#Incu14: Tot in de puntjes uitgewerkte post rock opera bij Mick Turner

Intieme theatershow neemt je mee naar een andere wereld

Imme Rindt ,

Terwijl ik voorzichtig aanschuif op de eerste rij kom ik naast twee Australiërs te zitten. "Hij is leuk hoor. Maar wel een beetje raar", zeggen de landgenoten van Mick Turner. De perfecte samenvatting van de show die ons te wachten staat. Verlegen schuifelt Turner het podium op. Op sokken. Geconcentreerd begint hij met spelen, zijn ogen altijd op zijn gitaar gericht. En het is geniaal.

HET CONCERT

Mick Turner, Theaters Tilburg, vrijdag 19 september 2014

DE ACT

Voor het eerst staat Dirty Three-gitarist Mick Turner op Incubate, na de release van zijn vierde solo album 'Don’t Kill The Driver' in 2013. Volgens Turner is dit instrumentele album een ‘post rock opera’. In plaats van het beloofde uur dat de Australiër - vergezeld door een drummer en bassiste - zou spelen, begint Turner een half uur te laat en speelt nauwelijks langer door. Een beetje jammer, het is niet dat er niets anders is om te zien vanavond. Maar het optreden maakt alles goed. De show is tot in perfectie uitgewerkt: alle bandleden zijn ontzettend goed in wat ze doen en de gitaarpartijen slepen je mee naar een andere wereld en je wordt pas wakker als Turner zachtjes 'dankjewel' stamelt.

HET MOMENT

Het is onmogelijk om een opvallend moment aan te wijzen in de ontdekkingstocht waarop Turner je mee neemt. Het optreden is coördineert als een geheel en daaraan moet je (en wil je) je overgeven.

HET PUBLIEK

Het theater zit verre van vol. Wie weet heeft de artiest publiek verloren in het half uur dat hij te laat kwam. Terecht, maar het is een gemis. De mensen die er zitten genieten in volle teugen van het optreden. Ogen dicht, zak weg in je stoel en laat je meenemen in de oceaan van geluid.

HET OORDEEL

Een van de top optredens van Incubate 2014. Mick Turner is een kwalitatief geweldige gitarist met een eigen sound, en de aandacht gaat vaak uit naar de drummer die minstens net zo goed is in wat hij doet. Deze post rock opera is uitstekend in uitvoering, tot in de puntjes uitgewerkt om te klinken als improvisatie.

DE FOTO