#INCU13: A Place To Bury Strangers heeft lak aan de Arbowet

‘The loudest band of New York’ maakt reputatie meer dan waar

Mathijs Nicolai ,

Terwijl Gang of Four de grote zaal vakkundig leegspelen drommen de liefhebbers van kei- en keiharde noise samen in het zaaltje ernaast. Lang voor aanvang is het vechten voor een plaats vooraan, klaarblijkelijk is een genadeloze oorwassing populair onder de bezoekers. Het trio uit New York stelt in dat kader zeker niet teleur, gedurende een klein uur walsen de musici over de gewillige toehoorders heen met als ultiem hoogtepunt een afsluitende geluidsmuur die ons alles met piepende oren de nacht in stuurt.

HET CONCERT

A Place To Bury Strangers, 013, Kleine Zaal, Zaterdag 21 September

DE ACT
A Place To Bury Strangers (APTBS) staat te boek als New York’s hardste band. De loodzware shoegaze kan normaal gesproken op een behoorlijke fanschare rekenen en dat is vanavond in 013, alwaar ze het avondprogramma afsluiten, niet anders. Het drietal is al sinds de release van het naamloze debuut in 2007 een rijzende ster in het genre, zo’n drie jaar terug waren we al eens getuige van een onverbiddelijke show in dezelfde zaal als waar we vanavond als sardientjes in een blik vooraan staan.

HET NUMMER
Hoe vet de albumtracks van APTBS ook zijn, en hoe strak het allemaal ook wordt gespeeld: de registers gaan pas echt open tijdens I Lived My Life to Stand in the Shadow of Your Heart en de geluidsmuur die men daarna op trekt. Zodra de laatste noten zijn gespeeld smijt gitarist Oliver Ackermann zijn gitaar maar weer eens neer en gaat neurotisch in de weer met een stroboscoop. Dit alles terwijl de overige twee bandleden harder en harder gaan spelen, zo hard dat zelfs de pijpen van je skinny jeans heen en weer geblazen worden.

HET MOMENT
Zodra de eerste klanken van I Lived My Life to Stand in the Shadow of Your Heart door de zaal gaan weten de aanwezigen hoe laat het is en ontstaat er meteen een serieuze moshpit waarbij ook de veertigers het geweld niet schuwen.
 
OOK OPMERKELIJK
Net als je denkt dat het arsenaal van APTBS niet kapot te krijgen is hengelt Ackermann een gitaar achter een versterker vandaan wiens body overduidelijk incompleet is. De mannen gaan duidelijk over lijken.

HET OORDEEL
Een audiovisueel spektakel dat zijn weerga niet kent, magnifiek hoogtepunt.