Na meer dan dertig jaar als muzikant gespeeld te hebben bij onder andere Loes Luca, Jiskefet en Huize Orkater, is Ray van Santen sinds een aantal jaar zakelijk en creatief directeur van de Parade.  Samen met mede-directeur Nicole van Vessum is Van Santen dag en nacht op zoek naar kunstenaars met lef en betrokkenheid, mensen die de ziel van Parade uit kunnen dragen. Ook muziek is aanwezig. “De parade brengt heel veel theater en dat moet vooral zo blijven. Maar vergeet niet hoe groot de rol van muziek in het theater is. De muziekliefhebber kan hier óók zijn hart ophalen.“

De Parade is een reizend festival. Worden de muziekprogramma’s aangepast aan de stad en haar publiek?
"Nauwelijks. In Rotterdam hebben we een aantal lokale bands geprogrammeerd om meer publiek te trekken, want daar ligt de drempel net iets hoger om de Parade te bezoeken. In Den Haag komen de mensen vooral voor het theater, maar hebben we een geweldige Haagse band geboekt: F. Er zijn vooral overeenkomsten. De gratis avondoptredens moeten het publiek na drie nummers hebben gewonnen, het moet voelen dat ze zich in een vrijstaat bevinden waar het leven gevierd wordt. Ons budget voor de muziek is klein dus zul je vooral bands zien die nog niet zo’n grote naam hebben. Nog niet. Want ik ben best trots als ik zie wie er allemaal op de Parade gespeeld hebben nog voordat ze echt doorbraken.‘

Veel mensen gaan graag naar een concert, maar laten het theater links liggen. Waarom is het festival voor hen ook interessant?
"De lokatie en de opzet zijn sowieso wat meer rock & roll dan bij een gemiddelde voorstelling in de Stadsschouwburg. In combinatie met de relatief lage entreeprijzen wordt het heel aantrekkelijk een voorstelling te bezoeken. Als je eenmaal binnen bent zul je merken dat klank, ritme en melodie echt een grote rol spelen bij het ondersteunen van de emotie op de planken, bij het vertellen van een verhaal dat over meer gaat dan het brood op de plank." 

"Angst, verlangen, euforie -om maar iets te noemen-, worden allemaal gevangen in geluiden. Kant-en-klare liedjes van drie, vier minuten kun je niet verwachten in de theatertenten, maar je krijgt er wel veel voor terug in een andere vorm. De laatste 15 jaar is de scheidslijn tussen muziek en theater steeds meer gaan vervagen, mede dankzij Orkater, die het muziektheater in Nederland groot heeft gemaakt. Wat mij betreft is dat hartstikke mooi: muziek en beeld vullen elkaar aan en worden steeds meer een geheel."

"Maar niet alleen voor ‘de soundtrack van het theater‘ is het de moeite waard langs te komen. Er is ook muziek pur sang. Eddie’s elektroshop bijvoorbeeld, heeft speciaal voor De Parade een muziekprogramma gemaakt. The Cosmic Carnaval en of Rita Zapora treden deze week ook nog op. Er is nog veel meer en eigenlijk vind ze allemaal heel goed, van de honderden aanmeldingen die we elk jaar binnenkrijgen is dit de crème de la crème."

Als er zoveel te kiezen valt bij de boekingen, hoe maak je dan je afweging om een band wel of niet te programmeren?
"Het muziekgenre zegt me in ieder geval niet zoveel. Muziek moet betoveren, het moet iets met je doen. Het werkt heel intuitief. Weet je, film, architectuur, literatuur enzo kun je beter analyseren, het is makkelijker te benoemen wat er gebeurt. Maar muziek kan je grijpen zonder dat je weet waarom terwijl de muziek zelf ongrijpbaar is. Alléén muziek is zo ongrijpbaar."

Te zien:  De Parade nog t/m 5 augustus 2012 @ Moreelsepark, Utrecht

Te laat/geen tijd/vakantie? Van 10 t/m 26 augustus staat de Parade in het Martin Luther Kingpark in Amsterdam