Uit een kleine personenauto komen een contrabas, een drumstel, 3 gitaren, een gitaarversterker, een keyboard en 5 bonkige mannen. ‘Hi, we’re the Violent Years from Norway’, zegt de man met de cowboy hoed. ‘Can we use your bathroom?’ Een moment later staan er op de vloer van de gang vijf paar cowboylaarzen; er is geen bandlid te bekennen. Ik volg het spoor van reistassen, handdoeken en een vishengel de trappen op. Op het balkon staat een ladder. Dan verschijnt een hoofd, over de dakrand gebogen: ‘Hey, do you think I can use your washing-machine?’ De bandleden van The Violent Years komen uit Mandal; een stad in het hart van de Noorse Bible-belt en tevens de stad met het hoogste aantal zelfmoorden van het land. Op de gang klinken echter hele andere verhalen. Verhalen over zomers in houten hutten op rotsen temidden van de zee, en oesters op gouden schalen. Over trout en schrimp, en schrimp en trout, en over de trappen die ze eigenhandig bouwden zodat de vissen geleidelijk de rivieren kunnen afdalen. Natuurjongens zijn het, met bijpassende visnethemdjes en paarden T-shirts. Cowboys van het Noorden, die 's avonds de vangst van de dag op een kampvuurtje roosteren. Na het avondmaal komen de gitaren erbij en schallen zwaarmoedige liederen tot diep in de nacht over de fjorden. Ik drijf af. We staan niet op een verlaten fjord, maar in een overvolle badkamer in Rotterdam Noord-Oost. Er is daar een soundcheck gaande op een trommel, prullenbak en inklaprekje. Toetsenist Kjetl valt in vanaf het toilet, de contrabas ronkt vanuit de douchecabine, en nog voor de camera goed en wel loopt gaan de andere bandleden in opgewekte processie de badkamer in. The Violent Years maken het douchehok even tot een galmend Godshuis. Het ene moment als punky predikers, de vinger geheven, het andere moment als jonge knulletjes, knielend voor het ochtendgebed. Soms klein en weerloos, dan weer agressief en nietsontziend. Als iemand mij vraagt wat er met dat antieke houten badkamertafeltje is gebeurd, of voorzichtig informeert waarom de prullenbak niet meer scharniert, heb ik mijn antwoord klaar: ‘The Violent Years waren hier.’ Bij het ontbijt in de vroege middag wil zanger Kenneth weten welke soorten vis er in de Kralingse plas zitten, en zoekt op internet de laatste statistieken over de visstanden in Mandal op. Contrabassist Jack informeert hoe hij het gemakkelijkst bij de Noorse zeemanskerk kan komen. Gitarist Andreas komt terug met stapels vinyl voor zijn nieuwe platenspeler. Per vraagt of Schiphol in de buurt van Rotterdam ligt en Kjetl wil mijn live-dvd van Madrugada zien. Vijf Noren, vijf verschillende soorten van heimwee.