HET CONCERT
The Twilight Sad, 013 kleine zaal, zaterdag 21 september 2013.
DE ACT
Schotse band die net als Glasvegas, om nog maar eens echt Schotse band te noemen, zijn pijlen rechtstreeks op het hart richt. Veel pathos dus, voornamelijk afkomstig van de zanger die wordt bijgestaan door een gitarist, een toetsenist en een kastje waar zo nu en dan de beat uitkomt.
HET NUMMER
‘The Wrong Car’, het zou de blauwdruk kunnen zijn van een song van The Twilight Sad. En dan wordt het ook nog eens bijzonder goed uitgevoerd: de zanger staat op zijn tenen en als hij na afloop zou zeggen dat hij het daar op die manier het beste uit kan halen, is het niet moeilijk hem meteen te geloven. Hij schudt zijn hoofd om het ongeloof aan te dikken, grijpt de microfoon met twee handen vast en is niet van plan om los te laten. En waar de zanger bij andere nummers nog wel eens een valse toon erin laat slippen, zingt hij ‘Wrong Car’ helemaal foutloos. En vooral met een bezieling die zijn weerga niet kent. Hoe dik het er ook op ligt, het werkt.
HET MOMENT
Het optreden van The Twilight Sad kent niet echt momenten. Het is een aaneenschakeling van eenzelfde soort (liefdes)liedjes.
OOK OPMERKELIJK
De manier waarop de band desgevraagd de twee afwezige bandleden verexcuseert is opmerkelijk. Ze geven antwoord op vragen die niet eens gesteld zijn, om Editors maar even te quoten. “We told them to fuck off”, gevolgd door: “No, no, they just couldn’t make it. I don’t know why.” En tot slot: “No, it’s just that we decided to play with a stripped version of the band now for a while.” Jammer dat de ritmesectie daardoor nu uit een kastje komt, maar verder prima hoor.
HET PUBLIEK
Het is druk in de kleine zaal van 013. Een jongen vooraan, die geen moment van zijn plek wijkt, blijft bijna in de intense emoties hangen terwijl het publiek op het balkon rustig zittend luistert. Tegen het einde van de show volgt een compliment en een cheers van de frontman van de sympathieke band. Hij prijst het stille, aandachtig luisterende en “nice” publiek. Het geeft het optreden een grotere status dan het eigenlijk verdient: alsof er echt niets van dit optreden gemist mag worden terwijl alle nummers toch wel echt heel veel op elkaar lijken.
HET OORDEEL
The Twilight Sad, 013 kleine zaal, zaterdag 21 september 2013.
DE ACT
Schotse band die net als Glasvegas, om nog maar eens echt Schotse band te noemen, zijn pijlen rechtstreeks op het hart richt. Veel pathos dus, voornamelijk afkomstig van de zanger die wordt bijgestaan door een gitarist, een toetsenist en een kastje waar zo nu en dan de beat uitkomt.
HET NUMMER
‘The Wrong Car’, het zou de blauwdruk kunnen zijn van een song van The Twilight Sad. En dan wordt het ook nog eens bijzonder goed uitgevoerd: de zanger staat op zijn tenen en als hij na afloop zou zeggen dat hij het daar op die manier het beste uit kan halen, is het niet moeilijk hem meteen te geloven. Hij schudt zijn hoofd om het ongeloof aan te dikken, grijpt de microfoon met twee handen vast en is niet van plan om los te laten. En waar de zanger bij andere nummers nog wel eens een valse toon erin laat slippen, zingt hij ‘Wrong Car’ helemaal foutloos. En vooral met een bezieling die zijn weerga niet kent. Hoe dik het er ook op ligt, het werkt.
HET MOMENT
Het optreden van The Twilight Sad kent niet echt momenten. Het is een aaneenschakeling van eenzelfde soort (liefdes)liedjes.
OOK OPMERKELIJK
De manier waarop de band desgevraagd de twee afwezige bandleden verexcuseert is opmerkelijk. Ze geven antwoord op vragen die niet eens gesteld zijn, om Editors maar even te quoten. “We told them to fuck off”, gevolgd door: “No, no, they just couldn’t make it. I don’t know why.” En tot slot: “No, it’s just that we decided to play with a stripped version of the band now for a while.” Jammer dat de ritmesectie daardoor nu uit een kastje komt, maar verder prima hoor.
HET PUBLIEK
Het is druk in de kleine zaal van 013. Een jongen vooraan, die geen moment van zijn plek wijkt, blijft bijna in de intense emoties hangen terwijl het publiek op het balkon rustig zittend luistert. Tegen het einde van de show volgt een compliment en een cheers van de frontman van de sympathieke band. Hij prijst het stille, aandachtig luisterende en “nice” publiek. Het geeft het optreden een grotere status dan het eigenlijk verdient: alsof er echt niets van dit optreden gemist mag worden terwijl alle nummers toch wel echt heel veel op elkaar lijken.
HET OORDEEL
Een prima optreden, dat aantoont dat de liedjes van The Twilight Sad ook uitgekleed de aandacht vast kunnen houden. Alleen vermoedelijk niet voor lang, op ‘The Wrong Car’ na is morgen alles weer vergeten.