“Weet je wat misschien wel leuk is?’’, zo mailde Jorn Mathijssen, de mannelijke helft van het Utrechtse duo April, “Laten we afspreken op de plek waar het allemaal is begonnen: Café U Rock.’’ Prima, leuk idee, mailde ik terug. Ik ben namelijk altijd wel te porren voor een biertje en een goed gesprek.

Een week later staan we met zijn drieën op een winderige maandagavond in de Loeff Berchmakerstraat - om tot de ontdekking te komen dat U Rock gesloten is. Dan maar wat minder nostalgisch en een tiental minuten later zitten we aan een tafeltje in Stadscafé Broers aan het Janskerkhof. Totaal niet spannend of hip (burgerlijk en studentikoos zijn betere omschrijvingen), maar misschien is dat juist wel grappig: Broers staat namelijk voor alles wat Jorn Mathijssen en Julia Hendriks van April zo verafschuwen. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.

Eigen sound
Waarom wilden jullie precies afspreken in U Rock? “Simpel, daar hebben we elkaar voor het eerst ontmoet. De wortels van April liggen in Café U Rock”’, vertelt de 23-jarige HKU-student Jorn Mathijssen. “Ik reageerde op een advertentie waarin een zanger/bassist werd gezocht en we spraken hier af. Toen de gitarist na een maand wilde stoppen, besloten drumster Julia en ik als duo verder te gaan. We hadden al vrij snel het gevoel dat we iets anders wilden doen. We hoeven niet het wiel opnieuw uit te vinden, maar willen wel een eigen sound creëren. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Medics, Go Back To The Zoo en al die andere inwisselbare rockbandjes.”

Indiegaze
De 23-jarige Julia Hendriks, student fotografie aan de HKU: “Vanuit onze sloopflat in Utrecht Overvecht gingen we aan de slag met het muziekprogramma Reason en een drumcomputer. Onze vorige band was heel… Joy Divisioniaans. We luisterden veel naar groepen als The Jesus And Mary Chain, My Bloody Valentine, The XX en The National. Dat vormde ons vertrekpunt. Het moet wel ‘luisterbaar’ blijven; ‘indiegaze’ is misschien wel een goede benaming voor onze muziek.’’

1984
“Toen de nummers wat concreter werden, gingen we nadenken over een bandnaam”’ vult Mathijsen aan. “Eerst hadden we Les Cris bedacht. Later werd het April Skies, naar een nummer van The Jesus And Mary Chain. Dat vonden we een beetje cheesy en hebben we vervolgens ingekort tot April. Later ontdekten we dat April ook verwees naar de eerste zin van George Orwells beroemde roman 1984: It was a bright cold day in April, and the clocks were striking thirteen.” Mathijsen lacht: “Zo lijken we nog belezen ook!’’

Marching Song
Hendriks: “We zijn nu anderhalf jaar echt serieus bezig met het maken van muziek. Begin dit jaar verscheen onze EP, geproduceerd door Gino Bombrini (Kytopia). En ons nummer 'Marching Song' was te vinden op de Hollandse Nieuwe 22-compilatie.’’ Mathijsen: “Dat juist dit nummer werd uitgekozen verraste ons; het is vrij ontoegankelijk. Als inspiratiebron diende 'Work Hard' van Depeche Mode, maar daar lijkt het helemaal niet op - het is een kaal nummer, met harde overgangen.’’

Nachtmerrie
Heeft April een boodschap? “Nee, niet echt’’, vertelt Mathijsen.  “Hoewel, 'Marching Song' gaat over hoe forenzen elke dag naar hun werk gaan, in de file staan en de hele dag naar een saai computerscherm turen. Vreselijk. Het is onze grootste nachtmerrie om te eindigen als een kantoorpikkie. Dan eindig ik nog liever in de goot…”

Hollandse nuchterheid
Mathijsen: “Het belangrijkste is dat mensen écht luisteren, We steken heel veel tijd in onze muziek. April is meer dan een hobbyproject Over elk riffje, melodielijn en elk woord is nagedacht. Je moet onze muziek zien als kunst, als een performance. We ageren tegen de saaie Nederlandse muziekcultuur. Nederlandse muziek is tegenwoordig veel te rationeel, te gelikt en uitgedacht. 90% van alle bands behoort tot de middenmoot. Begrijp me niet verkeerd hoor, niets mis met een spijkerbroek, flanellen overhemden, een baard en afgetrapte All Stars, maar wij willen het écht compleet anders doen.” Hendriks: “Wij focussen ons niet alleen op de muziek, maar ook op de styling. We hebben een haarstilist, Jorn draagt kleding van ontwerper Menno Voortman, we gebruiken bijzondere visuals en besteden veel aandacht aan onze podiumpresentatie. En als men daar lacherig over doet, ach, weg met die Hollandse nuchterheid! Het mag best wat flamboyanter!”

Toekomst
Hoe ziet de toekomst eruit voor April? Mathijsen: “Het is nu zaak om veel op te treden en podiumervaring op te doen. We zitten vol plannen. Zo hebben we bevriende kunstenaars en muzikanten gevraagd om mee te werken aan een soort April-expositie-weekend. Kunstenaars kunnen exposeren, modeontwerpers een show geven, dj’s zijn uitgenodigd enzovoort. Verder wordt Marching Song geremixt door dj Sandrin en werken we aan ons eerste album, dat hopelijk over een jaar het licht ziet. Ik ben derdejaars student autonome kunst, Julia studeert fotografie - we hebben nu geen geld, dus over twee jaar, als we zijn afgestudeerd, hebben we al helemaal geen geld - het zou mooi zijn als April tegen die tijd enigszins bekend is geworden.’’

Te zien: April en The Sandwitches, donderdag 17 november 2011 @ dB's, Utrecht.

Te zien: De speciale Le Guess Who?- en Hollandse Nieuwe-editie van Club 3VOOR12/Utrecht met o.a. April, 24 november 2011 @ dB's, Utrecht