Waar de sfeer ‘s middags voor de eerste act nog erg tam lijkt, is er stiekem best veel te doen. Zo staat er in Casa Bacardi een salsa-expert klaar om een workshop te geven aan de brakke volhouders die vol enthousiasme klaarstaan. De heupjes zijn na twee dagen festival al goed los en zo danst het kleine clubje dat zich naar de stage heeft gesleept op de swingende Salsa Romántica. Links, rechts, links, rechts, achter, voor. Zo, weer wat geleerd op de zondagmiddag.
Vandaag gaan we eens een kijkje nemen in de area's waar de indiesnob normaal niet zo snel te vinden is. Want Paaspop heeft nog een heleboel meer te bieden dan alleen bandjes.
De Disco Snolly-stage is dit jaar veranderd van locatie, van het middenterrein af en nu ingenesteld tussen The Jack Daniel’s Stage en The Social Club. Het recept van Disco Snolly is simpel: een hele grote glitterbal, een stel knappe danseressen in glitterpakjes en louter hits in een discojasje. De aankleding ziet er spectaculair en gelikt uit, er zijn zowaar drie niveaus waar dj’s en muzikanten kunnen staan en een balkon waar het publiek terecht kan. En toch voelt de dansvloer een beetje krap, Disco Snolly blijkt nog steeds even populair als voorgaande jaren.
Is al deze glitter en glamour je te veel, dan kun je even de rust opzoeken in de Fuze Tea Oase. Onder het genot van een cocktail kun je hier het hele weekend door afwisselend dj's en (grotendeels cover)bands zien. En vooral die coverbands zijn leuk, hardop meeblèren en onbezorgd een dansje doen: de Oase, met zijn perfecte ligging in het midden, staat ook dit jaar weer continu goed vol. Ondanks dat de Oase één van de weinige overdekte plekken is, lijkt een beetje regen de mensen hier niet te deren. Een van de coverbands krijgt het zelfs voor elkaar om een heuse sit-down plaats te laten vinden!
The Silver Warehouse is het hele weekend zo hot and happening dat we er niet eens naar binnen kunnen voor een kijkje. Dan maar door naar het Theater, waar niet alleen een heus theater is opgetuigd maar waar omheen ook nog kleine stad is opgebouwd met allerlei leuke stands. Verstopt achter een façade van klassieke Amerikaanse houten panden in westernstijl vind je een arcadehal, kun je een potje levensgroot Monopoly spelen en zelfs naakt vingerworstelen (oké dan?). En alsof dat nog niet genoeg was kun je ook nog je zangkunsten vertonen in de karaoke limousine of de levensgrote versie van Stef Stuntpiloot.
Als in de Loco Royale wordt gevraagd naar vrijwilligers voor het Rodeo Zingen gaan er gelijk veel handen omhoog. De moedige eerste kandidaat Stefan behaalt de slechtste tijd van het weekend tot nu toe: 42 seconden zat hij op de wilde robotstier. Balen is dat hij de tekst van ‘Highway To Hell’ niet zo goed kent als hij van tevoren had ingeschat. De volgende kandidaat Marleen overtreft hem met de meest schreeuwlelijke cover van ‘Heb Je Even Voor Mij?’ die we ooit hebben gehoord. Maar ook voor haar is het na één minuut en 29 seconden voorbij. Peer zit daarentegen erg kalmpjes op de schuddende ros en zingt een minuut en 47 seconden een wat stille versie van ‘Jij Denkt Maar Dat Je Alles Mag Van Mij’.
De wedstrijd was toch wat minder zenuwslopend dan gedacht, dus verplaatsen we ons stilletjes maar buiten. Hier wacht een grote teleurstelling: het regent. Chagrijnige gezichten verplaatsen zich over het terrein met poncho’s, vestjes over het hoofd, of gewoon met een flink sprintje. Paaspop bewijst maar weer eens dat rennen met bier een schone kunst is.