#Incu14: Thee Silver Mt. Zion Memorial Orchestra tekent voor absoluut hoogtepunt Incubatezondag

Canadees collectief schittert in goed gevulde schouwburgzaal

Maarten de Waal ,

Eigenlijk was het een kwestie van tijd voor het zelfverklaarde festival voor 'independent culture' het steeds van naam en bezetting wisselende gezelschap rond Efrim Menuck naar Tilburg zou halen. Het paradepaardje van Constellation, het in Montreal gevestigde label dat er als geen ander in slaagt een lokale DIY-attitude te koppelen aan een internationale uitstraling, is bijna de incarnatie van onafhankelijke undergroundcultuur, en laat al jaren zien dat het goed mogelijk is ook zonder muzikale compromissen, marketingtrucs en hypes een grote fanschare op te bouwen en te behouden. Vanavond is het dan eindelijk zover, en getuige de gestaag vol lopende schouwburgzaal zijn wij niet de enige die reikhalzend naar dit optreden op de afsluitende Incubatedag hebben uitgezien.

HET CONCERT
Thee Silver Mount Zion Memorial Orchestra, Schouwburgzaal, zondag 21 september 2014

DE ACT
Anarchistische progfolkpunkpostrock die het grote gebaar niet uit de weg gaat. Persoonlijk hebben wij een voorkeur voor de wat naar klassiek neigende eerste twee albums van het gezelschap (uit de tijd dat we nog meerdere van hun tourdates bijwoonden en een poster van een show in de Effenaar op onze slaapkamerdeur prijkte), maar ook de reeds met 'This Is Our Punk-Rock' ingezette meer rauwe en rafelige benadering ligt ons prima. Het zwaartepunt van de show vanavond ligt vanzelfsprekend bij het dit jaar uitgekomen 'Fuck Off Get Free We Pour Light On Everything', hoewel ook een mooie liveversie van ''Piphany Rambler' voorbij komt.

HET NUMMER
Het Mount Zion Orchestra kan live soms gezellig rommelig zijn, maar de uitvoering van 'What We Loved Was Not Enough' was zowel strak als magistraal.

HET MOMENT
De staande ovatie aan het einde van de reguliere set, die na de toegift nog eens dunnetjes wordt overgedaan.

OOK OPMERKELIJK
Door wat problemen met het drumstel valt er een onverwachte stilte, die door Menuck handig wordt opgevangen met een geïmproviseerde Q&A-sessie. Hieruit leren wij dat een der toehoorders het 'Mount Zion' in de bandnaam eerder associeert met een reggae-outfit, waarop Efrim mild spottend opmerkt dat hij er zich niet van bewust was dat slechts reggaebands het woord 'Zion' in hun bandnaam mogen voeren. Hij belooft echter het thuis eens op te zoeken, om het dan eventueel uit de naam te schrappen (en zeg nu zelf, Joden die hun band Thee Silver Mount Zion gaan noemen, het moet niet gekker worden).

HET PUBLIEK
Is overwegend zeer ingenomen met wat het voorgeschoteld krijgt (zie ook 'het moment').

HET OORDEEL
Heel bevredigend om deze 'punks' nog eens in 'the palace' te hebben mogen treffen.

DE FOTO