Elektronische en akoestische klanken spelen haasje-over op jubileumfeestje Gifgrond

Nathan Kelly, Rogier Smal & Nora Mulder en Bear Bones, Lay Low geven veertigste editie kleur

Wouter de Waal ,

Het was eventjes wachten, maar afgelopen zaterdag vond dan toch Gifgrond nummer 40 plaats: de eerste Gifgrondbijeenkomst na de zomerstop. Met de Australische knoppendraaier Nathan Kelly, het Nederlandse drum-piano-duo Rogier Smal & Nora Mulder, de Belgische Venezolaan Ernesto González (oftewel Bear Bones, Lay Low) en lokale DJ DMDN op het affiche werd het een bonte en afwisselende jubileumavond.

NATHAN KELLY

Het Gifgrondbal wordt op een ingetogen noot geopend door Nathan Kelly, een ietwat intellectueel en introvert ogende, bebrilde Australiër, die na verschillende tours door zijn eigen land en Japan nu voor het eerst voet op Europese bodem zet. Zijn regelmatig naar ambient neigende, elektronisch geproduceerde klanken worden af en toe doorsneden door fragmenten van jazzoptredens en andere muziekperformances, tenslotte uitmondend in wat klinkt als een veldopname vol kindergekwetter en zachtjes ruisende omgevingsgeluiden. Het resultaat is enigszins vervreemdend en niet bepaald dansbaar, maar heeft zeker zijn intrigerende momenten. Een aparte start van deze avond.

ROGIER SMAL & NORA MULDER

Waar de meeste Gifgrondartiesten druk met elektronica in de weer zijn, laten drummer Rogier Smal en pianiste Nora Mulder zien dat je ook uit traditionele akoestische instrumenten de vreemdste klanken kunt halen. Na een kalm, zelfs fluisterend begin gaat dit tweetal zich al snel te buiten aan bizarre, vaak ook hilarische strapatsen. Mulder bespeelt de toetsen niet alleen met haar vingers, maar ook met geassorteerde gereedschappen, en is bovendien niet te beroerd om soms spontaan over haar instrument heen te buigen teneinde een pianosnaar direct een fikse tik te verkopen, terwijl Smal allerhande huis-tuin-en-keuken-gerei benut om ongewone klanken uit zijn kit te krijgen. Dat het er vaak nogal speels aan toe gaat tussen deze twee overigens prima op elkaar ingespeelde muzikanten, blijkt bijvoorbeeld wel wanneer beiden op een gegeven ogenblik de sambaballen ter hand nemen, en Mulder de hare plots naar Smal smijt. Al met al een vrolijke vrije exercitie, die erin slaagt tegelijkertijd ontspannen en intens te zijn.

BEAR BONES, LAY LOW

Nadat DJ DMDN zich weer heeft kunnen uitleven tegen de achtergrond van de kleurige, maar ook enigszins sinistere animaties die zo kenmerkend zijn voor Gifgrond, wordt de ruimte in duisternis gehuld voor het optreden van Bear Bones, Lay Low, de artiestennaam waarachter de alweer ruim tien jaar in België woonachtige Venezolaan Ernesto González schuilgaat. Deze speelt aanvankelijk vooral veel drukke exotische riedeltjes op zijn tamelijk bescheiden toetsenplankje, vaak begeleid door aansprekende ritmes die hem merkwaardig genoeg schijnen aan te zetten tot wild headbangen. Naarmate de set vordert stemt dit gedrag echter steeds vanzelfsprekender overeen met het door hem geproduceerde geluid, dat voortdurend harder en woester wordt, en waarin drones en ruis tenslotte de boventoon gaan voeren. Een heftig en energiek slot van een aangename jubileumbijeenkomst, waarop hopelijk nog vele edities mogen volgen. [Liefhebbers kunnen 13 december overigens alvast vrij houden in de agenda, want dan staat de volgende Gifgrond gepland.]