Balthazar, Apollo, zondag 27 maart 2016

Het duurde niet lang voor onze landgenoten de kunsten van de Vlaamse Balthazar oppikten. Een jaar na hun oprichting in 2004, werd het vijftal al eerste bij de landelijke kunstbende, waarna ze doorschoten naar meer en meer succes. Na een stilte van drie jaar kwam de band vorig jaar met een nieuw album: Thin Walls. Ditmaal met een nieuwe producer, die naast Depeche Mode en Blur klaarblijkelijk ook de Belgen in hun creatieve groei weet te helpen. 

Niet anders dan verwacht, is dat tijdens de grote liefde van het laatste album: 'Bunker'. Beginnend met betoverend strijkwerk vanuit de vrouwelijke partij, zetten de heren erna ijzersterk in en vormen het tot een magisch geheel. Alsof Balthazar een uurtje de liefde bedrijft met Schijndel en de Apollo nog hierna nog even van hun roes mag nagenieten. 

Een beginnende zondagavond, late lentezon op de tent en een fijne sfeer. Alles wat er moet zijn, is aanwezig. Wanneer ook de lichtgevende blokken en het on point sfeerlicht niet hoeven te ontbreken, is Schijndel al helemaal klaar voor een uur aan dikke muziekliefde. De wonderschone Patricia strijkt de eerste klanken de tent in, waar alle ogen aandachtig gericht zijn op de pracht in opkomst. 'Eindelijk', hoor je het publiek denken. 'Wat fijn'.

Goed. Zwart van de mensen staat de Apollo wellicht niet, maar zij die er zijn, weten ook wat ze moeten doen. En dat is zeker niet enkel de ''oeh's'' en ''ah's'' meezingen. Gedurende de setlist wordt duidelijk dat de avondgasten van Paaspop weten hoe te genieten van het Vlaamse vijftal, terwijl er een innige genotssfeer hangt tussen de 'Thin Walls' van de Apollo-tent.

Wegzwijmelen bij Balthazar: exact wat er nodig was om met een roes weer de Schijndelse zondag-modder te betreden. Een retestrakke set, zuiverder dan het bloed van menig Paaspopper; genieten dit. Al met al dus een tent vol liefde, waarbij zelfs de bandhanddoeken niet veilig zijn voor hun dansmoves.