#INCU13: Neil Halstead is té singer/songwriter voor Incubate

Weinig bijzonderheden in prima optreden

Juliën L'Ortye ,

De dienstdoende fotograaf bij dit optreden vertelde op weg naar de Pauluskerk een mooie anekdote over een collega, die bij een andere show aldaar, een tijdje terug, zo ontzettend stil moest zijn dat hij met zijn camera op zijn buik naast een van de artiesten belandde en zich gedurende de show niet mocht verroeren. Ook dit jaar vormt de kerk aan de rand van het hart van het centrum weer het decor voor enkele prachtige Incubate-shows, waaronder die van singer/songwriter Neil Halstead.

HET CONCERT:
Neil Halstead, Pauluskerk, zaterdag 21 september
 
DE ACT:
Samen met zijn schoolmaatje Rachel Goswell richtte Neil Halstead aan het eind van de jaren ’80 de shoegazeband Slowdive op, die na het opstappen van enkele andere bandleden door het leven besloot te gaan als Mojave 3. Daarmee liet Halstead al een beetje doorschemeren een zwak te hebben voor folk en country. Het bloed kroop waar het niet gaan kon en hij besloot voor een solocarrière te gaan, waarop hij zijn singer/songwriter-kant wat meer uit diepte. Vorig jaar verscheen op Brushfire, het label van Jack Johnson, zijn derde en laatste album: Palindrome Hunches.
 
HET NUMMER:
Terwijl de tracks op dat album zo nu en dan wat breder gearrangeerd zijn – neem setopener ‘Tied To You’, met strijkers en pianowerk – doet Halstead het deze avond met enkel een gitaar en de sporadische inzet van een mondharmonica. Enerzijds siert hem dat, maar anderzijds zorgt dat er ook voor dat het optreden nooit echt het gemiddelde singer/songwriter-niveau ontstijgt.
 
HET MOMENT:
Halverwege het optreden haalt een tweetal druiloren het in hun hoofd om nog voor het einde van een van Halstead’s nummers al een poging te doen naar binnen te wandelen. Er heerst echter het hele optreden lang een serene rust in de Pauluskerk, waardoor die actie op weinig begrip kan rekenen. Integendeel: na een rits enorm boze blokken besluiten de twee de deur toch maar even te sluiten en een minuutje te wachten.
 
HET PUBLIEK:
Zoals gezegd zwijgen de pakweg tweehonderd aanwezigen in de sobere kerk van begin tot eind en is er voor een kerk een gezonde in –en uitloop van het publiek. Zo speelt Halstead de kerk zeker niet leeg en staan er altijd nog mensen buiten de deuren te wachten tot ze naar binnen mogen.
 
HET OORDEEL:

Na drie kwartier Neil Halstead krab je je toch enigszins achter de oren, want wat heeft de beste man hier nu precies te zoeken? Niet dat Incubate geen singer/songwriters mag boeken, maar dit is wel heel erg doorsnee. Een keurige, typische singer/songwriter-show, zoals je het genre zou verwachten. Nee, dat hoort dan toch meer thuis op bijvoorbeeld Naked Song of Songbird. Of op het hoofdpodium van Pinkpop.