DE ACT
Eerste deceptie van de avond: Gang of Four begint een half uur later. Een domper voor iedereen die noiserockers A Place To Bury Strangers ook wil meepikken dat een uur later dan de Britten in de Kleine Zaal zou spelen. Als het viertal dan vervolgens nóg eens een kwartier later begint, is de maat al vrij snel vol. Boegeroep en gefluit vult de ruimte, zelfs als de band het podium betreedt. Dan deceptie nummer twee: King is in de wijde verte niet te bekennen en een volstrekt anonieme zanger vervangt, nee, vertolkt de rol. Alleen Gill is de enige overgebleven lid, de zanger, drummer en bassist waren nog net uit de luiers toen opener ‘Return To Gift’ uitkwam. Toegegeven, het klinkt strak en de stem van de zanger komt in de buurt van King, maar met zijn arrogante maniertjes en zijn overdreven manier van rondhuppelen, crasht het geheel nog sneller dan de Hindenburg boven een actieve vulkaan. Bezieling wordt ingewisseld voor gezapigheid, ronduit dodelijk.
HET NUMMER
Had Damaged Goods moeten zijn, maar met de slappe inzet mist het iedere greintje sturm und drang dat het origineel kent.
HET MOMENT
Waar te beginnen? Waarom rammen op een magnetron/combi-oven? Statement? Waarom een prima werkende gitaar door midden slaan nog ver voor het eind? Waarom nog doorgaan? Waar-om indeed.
OOK OPMERKELIJK
De band had vandaag ook Gang of Five kunnen heten, want de roadie moet om de haverklap het podium opkomen voor een omgevallen microfoonstand. Waarom hij blijft opdraven, is een raadsel. Al snel wordt hij dan ook met ironisch applaus ontvangen.
HET PUBLIEK
Wat aanvankelijk met een goed gevulde Jupiler Zaal begon, verdwijnt binnen de kortste keren naar de zaal ernaats waar A Place To Bury Strangers speelt. Dat heeft niet te maken met de ontstane overlap, als Gang of Four nou met bravoure stond te spelen, hadden ze niet hoeven te eindigen met hooguit 300 man. Van beweging tijdens de nummers is amper sprake.
HET OORDEEL
Eerste deceptie van de avond: Gang of Four begint een half uur later. Een domper voor iedereen die noiserockers A Place To Bury Strangers ook wil meepikken dat een uur later dan de Britten in de Kleine Zaal zou spelen. Als het viertal dan vervolgens nóg eens een kwartier later begint, is de maat al vrij snel vol. Boegeroep en gefluit vult de ruimte, zelfs als de band het podium betreedt. Dan deceptie nummer twee: King is in de wijde verte niet te bekennen en een volstrekt anonieme zanger vervangt, nee, vertolkt de rol. Alleen Gill is de enige overgebleven lid, de zanger, drummer en bassist waren nog net uit de luiers toen opener ‘Return To Gift’ uitkwam. Toegegeven, het klinkt strak en de stem van de zanger komt in de buurt van King, maar met zijn arrogante maniertjes en zijn overdreven manier van rondhuppelen, crasht het geheel nog sneller dan de Hindenburg boven een actieve vulkaan. Bezieling wordt ingewisseld voor gezapigheid, ronduit dodelijk.
HET NUMMER
Had Damaged Goods moeten zijn, maar met de slappe inzet mist het iedere greintje sturm und drang dat het origineel kent.
HET MOMENT
Waar te beginnen? Waarom rammen op een magnetron/combi-oven? Statement? Waarom een prima werkende gitaar door midden slaan nog ver voor het eind? Waarom nog doorgaan? Waar-om indeed.
OOK OPMERKELIJK
De band had vandaag ook Gang of Five kunnen heten, want de roadie moet om de haverklap het podium opkomen voor een omgevallen microfoonstand. Waarom hij blijft opdraven, is een raadsel. Al snel wordt hij dan ook met ironisch applaus ontvangen.
HET PUBLIEK
Wat aanvankelijk met een goed gevulde Jupiler Zaal begon, verdwijnt binnen de kortste keren naar de zaal ernaats waar A Place To Bury Strangers speelt. Dat heeft niet te maken met de ontstane overlap, als Gang of Four nou met bravoure stond te spelen, hadden ze niet hoeven te eindigen met hooguit 300 man. Van beweging tijdens de nummers is amper sprake.
HET OORDEEL
Wist Incubate wat ze in huis haalde met dit viertal? Natuurlijk heeft het festival een naam hoog te houden van legendarische en invloedrijke bands uit de jaren 80, zie The Fall, Wire, Buzzcocks en meer. Het verschil met Gang of Four is echter het plezier waar voorgenoemde bands mee stonden te spelen. Ruim duizend man is vanavond getuige van wat niet anders kan worden omschreven als een ‘moetje’. Een smet op een voor de rest uitstekend aanbod van bands die meer recht hadden op een plek op het grote podium. Dat het optreden van Gang of Four een goede tien minuten eerder dan bedoeld eindigt, onderstreept dat.