Voor de allereerste act van de dag gaan we richting Sounds alwaar de koffie staat te pruttelen en een twintigtal nieuwsgierigen zich hebben verzameld voor een optreden van de Vlaamse studievrienden van Maan. Terwijl de bezoekers reeds opgesteld staan lopen de heren tamelijk inspiratieloos met een blik Heineken de platenzaak binnen en beginnen aan een half uur zware dark wave. Het schouwspel doet meerdere wenkbrauwen fronzen, zowel in het pand als daar buiten. Terwijl de één neurotisch op een ondefinieerbaar instrument, dat nog het meest van een vooroorlogs communicatiemiddel weg heeft, aan tal van schakelaars loopt te pielen loopt de ander ijsberend poëtische teksten op te lepelen – die overigens volstrekt onverstaanbaar zijn. Richting het einde van de show grijpt onze poëet zijn gitaar om deze vervolgens onalledaags te bespelen terwijl zijn kompaan herhaaldelijk, met gebalde vuisten ‘hey’ schreeuwt. Na een klein half uur trekken de heren hun jas aan en verlaten het pand, terwijl de toehoorders verbouwereerd achter blijven. Neen, Maan was allerminst een gemakkelijk begin van de dag, indrukwekkend was het echter wel.
Lichtelijk verslagen vervolgen we onze route richting Beans & Bites, het hippe koffiezaakje aan de Stationsstraat is deze middag decor voor optredens van een tweetal troubadours. Het Belgische Horses, dat vandaag alleen door frontman Bert Vliegen wordt belichaamd, trapt af. Vliegen verzoekt de bezoekers in een kring om hem heen te komen zitten waarna hij zijn bezoekers binnen no-time aan zijn lippen heeft hangen. De breekbare folk lijkt een ware match made in heaven voor het uitbrakkende publiek. In een half uur geeft Vliegen een mooie inkijk in het debuutalbum, dat eind deze maand haar release krijgt, incluis een Grandaddy cover.
Een klein half uur later zitten we op de trappen van Cul de Sac’s danskuil alwaar het Canadese Terror Bird de laatste dag mag openen. Een weinig dankbare taak want het publiek lijkt nog niet in de juiste stemming voor de theatrale synthpop van Nikki Never. Zelf lijkt ze ook nog niet helemaal bij de les getuige haar inspiratieloze podiumpresentatie. De dame komt amper achter haar keyboard vandaan en blijkt een arsenaal van ongeveer twee dansmoves mee naar Tilburg te hebben genomen. Potentie heeft ze zeker want her en der nemen we een aantal uitstekende nummers waar, ze zou er goed aan doen een band om haar heen te verzamelen zodat er wat meer op het podium te zien valt.