De aftrap wordt echter verzorgd door een naar een sportterm vernoemde nieuwe formatie, die twee leden van het Roosendaalse Otis in de gelederen bergt en nu al een split met West-Brabantse hardcorehelden Tarantino op haar naam heeft staan. Het schuurpapieren stemgeluidje van Mario van Meer behoeft voor de volgers van de lokale scene geen nadere introductie, maar ander Otislid Martijn (tevens de songsmid van de band) heeft zijn drums voor de gitaar verruild, wat helemaal niet slecht uitpakt: zijn dissonante erupties vormen een van de meest onderscheidende onderdelen van het bandgeluid. Een oude Amsterdamse punkrot op bas en de Bossche Ruud van Esch (een van die zeldzame muziekrecensenten die niet lafjes aan wal blijft staan om daar de beste stuurman uit te hangen) op drums maken het plaatje compleet. De set is kort en krachtig, maar weet het ruim aanwezige publiek nog niet tot meebewegen te verleiden. Dat zal echter al snel anders worden...
Off! bewijst vitaliteit hanekamtijdpunk met explosieve show
'Jonkies' van Cerebral Ballzy sluiten moeiteloos aan bij de energieke begintijd van het genre
Het is druk bij de Kleine Zaal van 013, deze dreigende zondagavond. De lokale bekendheid van enkele leden van gloednieuwe outfit Angstgegner,die vanavond een van hun eerste shows spelen, zal hier zeker een rol in spelen, maar we zien ook veel onbekende bezoekers, die zich opvallend vaak in een Black Flag-shirt hebben gehesen. Het zal duidelijk zijn: De enige Nederlandse show van Off!, gefronteerd door Black Flag-zanger van het eerste uur Keith Morris, heeft ook van verderop de nodige toeschouwers getrokken. Deze lieden zullen de afgelegde afstand achteraf zeker niet betreurd hebben.
ANGSTGEGNER
CEREBRAL BALLZY
Nu ja, al snel... Cerebral Ballzy laat nogal op zich wachten, dus onze punctuele ambtenarenmentaliteit wordt zwaar op de proef gesteld. Het is geen wet dat bands die te laat beginnen ook een goed optreden neerzetten, maar onze ervaring leert dat mensen die zich van de klokkentijd weinig aantrekken opvallend vaak geïnspireerd op het podium verschijnen, en in elk geval gaat dit volledig op voor deze relatief jonge punkers uit Brooklyn. Goed, het boegbeeld is een lange zwarte slungel die eruit ziet als een Lazarus in kennelijke staat op zoek naar een graf om in neer te ploffen, maar hij blijkt desondanks in staat tot bijzonder dartele sprongen op het podium, en wat belangrijker is: Je voelt meteen dat hier niet een verzameling meer of minder goed musicerende jongelui van goede wil, maar een echte band op de planken staat. De publieke reactie op de ouderwets rammelende punk van dit viertal is dan ook meteen enthousiast, en al gauw zeilen de eerste crowdsurfers door de ruimte. Brooklyn schijnt de laatste decennia ten prooi te zijn gevallen aan een jammerlijk proces van wat men wel 'gentrification' noemt, maar te oordelen naar de rauwe levenskrachtige zelfkantklanken van Cerebral Ballzy hebben de bandleden hieraan weten te ontkomen. Een heel plezierige opmaat naar Off!, en voor een aantal bezoekers misschien wel stiekem het hoogtepunt van de avond.
OFF!
Eenieder die graag nog eens een liveconcert van het oude Black Flag had willen bijwonen, moet accepteren dat de tijd onbarmhartig voortschrijdt, maar het dichtst in de buurt komt waarschijnlijk dit geesteskind van Keith Morris en heavy-rockende krullebol Dimitri Coats. De sporen van de tijd zijn duidelijk zichtbaar op het gegroefde gezicht van oude crust Keith, maar zijn zurige humor bewijst dat zijn punkhart nog altijd klopt, en dankzij de wat jongere kerels om hem heen weet hij een show neer te zetten die muzikaal zeker niet onder doet voor het werk van de legendarische punkmeesters van Californië, en ook nog zodanig energiek is dat de kolkende moshpit vooraan het hele optreden niet in intensiteit verflauwt. Het fijne van deze op de oude leest geschoeide klanken is, dat je er de echo van bands als Stooges en MC5 nog zo goed in hoort, of anders gezegd, dat het zo enorm rockt. Het optreden en ook de vier-nummerige toegift razen aan ons voorbij, en zo komt nog onverwacht snel een einde aan een werkelijk levensbevestigende samenkomst, die ons de regen buiten met een glimlach tegemoet doet treden.