#Incu13: The Black Cult is veelbelovend, maar soms nog te lief

Groningse garage-scene heeft er weer een belofte bij

Freek Verhulst ,

Terwijl het succesverhaal van Traumahelikopter nog maar net begonnen lijkt, staat de volgende garageband uit Groningen alweer te trappelen. En de 'nieuwe' generatie - in de vorm van The Black Cult - zet zich maar wat graag af tegen de 'oude'. "Fuck Groningen-Noord!"

HET CONCERT
The Black Cult, Cul de Sac, maandag 16 september

DE ACT
The Black Cult maakt garage-rock in zijn puurste vorm: drie jongens op gitaar/zang, bas en drums die hun energie kwijt moeten. Wie de band wil contacteren, mailt naar 'bierdrinkennooitmeerwerken@gmail.com', terwijl het boekingsadres 'info@buitenwesten.eu' luidt en het repertoire titels kent als 'Drugs' en 'High'. Weinig verhullend dus, en de focus vol op het aloude principe van 'sex, drugs & rock 'n roll'.

HET NUMMER
"Hi, I'm high all the time", zingt frontman Douwe Doorduin in 'High' op zeurderige toon. Alsof hij eigenlijk helemaal geen zin meer heeft in al die drugs. Grappig, want de Groningers maken juist een uiterst nuchtere indruk gedurende de hele show. Douwe en zijn companen zien er sowieso eerder uit als een stel vwo-leerlingen dat na het huiswerk nog even lekker op het instrument gaat zitten raggen, dan als een stel heroïnespuitende junks die hun muziek als enige uitweg uit hun verslaving hebben aangegrepen. Niet dat daar iets mis mee is, trouwens.

HET MOMENT
"Wij komen uit Groningen-Zuid, fuck Groningen-Noord!", roept Douwe tegen het publiek. Schattig.

OOK OPMERKELIJK
De Jay Reatard-cover die we 'allemaal vast wel kennen', wordt door niemand meegezongen.

HET PUBLIEK
Het publiek is sowieso tamelijk tam. Armen over elkaar, af en toe een beetje meeknikken, maar dan houdt het ook op. Als je kuilschuw bent, ben je in Cul de Sac normaal gesproken op de verkeerde plek, maar blijkbaar heeft de Incubate-ganger op het begin van de maandagavond nog geen zin om tot het gaatje te gaan op opzwepende muziek als deze.

HET OORDEEL
The Black Cult is een collectief met drie 'angry young men', dat verfrissende en pittige garage luistert. Okee, het komt soms allemaal wat liever over dan dat het bedoeld lijkt, en soms vervalt de band in simplistische arrangementen, maar de heerlijke gitaarsolo van Douwe in het eerste nummer verraadt meer kwaliteit, honger en ambitie. Het maakt nieuwsgierig naar de nabije toekomst voor de (Zuid!!)-Groningers.