Iets te laat komt Johanneke Kranendonk met een weggewaaide pony Het Gegeven Paard binnen. Ze moest haar kat nog naar binnen doen, want ze heeft geen kattenluikje. Maar die kat wilde niet. “Dat vind ik juist zo leuk aan katten, het zijn zulke eigenwijze beesten! Misschien zegt dat ook wel iets over mij…” En een kwartier aan kattenfoto’s volgt. Jo Marches is de muzikale baby van Johanneke Kranendonk. 13 april speelt ze op onze eigen avond op Tweetakt.

“Ik kom uit een gezin met vijf zussen en twee broers waarvan ik de op één na jongste ben. Daar krijg je wel spierballen van.”, vertelt Johanneke. “Mijn broers en zussen waren allemaal wildebrassen die in bomen klommen en sneeuwbalgevechten hielden, maar ik bleef liever thuis. Dan deed ik mooie kleren aan en zong ik in een haarborstel. Dat klinkt heel cliché, maar dat was echt zo. Ik heb ook altijd zelf liedjes gemaakt, en de Engelse taal vond ik magisch. Ik ging liedjes fonetisch uitschrijven, ik schreef dan ‘I love you’ op als ‘y lav joe’. Zo kon ik de nummers zingen terwijl ik nog niet wist wat het allemaal betekende. Die combi van zelf dingen maken en de liefde voor de taal heeft ervoor gezorgd dat ik de muziek in ging.”

En nu treed je veel op met Jo Marches. Hoe is de band gevormd?
“Ik ben echt een mensenmens. Eerst bier drinken, dan spelen; dat is de regel. Zo ken ik de toetsenist en producer David Hoogerheide van het bier drinken tijdens Noorderslag. Hij heeft ook onze EP Silver & Gold geproduceerd. Iemand kan een geweldige muzikant zijn, maar als we elkaars humor bijvoorbeeld niet begrijpen dan vind ik het moeilijk om dagenlang met diegene door te brengen. Muziek maken is heel persoonlijk, het liefst heb ik een band met alleen mijn beste vrienden. Maar sommige van mijn vrienden zijn zelf ook heel druk aan het touren. De eerste gitarist van Jo Marches kreeg ineens een tour in Amerika. En ik, als een goede vriendin, ben natuurlijk de eerste die hem dat gunt! Maar de bezetting was echt een stoelendans en we moesten wel wat meer continuïteit krijgen in het live gedeelte. Dus de band bestaat nu deels uit goede vrienden die ik al lang ken en deels uit muzikanten die ik nog niet zo goed kende. Daar moest ik eerst even bier mee drinken om ze goed te leren kennen.” (tekst gaat door na foto.)

"Ik kan me heel erg opfokken over dingen.”

© Dorien Hein

En Silver & Gold vormt samen met de komende EP een album, toch?
“Ja, de insteek was om een album te maken en dat hebben we ook gedaan. We hebben negen of tien nummers al opgenomen en op de plank liggen. Maar ik vind het gek en ook een beetje eng om als nieuwe artiest ineens een album uit te brengen. Plus, ik heb het gevoel dat het de laatste tijd steeds meer om losse nummers gaat en steeds minder om albums. Daarnaast kan ik als ik eerst twee EP’s en daarna nog een debuutplaat uitbrengen. Dus het is een tactische zet geweest.”

Als je tien nummers op de plank hebt liggen, hoe kies je dan welke nummers op welke EP komen?
“Heel gevoelsmatig eigenlijk. De nummers op de eerste EP passen qua gevoel, geluid en tekst bij elkaar. Het gaat eigenlijk over mislukte liefdes en er zit wel echt een verloop in. Het begint leuk en spannend met het nummer ‘Silver & Gold’, maar eindigt echt bij de misère in het laatste nummer ‘PB’.”

Autobiografisch neem ik aan?
“Ja, maar wel met enige dramatisering van de feiten. En de tweede EP is wat zwaarder, die staat nog dichter bij mij dan de eerste EP. Deze is niet zozeer meer gericht op liefdesverdriet, maar gaat meer over persoonlijke ontwikkeling en groei. Wat ook weer gepaard kan gaan met pijn en depressie. Eén nummer gaat bijvoorbeeld over het gevoel dat je als vrouw snel moet pieken. Als je 25 bent en je hebt je carrière nog niet op orde, dan begint de klok al te tikken. Ik ga steeds meer schrijven over dingen die mij persoonlijk heel erg bezighouden. Ik ben een ontzettend linkse, feministische rakker en merk dat ik mij heel erg kan opfokken over dingen.”

Waar fok jij je dan over op?
“Toen ik thuis wegging zei mijn vriend: ‘geen politieke statements hoor’. Maar dat bepaal ik lekker zelf wel. Van de afgelopen verkiezingen heb ik bijvoorbeeld echt wakker gelegen. Iedereen die ik tegenkwam en waarvan ik dacht ‘jij bent net 18’, vroeg ik om te gaan stemmen. En het verschil tussen de behandeling van mannen en vrouwen houdt mij heel erg bezig. Ik ben nu aan het schrijven voor mijn debuutplaat en ik hoop dat ik daar een soort kracht in naar voren kan brengen. Want ik denk dat vrouwen juist heel krachtig zijn. Na een optreden kwam er een keer een jongen naar mij toe. Hij zei: ‘Als jij nou echt je sexyness zou omarmen en een beetje zou dansen op het podium, dan zou het plaatje helemaal af zijn’. Daar word ik helemaal naar van.” (tekst gaat door na video.)

The Night

“En er zijn nog zoveel voorbeelden die ik kan noemen waar ik mij over op kan winden. Vroeger droeg ik best wel jurkjes en rokjes op het podium, maar nu zou ik dat niet zo snel meer doen. Ik wil best een flamboyant pak aan doen, maar ik ga niet mijn tieten laten zien ofzo. Het gaat om de muziek. Er zijn vrouwen als Beyoncé, die hun seksualiteit juist als statement gebruiken. We moeten als vrouwen ook zeker niet bang zijn voor onze seksualiteit, maar ik voel me daar persoonlijk niet prettig bij. Het visuele mag wel heel betoverend zijn, maar het moet niet om het lekkere wijf gaan. Ik werk nu heel veel samen met Gees Voorhees die de clip van Silver & Gold heeft gemaakt. Als wij bij elkaar komen zijn er ideeën in overvloed, dus ik ben wel veel bezig met het visuele aspect. Maar heel bloot hoeft voor mij niet.”

Je vertelt dit allemaal zo losjes en gezellig, maar dat zijn dus best zware onderwerpen waar jij over schrijft.
“Ja, er wordt wel vaker tegen mij gezegd dat er een tegenstelling is tussen de muziek die ik maak en hoe ik ben als mens… totdat ze met mij in discussie raken. Dan komt mijn andere kant naar boven. Maar die twee kanten heb ik gewoon; lekker kletsen met een bakkie koffie vind ik leuk, maar ik heb ook een donkere kant. En ik hou er ook wel van als je de realiteit een beetje kan manipuleren. Ik kan ook nachten doorlezen over allemaal conspiracy theories. Dus als er vage dingen terecht komen op het volgende album dan weet je vast waar die vandaan komen!”

Op donderdag 13 april speelt Jo Marches samen met Frank Valenza en Electric Company op onze eigen 3voor12 Utrecht avond op Tweetakt. De clip van Silver en Gold komt deze week uit.