Met het oordeel om The Brave en Bodypolitics uit te roepen tot winnaars van deze tweede halve finale, maakte de jury (deze keer bestaand uit Marc van der Laan, Nicolai Adolfs, Martijn Groeneveld, Jerry van Vliet en juryvoorzitter Hans Vrijmoed) een navolgbare keuze. Maar dat wil niet zeggen dat bij voorbaat zonneklaar was hoe de finale van The Clash er dit jaar uit zou zien.

The Brave speelde een set energieke punkpopsongs op een manier die volgens de jury stond als huis. De band moest zich in 2011 noodgedwongen terugtrekken uit de halve finales van The Clash en revancheert zich dit jaar op overtuigende wijze. Met Bodypolitics koos de jury voor – en we citeren wederom de jury - de progressiefste band van de avond. Het uitstekende werk van drummer Art Pinto kreeg hierbij terecht een bijzondere vermelding.

De twee winnaar werden op de hielen gezeten door Close Up en Men Of Mega. Want eerlijk is eerlijk, de jonkies van Close Up verrasten ons op veel vlakken. Ze openden hun set aangenaam eigenwijs met een lang, progrockachtig instrumentaal stuk dat herinneringen opriep aan de tijd dat de ego’s van Jan Akkerman en Thijs van Leer nog in één ruimte pasten. Inderdaad, we hebben het over heel lang geleden. De band schotelde vervolgens vol bravoure en zelfvertrouwen een set fijne zomerse pop voor. De jury zag dat het goed was, maar besloot dat een finaleplaats nog wat prematuur was. Ze hoopt de band over twee jaar nog eens terug te zien in The Clash.

Waar de tegenstrevers het moeten hebben gepluk aan snaren en gemep op strakgespannen dierenvellen, hebben de Men of Mega hun muzikale identiteit verbonden aan de soundprocessor van de originele Nintendo Gameboy uit 1989. Het resultaat gaat onder de noemer chiptunes en is een vrolijk en voor de dertigplussers in de zaal instant herkenbaar geluid dat bovendien uiterst dansbaar blijkt. Het duo bouwt dan ook een publieksfeestje. De jury ziet de zaal meegaan in het aanstekelijke enthousiasme van de twee heren, maar twijfelt wel een beetje aan de muzikale inbreng in de livesetting. Het bedienen van een Gameboy wordt nog steeds niet erkend als echt werk, blijkt maar weer eens. Het was voor de strenge jury in ieder geval aanleiding om de finaleplaats aan de neus van Men of Mega voorbij te laten gaan.

Degelijk, zo omschreef de jury de muziek van Luckiest Man Alive. Het woord degelijk is in deze context verwant aan termen als eindelijk volwassen, luistert lekker weg en prima. Nagels aan de artistieke doodskist dus. De liedjes van Luckiest Man Alive zijn zeker niet onplezierig maar helaas te voorspelbaar om de concentratie van deze zaal luisteraars voor zich te blijven opeisen.

Zo, met deze tweede halve finale achter de rug kan de balans worden opgemaakt. De eindstrijd zal worden uitgevochten tussen Kern Revolutionaire Zaken, Sur Nilsson, Guy Corneille en de twee winnaars van vanavond. Dus...kom en steun op 31 maart je favoriete artiest in een finale die ongetwijfeld weer epische vormen aan zal nemen. We zien je dan, op 31 maart in Tivoli De Helling.