Onze zuiderburen Yuko, de eerste band van de avond, laat even op zich wachten. Het is vroeg, maar voor Klub Radar is het publiek aan het begin van de avond toch wel erg schaars. Ligt dit aan Melt of De Parade? Of is het zonnetje, dat net na een dag vol regen, toch nog even is doorgekomen, de boosdoener? Voor een kleine twintig man zet de band een kwartiertje later dan gepland toch maar in. De sfeer van het eerste optreden van de avond is gezet: intiem.
De drumster, gitarist en basgitarist vormen de basis van deze vierkoppige band. Het vierde damesbandlid is een geval apart: ze doet er van alles aan om de band dromeriger en breekbaarder te laten klinken. Definieerbare en ondefinieerbare instrumenten en gebruiksvoorwerpen passeren de revue. Mooi wordt het echt wanneer de bewuste dame bubbeltjesplastic voor de microfoon laat knappen. Nooit geweten dat dit tijdens een optreden iets kon toevoegen. Ook de andere dame in de band weet de aandacht van het publiek er goed bij te houden. Zij bespeelt de drums als ware het een dans. Het voorlaatste nummer wordt afgesloten met de klanken uit een heuse muziekdoos. Dit zou een waardige afsluiter van de set geweest zijn, ware het niet dat de band haar optreden harder eindigt.
Tijd voor een korte ombouw en de misschien enigszins onnodige uitgebreide soundcheck van de volgende band uit Leeds, Sky Larkin. Een trio met wederom een dame in de spotlights. Jong, Brits en veel energie en dat straalt de band uit. De muziek is fris, ligt lekker in het gehoor, maar is weinig vernieuwend. Gelukkig is er juist aan het eind van het optreden een aantal nummers dat net voor wat meer afwisseling zorgt. Voor de geïnteresseerden geeft zangeres Katie Harkin te kennen dat de video van het nummer Antibodies op Youtube te vinden is, waarop de bandleden door de modder rollen. Toepasselijk voor een band die net van Dour naar Utrecht is gereden. De band sluit af met Beeline. Toppunt van de avond? Nee dat moet nog komen.
En daar zijn ze dan: The Strange Boys uit Austin, Texas. Van de hippe Engelsen gaan we naar geruite blouse en cowboyhoed voor oude klanken van jonge heren. En dat deze vier jonge heren vuige jaren zestig rock-'n-roll beheersen, is voor het publiek van Klub Radar meer dan duidelijk. Niks rammelende gitaren en mondharmonica’s, maar een retestrakke set die doet vermoeden dat deze heren heel wat tijd hebben doorgebracht in de garage. De wat valse, onverstaanbare zang, doet aan het geheel niks af. Het is de eerste keer dat deze band buiten de Verenigde Staten (Mexico meegerekend dan) speelt. Aan de gezichten van de broertjes Sambol te zien is het ook de eerste keer dat ze zich flink hebben uitgeleefd op de in de VS verboden genotsmiddelen. Ook de fles rode wijn op het podium glijdt er doorheen. Het maakt niet uit, het publiek is hoe dan ook overtuigd.
Vierde act van de avond is onze eigen Utrechtse Lilian Hak. Aan haar de eer het op het laatste moment gecancelde optreden van het Duitse Fuck Offf te vervangen. Inmiddels is De Helling volgestroomd met mensen die willen dansen. En dat kan. Het oude publiek staat nog een beetje onwennig na de overgang van garage rock naar elektronische synthesizer pop, maar het merendeel is snel om. Een mooie timing voor de Utrechtse, want wat is nou beter dan optreden wanneer de avond zijn hoogtepunt qua bezoekersaantal nadert?
Het is aan Quasimodo en Meneo, die door ziekte van Fuck Offf naar een later tijdstip is verplaatst, het publiek tot in de vroege uurtjes in verdere danssferen te doen opgaan. Geen probleem voor de inmiddels volgestroomde zaal. Zoals verwacht, gaat ook deze keer Meneo geheel uit de kleren. Het kan het publiek niet deren: dansen, dat is wat het wil! Een geslaagde eerste avond van de zesde editie van Kub Radar. En voor wie het nou nog niet met eigen ogen en oren heeft meegemaakt, ga er nou gewoon eens een keertje heen!
Gezien: Klub Radar met Yuko, The Strange Boys, Sky Larkin, Lilian Hak, Quasimodo en Meneo, zaterdag 18 juli @ Tivoli de Helling