#INCU13: Tim Hecker bouwt oceaan van noise

Naargeestige act balanceert op de grens van wat muziek is

Clemens Lambermont ,

Tim Hecker, het had zomaar een bandje kunnen zijn dat gelinkt is aan Anonymous, Pirate Bay, DDOS-aanvallen of verzin zelf hier iets wat te maken heeft met internetvrijheid. Maar nee, zo spannend is het helaas niet. In plaats daarvan krijgen we een berg ondefinieerbare geluiden. In het donker. Jottem.

Het concert
Tim Hecker, Theaters Tilburg, zaterdag 21 september

De act
Stel je het geluid van een cirkelzaag voor. Dit geluid blijft zich herhalen en wordt steeds harder totdat het vervormd in een soort drone. Verder zie je niks behalve twee lampjes. Dat is het eerste kwartier van Tim Hecker. De rest van de show is overigens exact hetzelfde: industrial-achtige geluiden die de zaal hullen in een constante ruis. En dat de hele set zonder iets .

Het moment
De kleine momenten waarop er je net een baslijntje of pianomelodietje kan ontdekken in de zee van noise. Het zijn net de ambient geluiden waarvan je denkt: ‘ja nu wordt het interessant!’. En vervolgens vlakt Tim elke vorm van melodie af en vervangt het door het geluid van een… stofzuiger? Om dit in vijf minuten weer om te bouwen in een alles omvattende drone en zo begint alles weer opnieuw.

Het publiek
Dit soort acts zijn niet voor iedereen geschikt. Niet vreemd dus dat na een kleine tien minuten de eerste paar mensen vertrekken. Ook de rest van de show zie je mensen naar de uitgang lopen. Verder zit het merendeel van

Het oordeel
Elektronische ambient noise in het donker. Best wel trippy en naargeestig. Ook niet te omschrijven als leuk, of mooi. Misschien slechts als interessant? . Tim Hecker is niet voor iedereen weggelegd. Maar als je zin hebt in eens wat anders dan iets wat je zou kunnen classificeren als ‘muziek’ dan is dit je ding.