Eefje de Visser en het blauwe M&M-interview

Een kijkje achter de schermen bij een van Utrechts beste singer-songwriters

Tekst: Marieke Steijvers / Herre Vermeer ,

Ze heeft al zoveel interviews gedaan, over haar nieuwe plaat, over haar breaking up voor vrouwenbladen. 3voor12/Utrecht besluit het deze keer anders aan te pakken en gewapend met op kleur gesorteerde m&m’s wachten we Eefje de Visser om tien uur ’s ochtends (dat zijn toch geen muzikantentijden) op in café Buurten. Fris gedoucht en zich verontschuldigend voor het laat komen schuift ze aan. Thee. Ze denkt sneller dan ze kan praten, een zelfbewuste spraakwaterval. Gevolg: een boel onafgemaakte zinnen, tegenstrijdige antwoorden, maar daardoor flink wat stof tot nadenken. De wereld door het filter van Eefje de Visser.

Je bent met deze tweede goed ontvangen plaat inmiddels een gevestigd artiest. Heb je al nagedacht over wat er vanaf nu op de rider moet? Je moet toch op z’n minst weten welke kleur m&m’s je wilt hebben…
"De blauwe, die zijn zo lekker chemisch. En was het niet de laatste kleur die erbij kwam? Dan heeft het nog iets exclusiefs. Normaal gesproken hebben we niks op de rider staan. Frisdrank, water, bier, chips, snoep en fruit krijg je standaard in je kleedkamer en daar hebben we in principe genoeg aan, maar in Tivoli hadden we deze tour speciaalbiertjes, die had onze geluidsman geregeld."

Oké genoteerd, laten we beginnen. Eerste vraag: van wat voor muziek hou je zelf?
"Ik hou van catchy muziek, ik bedoel niet alles, ik vind sommige dingen vreselijk natuurlijk, maar ik houd niet van saaie muziek. Soms is het een stem die ik heel mooi vind, of de sound van een plaat, hoe de instrumenten klinken, hoe het is gemixt, wat voor keuzes ze hebben gemaakt in productie, dat bepaalt natuurlijk heel erg de sfeer."

Hoe gaat het als je zelf schrijft?
"Eerst een flow van inspiratie denk ik. Het is niet zo dat alles me meteen binnen komt vallen, maar vaak wel. Daarna ga ik eraan werken…probeer ik uit, gooi ik weg. Ik probeer zó lang totdat ik denk: ja, dit wil ik houden. Dat probeer ik te onthouden, want ik wil zo min mogelijk opschrijven. In het begin ben ik helemaal niet op tekst gericht, dat komt pas later. Ik laat de melodie vaak leiden en zoek met m’n stem naar dingen, daarna komen er akkoorden onder."

Hè, maar jij bent toch juist een tekstenmeisje?
"Ik luister wel naar tekst, maar vaak pas in tweede instantie. Eerst moet de sound me aanspreken en ook tekst is voor mij vaak niet alleen maar inhoudelijk maar ook een bepaalde klank die je kiest. Mensen die ik qua stem-, woord- en klankgebruik interessant vind, maken ook vaak mooie teksten. Ik vind het storen als een tekst gemakzuchtig of onorigineel klinkt."

Wat zijn je voorbeelden van tekstmagici?
"Bon Iver. Ik versta helemaal niks van wat ie zegt, maar ik weet gewoon dat het mooi is. Dat heeft te maken met de klanken en indeling van de woorden die hij kiest. Of Robyn, heel catchy. Het lijkt cliché, maar ik vind haar teksten juist intelligent en zelfbewust. De thema's passen goed bij deze tijd en bij de jongeren van nu. Soms bijna maatschappijkritisch, maar wel op een originele en eigenwijze manier, niet klagerig.

Ik schrijf zelf veel over mijn ontwikkeling als mens, hoe mijn blik op de wereld verandert, dat verandert namelijk ontzettend door de jaren heen. Ik was zeven jaar geleden een heel ander mens dan nu."

Wat is er zoal veranderd?
Ik was denk ik heel idealistisch…

Is dat niet positief dan?
"Nee, want het is niet vanuit… het was iets dwingends. Ik maakte heel duidelijk een scheiding tussen goed en niet goed. Ik ben meer realist geworden. Ik vind dat je het eigenlijk allebei moet kunnen zijn hoor, maar aan blind idealisme stoor ik me enorm. Sommige mensen kunnen niet accepteren dat de wereld is zoals ie is. Ze verwerpen alles wat imperfect is, wat mensen kwetst. Ik kan nu beter accepteren dat we elkaar nu eenmaal kwetsen en dat je niet op je tenen hoeft te lopen om maar niks fout te doen. Ik probeer wat minder correct te zijn. Mensen hebben veel meer aan je als je wat minder streng voor de wereld bent. Daarom denk ik dat het goed is om meer realistisch te zijn dan idealistisch… en daar haal ik dan weer inspiratie uit."

Als je op mijn plek zou zitten, wie zou je zelf willen interviewen?
Robyn. Er zijn op dit moment niet heel veel mensen die doen wat zij doet, of ik mis heel veel, dat kan ook. Of Frank Ocean. De teksten die hij zingt maken me nieuwsgierig naar hem als mens. Hij schrijft veel over oppervlakkige mensen, jonge rijkeluiskindjes die niet met het echte leven bezig zijn, maar met drugs en al die dingen. Ik ben benieuwd naar zijn achtergrond.

Bij De Wereld Draait Door is er ooit begonnen met het fenomeen 'guilty pleasures'. Wat zou jij kiezen?
Mijn moeder heeft zo’n CD met alleen maar duetten erop, een soort Knuffelrock, Together Fover deel 2 heet het geloof ik. Ik ken ieder liedje op die plaat. Het zijn allemaal supergoeie nummers, echt serieus, dat je om de haverklap denkt, wat een vette melodieën allemaal. Wel superfout, van die vieze zware mannenstemmen… Denk dat ik daar iets van zou kiezen.


De Nederlandse tour van Het Is is inmiddels voorbij, maar begin volgend jaar zal Eefje door België touren in het voorprogramma van singer-songwriter Renée, die in België een hitje had met Dum Dum Dum (youtube 'm even voor de leuk). Niet dat we er in Utrecht veel aan hebben, maar dan weten we wanneer ze niet in de stad is: Eefjes Belgische tour start op 12 februari 2014 in Arenberg (waar dat ook moge wezen).