Maar eerst is het de beurt aan Orlando. Tessa Douwstra is – als voormalig Krezip fan – vereerd het voorprogramma van Jacqueline Govaert te mogen verzorgen. Onder begeleiding van Jan Teertstra (een bezig baasje; een dag eerder stond hij met Sunday Sun op hetzelfde podium) en Frank van Kasteren (Elijah) brengt frontvrouw Douwstra een paar popliedjes met folk- en soulinvloeden ten gehore. Haar stem doet denken aan die van Kate Nash en ze vertelt humorvol, maar klungelig, verhaaltjes tussen de liedjes. De band heeft de aandacht van het publiek al snel te pakken. “Halverwege het volgende liedje zit een participatiemomentje, dus let op!” en er wordt braaf met de vingers geknipt wanneer het zover is. ‘Show Me Where The Bullets Go’ is een hoogtepuntje.
Jacqueline Govaert voelt zich thuis in Tilburg
Prachtige pianopop ontroert en maakt indruk in de Kleine Zaal van 013
Uitverkocht huis op de vooravond van Koningsnacht voor Jacqueline Govaert, oud-frontvrouw van Krezip. Ondanks dat de zangeres al een aantal jaren in Haarlem woont, is het duidelijk dat de in Kaatsheuvel geboren zangeres goede herinneringen heeft aan Tilburg. Haar tweede solo album ‘Song to Soothe’ kwam eind maart van dit jaar uit en steeg direct naar de hoogste positie van de Album Top 100. Haar clubtour is zo goed als uitverkocht en vanavond staat ze in de bomvolle, en erg warme Kleine Zaal van 013 om de nieuwe nummers te laten horen.
Orlando
Jacqueline Govaert
Jacqueline ziet er flitsend uit met haar welbekende hoogblonde en warrige kapsel, in een glitterende jumpsuit en op hoge hakken die al snel het onderspit delven. Ze start met ‘I’m Going Home’, waarna ze vertelt dat spelen in 013 toch wel een beetje voelt als thuiskomen. Het was wel alweer een tijdje geleden dat ze in 013 optrad, nog met Krezip, eind november 2008 om precies te zijn. Jacqueline steekt haar Tilburgse roots en haar verleden met Krezip niet onder stoelen of banken; ze koestert warme herinneringen aan jamsessies in Cul de Sac, die tot in de vroege uurtjes doorgingen en ze vertelt over hoe Tilburger Nol Havens (VOF De Kunst) met raad en advies klaar stond voor Krezip in de tijd dat ze aan het doorbreken waren. Haar moederhart begint sneller te kloppen bij de gedachte dat deelnemers aan talentenjachten als The Voice in één klap bekend worden in heel het land en dat zonder Nol moeten zien te verhapstukken; heel toepasselijk volgt dan het nummer ‘Glitter, Fame and Gold’.
De nieuwe nummers zijn erg mooi en Jacqueline Govaert is heel goed bij stem. Daarnaast straalt ze een enorme hoeveelheid spontaniteit en goede zin uit, die duidelijk overslaat op het publiek. De nummers worden ingeleid met uitleg, grapjes en herinneringen. Ook de band – met JP Hoekstra (Krezip) op gitaar, Bram Hakkens (o.a. Kyteman) op drums en Reyer Zwart (o.a. Alex Roeka) – is goed op dreef. Op een gegeven moment verlaat de band toch even het podium en Jacqueline komt achter haar piano vandaan. Zichzelf begeleidend op een gitaar covert ze ‘On Saturday Afternoons’ van Ricky Lee Jones. De reguliere set wordt afgesloten met ‘Hear How My Heart Beats’ en Krezip-kraker ‘Sweet Goodbyes’, die net als tijdens het afscheid van Krezip tot traantjes roert op de eerste rij.
Jacqueline Govaert vertelt tijdens de toegift dat ze tijdens het schrijven van ‘Song To Soothe’ is geïnspireerd door het album Tapestry (1971) van Carole King. Een cover kan niet uitblijven en met ‘I Feel The Earth Move’ van Carole King wordt dit indrukwekkende en inspirerende concert afgesloten.