Dat vonkje is single Girls Like You, een ijzersterke powerpopplaat die na anderhalve luisterbeurt al prima is mee te brullen. Maar daarmee is niet gezegd dat dat het nummer is waar het album op steunt, want Glitter Lizard houdt die hormonale hoogspanning knap vast. En dat is een prestatie in de tijd dat het steeds minder de gewoonte is om een heel album af te luisteren. Deze plaat is een duidelijke eenheid, zonder dat de nummers door de hoeven zakken als ze op eigen benen moeten staan.

 

De gitaarhooks op bijvoorbeeld Gucci Ballad en debuutsingle First/Last zijn als haakjes waarmee de dansspieren getokkeld worden, terwijl ook een trage ballade als Stuck On The Nightshift niet saai wordt. Dat is te danken aan zanger Niek Nellen, die hier klinkt alsof hij net is getroffen door de baard in de keel. Zijn heerlijk onzuivere stemgeluid schuurt het gladde arrangement op tot een rafelige brok liefdesverdriet.

 

De onstuimige cocktail van primaire emoties, energiedrank en pure adrenaline wordt tot een zinderend slot gebracht op Red Bull: ook al zo'n meezingbare powerpopstamper, die direct aanleiding geeft om Glitter Lizard nog eens van begin af aan te luisteren - maar dan met de volumeknop net wat verder open.

 

Al met al levert Afterpartees een debuut af dat aan de tamelijk hoge verwachtingen beantwoordt en waarmee de groep even vooruit kan met het oog op het aankomende festivalseizoen. Glitter Lizard is namelijk zo’n plaat waaraan je hoort dat het live ook wel snor zit. Duidelijke invloeden uit oude (pop)punk zorgen voor een bepaalde mate van nostalgie, zonder dat het stoffig aanvoelt. Hoe Afterpartees die dunne lijn vol bravoure bewandelt: dat is wat het album zo spannend maakt. Dit zijn geen jongens die de platen van hun vaders als gimmick hebben geadopteerd, dit zijn jongens die vol enthousiasme de muziek maken die ze zelf zouden willen horen. Dat maakt nieuwsgierig naar wat er gebeurt als er meer ruimte komt voor experimenten die op een debuutalbum logischerwijs een beetje achterwege blijven.