Sir Richard Bishop maakt bizarre reis rond de wereld op Koningsnacht

Incubated nestelt zich in Theaters Tilburg voor eigenaardige soloshow

Wouter de Waal ,

Het was onszelf eigenlijk bijna ontgaan, maar Incubated streek deze maand maar liefst twee keer neer in ons prachtige stadje: afgelopen donderdag met enkele Nederlandse bands in Cul de Sac, de dag erna voor het eerst in Theaters Tilburg, waar ongrijpbaar gitaarfenomeen Sir Richard Bishop een select gezelschap geboeid hield met exotische klanken plus een paar bijzonder krasse liederen.

Voor degenen die even geen behoefte hebben aan alle oranjedrukte in het stadscentrum, biedt de Studiozaal van Theaters Tilburg deze vrijdagavond ruimschoots soelaas. Misschien wel iets te veel, want met een twintigtal toeschouwers heb je de plaatsen in deze fijne ruimte werkelijk voor het uitkiezen. Wie weet is het de ongebruikelijke locatie die voor enige onduidelijkheid heeft gezorgd (wij dachten daarom in eerste instantie met een toevoeging aan het festivalprogramma in september te maken te hebben), wie weet zijn er toch meer fanatieke koningsgezinden onder de doelgroep dan je op basis van het veelal verwassen uiterlijk zou verwachten. Hoe dat ook zij, de naar het ons toeschijnt bij voorkeur schuw naar beneden kijkende Sir Richard Bishop lijkt het allemaal weinig te kunnen deren. Hij start iets na de klok van half negen onversaagd met zijn reeks van rijkelijk aparte gitaarwerkjes, die qua stijl moeiteloos naar alle hoeken van de aarde veren en derhalve onverwachte relaties en contrasten blootleggen. Zo is het van Arabische muziek klaarblijkelijk maar een kleine stap naar zowel West-Afrikaanse klanken als flamenco, terwijl anderzijds vrij harmonieus getokkel zomaar de aanleiding kan vormen voor duistere psychedelische verkenningen, waarin af en toe ook een stevige drone opduikt.

Dat de Amerikaan beschikt over een behoorlijk sinistere fantasie, blijkt trouwens al helemaal uit de gezellige liedjes die zijn optreden met enige regelmaat doorsnijden. Daarin worden we voorgesteld aan een getergde vader die zijn jengelende kroost een collectieve 'kraamdood' bezorgt ('reflectief aborteren' zoals De Mannen Van De Radio het ooit gedoopt hebben), de uitzinnige eigenaar van een pornozaak (een goede aanleiding voor Bishop om zijn eigen mobiele vinylwinkel onder de aandacht te brengen) en een ongelukkige priester die moet ondervinden dat men in achterafdorpjes nog nooit van 'southern hospitality' heeft gehoord – tenzij je opgehangen en tot een tafel gemaakt worden als een speciaal gastvrijheidsritueel wil beschouwen. Een ongetwijfeld al even opgewekt nummer over incest blijft ons uiteindelijk bespaard, maar tegen die tijd is het schaarse, edoch sympathieke publiek reeds meer dan genoeg overtuigd van de kwaliteiten van deze man om hem tegen zijn eigen sombere voorspellingen in van de nodige platen te verlossen, waarna iedereen voldaan de duisternis van de Koningsnacht in kan stappen.