Opener van de avond is het in Mokum gestationeerde Rooie Waas, een internationaal gezelschap rond frontman en vocalist Gijs Borstlap. Deze in spijkerjack gestoken bebrilde mozeskriebel-verschijning doet denken aan een opbouwwerker uit de tijd, dat dit beroep überhaupt nog bestond, en schijnt zich met dit project ten doel gesteld te hebben enkele typisch Nederlandse concepten en verschijnselen op speelse wijze aan zijn kompanen uit den vreemde te verduidelijken. Denk hierbij aan zaken als 'Het Beestje Een Naam Geven' of De Buur Die De Baas Is In De Buurt. Ook meer speculatieve kwesties als het onderscheid tussen normaal en raar of het karakter van de dagen die ons gegeven zijn onder de zon (telkens een nieuw begin, of uiteindelijk toch altijd weer hetzelfde?) worden niet geschuwd. De door expressieve gesticulatie gesteunde woorden worden vervolgens kracht bij gezet door de klanken van de twee podiumgenoten (waarvan u de drummer ook zou kunnen kennen van Knalpot), die zich met hun invoelende geluidsproductie goede leerlingen tonen en ook door hun incidentele geprevel (“jij bent raar, jij bent raar”) aangeven goed ingeburgerde landgenoten te zijn geworden. Of hetzelfde ook geldt voor het overwegend uit Tilburg afkomstige publiek, is niet met zekerheid te zeggen, want hoewel vrijwel elk nummer met een zeker applaus wordt gehonoreerd, heeft het zich voor het merendeel in de hoeken van de zaal achter tafels verschanst. Misschien wordt de aarzeling veroorzaakt door twijfel over de vraag of het gebodene nu wel normaal is, of toch eerder RAAR (en of wat aanvankelijk RAAR lijkt, wellicht toch weer normaal blijkt te zijn, als je eraan gewoon bent geraakt). Hoe dit ook zij, zeker is dat onze Amsterdamse vrienden een toepasselijk vervreemdend-absurdistische opmaat geven voor het optreden van Betonfraktion.