelimiteerde oplage (50 stuks) op cassette, inclusief walkman. De cassettes die ze hiervoor gebruiken, komen van een man die doof geworden was. "Er zat best nog wat mooie muziek bij; Erik Satie, Beethoven. Daar zijn we nu zelf onze eigen muziek overheen aan het dubben. Cassettes zijn onvoorspelbaar en zeker deze exemplaren. Sommige zullen sneller draaien, andere zullen ruizen. Dat vind ik nou juist zo mooi er aan: elk bandje is helemaal individueel. De download krijg je erbij, want voor de rest is de EP natuurlijk op internet beschikbaar."
Het kleinschalige van de cassettes lijkt te horen bij Gerbens insteek bij The Fire Harvest. Van 2000 tot 2010 drumde hij bij We vs Death, een Utrechtse post-rock formatie die destijds een kleine furore veroorzaakte in de rauwere regionen van de Utrechtse muziek. De nummers werden vaak omschreven als complex en de band had een hectisch schema. Japan, Engeland en Duitsland; overal werden platen uitgebracht en overal werd er opgetreden. Die levensstijl viel voor Gerben op een gegeven moment niet meer te combineren: in 2010 stapt hij uit We vs Death. Terwijl ik met hem aan tafel zit vraag ik me af wat zijn plannen zijn voor The Fire Harvest en hoe het is gekomen dat hij in een nieuwe groep zit.
"The Fire Harvest," vertelt hij me, "was lang een singer-songwriterproject." Maar al snel merkte hij dat alleen spelen niets voor hem is. "Ik vind in mijn eentje drummen nooit wat aan. Ook niet toen ik in We vs Death zat. Thuis oefenen of iets dergelijks heb ik nooit gedaan. Ik vind het juist leuk om met mensen muziek te maken.’’ Het is ook zo dat zijn ambitie om mooie muziek te maken niet minder is dan voorheen. "Als ik met de jongens speel is dat geweldig, maar mijn ambitie om dat te verkopen, om van de daken te schreeuwen: "hier zijn wij!" en "huppakee we gaan weer voor de zevende keer naar Engeland!", die drive zit nu niet meer zoveel in mij.
Buiten heeft een buurtbewoner een stokoud Mercedesbusje te koop staan; de ideale bandwagen. Ik grap tegen Gerben dat die perfect zou zijn voor The Fire Harvest. Maar die tijd is voorbij: "De band en alle spullen moeten in één auto passen." Komt dat ook omdat hij het allemaal al gedaan heeft? Ja, antwoordt hij, "maar vroeger kon ik dagenlang bezig zijn met muziek en nu lees ik net zo lief de krant. Hoewel ik met deze band alles nog wel een keer zou willen doen, vind ik het ook wel mooi dat het niet meer moet. Ik heb tien jaar lang heel actief in een band gespeeld, daar echt hard aan gewerkt en ik vind dat we echt geweldige dingen hebben gedaan, maar dan begint er een soort van nieuwe fase, waarin je in De Bilt gaat wonen en kinderen krijgt en je ook met dat soort dingen bezig gaat houden."
De nummers zijn in eerste instantie allemaal op zijn iPad geschreven, aan tafel in de huiskamer. Hij laat me zijn demo’s horen op zijn laptop. Op deze manier kan hij ook op een snelle manier zijn ideeën aan de band overdragen. "Als je alles samen wil schrijven in een repetitiezaal, dan moet je daar veel uren in stoppen. We willen het graag simpel, puur en spannend houden. In mijn hoofd zit hoe ik het wil hebben en ik hoop dat dit ook wel een beetje te horen is in de opnames. The Fire Harvest bestaat wel degelijk uit de som der delen: de helft van de teksten is van Jacco en ik ben geen virtuoze gitarist dus alles wat melodieus en gitaartechnisch interessant is, is van Bart. Gibson zorgt daarentegen weer voor vertaling van de drumcomputerritmes."
Juist dat monnikenwerk achter de iPad lijkt een blijvende indruk op de muziek gemaakt te hebben. Ten eerste ging Gerben voor een minimalistische stijl en de simpele drumritmes van de iPad dragen daar aan bij, vertelt hij. "Toen ik na We vs Death iets nieuws wilde beginnen, wilde ik in ieder geval iets simpels, zowel muzikaal als organisatorisch. Ik speel in The Fire Harvest geen drums maar gitaar, dat is voor mij wel even iets anders. Geen breaks, geen fills."
De plek waar hij componeert is ook het huis dat hij met zijn vrouw en kinderen deelt. Op het eerste gezicht lijken de langzame, dreunende ritmes op de EP donker van aard. Maar voor wie goed luistert valt er een onmiskenbare warmte te herkennen. "Het is niet dat ik mijn huiselijk leven echt beschrijf," vertelt Gerben, "maar ik denk wel dat je gelijk hebt over de sfeer. Ik vind het ook wel leuk dat je dat zegt. Ik zit hier met mijn iPad en daar met mijn kladblok en mijn gitaar mijn nummers te maken. Je hoort auto’s die voorbij komen en er zitten vogels in de tuin als ik overdag opneem. Dat huiselijke en warme zit er wel in. Het is geen plaat die uit boosheid of cynisme is ontstaan. Blijkbaar past dat niet bij deze situatie in mijn leven." Het is dus geen plaat die schreeuwt: help haal me er uit? "Nee, dat is het absoluut niet."
Te zien: The Fire Harvest e.a. tijdens Club 3voor12/Utrecht Hollandse Nieuwe editie, 29 november 2012 @ dB’s, Utrecht. De entree is gratis.