I’m with the band: Nickisdesjit

Het afgedwaalde stiefkind van het Hof van Jaeden

Tekst: Renate van Roosmalen / Foto's: Sanja Harris ,

Vrijwel elke band of muzikant heeft een schare trouwe aanhangers om zich heen. Buiten de spotlight, aan de rand van het podium, bewijzen zij elke keer weer hun loyaliteit. Sommigen vallen haast net zo veel op als de artiesten zelf. Wie zijn deze vaste gasten? In de nieuwe rubriek ‘I’m with the band’ lees je hun verhaal. Te beginnen met een vast gezicht in het publiek van het Hof van Jaeden: Nickisdesjit.

Het afgedwaalde stiefkind van het Hof van Jaeden

Het Hof van Jaeden treedt op. Op het overvolle, felbelichte podium springen, bulderen en draven de Hofleden. In de golvende menigte vlak voor het podium davert een kleine gestalte met volle overtuiging mee. Als een verdwaald Hoflid rapt hij de rhymes springend en bouncend woord voor woord mee. Anderhalve kop kleiner dan de gemiddelde bezoeker, straalt hij een zelfverzekerdheid uit waarmee hij de hiphoppers op het podium naar de kroon steekt. Zodra het optreden afgelopen is, verdwijnt hij in de groep nog nastomende hiphoppers. Je zou bijna vergeten dat hij zonet niet op, maar voor het podium stond.    

De kleine grote man is de 21-jarige Nick van Tergouw, beter bekend als Nickisdesjit. “Nog voordat mensen wisten wie ik was, wisten ze al dat ik de sjit was.” Hij zegt het zonder blikken of blozen. “Op hiphopfeestjes liep ik rond met m’n camera, die ongeveer twee keer zo groot is als ik. Op een avond hoorde ik een meisje aan J.A.E. vragen: wie is toch die Nickisdesjit over wie iedereen het heeft? Ik liep net langs, stopte en stelde me voor. Een week later belde J.A.E. me om te vragen of ik bij het Hof wilde komen filmen.”

Met zijn afzakbroek, hiphopcap en hoodie, lijkt de blonde, blauwogige Nick een geboren en getogen hiphopper. Niets blijkt minder waar. Tot een jaar of vier geleden was Nickisdesjit een metalhead. Hij droeg donkere metal T-shirts en zijn hiphopkennis was beperkt tot Eminem en Jay-Z. De omslag kwam vanwege zijn grote hobby: filmen. Voor de jongerenwebsite UCee Station bracht Nick met zijn camera een bezoek aan de opening van Cultuurhuis Kanaleneiland. Daar trad Tivo (inmiddels beter bekend als Skeffneckuz uit de Hof van Jaeden-act Ongezond) op. Onder de indruk van het improvisatietalent van deze Utrechtse hiphopper, raakte Nick na afloop met hem aan de praat. Er was direct een klik. De twee raakten bevriend, Nick ging voor hem filmen en Tivo introduceerde Nick in het Utrechtse hiphopwereldje. Nickisdesjit was geboren.

Behalve filmen, waagde Nick zich in deze periode ook langzaamaan aan rappen. Zijn allereerste rap schreef hij voor zijn toenmalige opleiding Kunst, Cultuur en Amusement. Met stevige tegenzin. “Ik vond er echt niks aan. De tekst ging ook echt helemaal nergens over. Iets met ‘blije bapa’s’. Maar ik had wel een voldoende.” Kort daarna betrad hij voor het eerst het podium tijdens de toenmalige open mic-night Rijmtijd in SJU, als background MC van een klasgenoot, en ervoer hij een prettig nieuw gevoel, dat hij aanduidt als 'publieksgeilheid'. De klasgenoot is Mats, die via Nick in contact komt met Tivo. Mats (inmiddels bekend als Luiwammes) en Tivo (Skeffneckuz) vormden samen Ongezond. Wanneer deze act gevraagd wordt zich bij het Hof van Jaeden aan te sluiten, is de band met het hiphop-ontwikkelingsbureau gesmeed.

Nick gaat verder met rappen, maar houdt het vooralsnog overwegend voor zichzelf. Dankzij zijn opleiding aan de Nederlandse Pop Academie kan hij hier onder ‘schooltijd’ aan werken. Rappende vrienden als Mats en Tivo geven hem sinds zijn eerste rap enkel eerlijke feedback. “Ze zeiden: je bent best slecht. Dat zeggen ze nu niet meer, maar ze beamen ook niet dat ik supergoed ben. Maar dat is juist goed. Het feit dat veel rappers zich omringen met vrienden die alleen zeggen dat ze goed zijn, zorgt voor een hoop slechte hiphop.” Op de vraag of hij zich niet het liefste als rapper bij het Hof van Jaeden zou aansluiten, reageert hij oprecht maar nuchter: “Als J.A.E. nu aan me zou vragen om als rapper bij het Hof te komen, dan zeg ik ja. Maar ik vind dat hij het goed moet vinden. Ik kijk tegen al de artiesten in het Hof op, letterlijk - omdat ze groter zijn dan ik - en figuurlijk. De sfeer van het Hof is te vergelijken met een grote groep getalenteerde weeskinderen, en J.A.E. is de grote broer. Ik wil me bewijzen, ik wil laten zien: ik kan het wel, ik ben vet. Daarom ben ik nu heel hard tracks aan het maken, om zo meteen in één keer te komen.”

Zijn meeste tijd steekt Nickisdesjit momenteel in zijn eigen filmbedrijfje, Careface Productions. Met drie jongens maakt hij videoclips, reclames en korte films. Zelf filmen doet hij niet meer; hij is, zoals op zijn visitekaartje te lezen valt, managing director. Ook is hij enkele maanden geleden gestopt met filmen voor het Hof van Jaeden. “Na het Overdosis-project maakte J.A.E. de balans op: met wie moet ik verder gaan, met wie niet. De kwaliteit van mijn filmpjes was goed, maar het waren er te weinig. Afspraken die van tevoren waren gemaakt werden niet nagekomen, van beide kanten niet. We waren allebei te druk, waardoor alles wat verwaterde. We hebben elkaar de hand geschud en zijn ieder onze eigen weg gegaan.” Hoewel hij de breuk begrijpt, vindt hij het wel jammer. “Het was een vanzelfsprekendheid dat ik meeging, dat ik op de gastenlijst stond, dat soort dingen. Dat is nu niet meer zo en dat is gek. Nu moet ik vragen of ik op de lijst mag en hoor ik alles via via omdat ik niet meer op de mailinglijst sta. Dat mis ik wel, maar het is goed zo. Ik wil me niet opdringen bij J.A.E..”

Hoe het ook zij, het zal Nicks ambities niet in de weg staan. Want die zijn groots. “Ik ben ervan overtuigd dat het met mijn filmen gaat lukken. Maar ik wil niet alleen dat videobedrijfje: ik wil een imperium. Jiggy Djé is groot, maar heeft alleen Noah’s Ark, een label. Ik wil een bedrijf met films, videoclips, reclames, een danstak met danscrews, muzikanten... Het is allemaal nog in opmaak, want we zijn nu ontzettend druk met het maken van films en videoclips voor onder andere Ongezond en Marock&Roll. Maar ik heb een doel. Over vijf jaar is Careface Productions een gevestigde naam en sta ik met mijn muziek daar waar het Hof van Jaeden nu staat. Daar werk ik elke dag, 24-7 aan.”