EP recensie: Meneer Van Dalen – Wacht Op Antwoord

Geen rekenles, maar wel eigenzinnige popmuziek

Tekst: Guido den Boer ,

Machtsverheffen, Vermenigvuldigen, Delen, Worteltrekken, Optellen, Aftrekken. Wie niet zijn hele basisschoolperiode op de gang heeft gestaan zou dit rijtje in principe moeten kennen. We gebruiken het bij de wat grotere rekensommen. Nee, dit is niet onze nieuwe rubriek “Rekenen met 3voor12 zuid-holland”, maak u vooral niet ongerust. Meneer Van Dalen is namelijk ook een Rotterdamse band. Zij brengen Nederlandstalige popmuziek en op 30 mei brachten zij een EP uit, die niet geheel toevallig de titel Wacht Op Antwoord draagt.

Openen met een afwijkende maatsoort, ga er maar eens aan staan. Meneer Van Dalen doet het prima met de track “Tussentijd”. Deze vrij stevige rocker trekt direct de aandacht, die wordt vastgehouden wanneer zangeres Sophie Reekers inzet. Zij heeft een heldere stem en, minstens zo belangrijk, ze articuleert duidelijk. Hiermee heeft Meneer Van Dalen gelijk een streepje voor op de gemiddelde Nederlandstalige artiest, waarbij je toch regelmatig het gevoel hebt met een soort brabbeltaal te maken te hebben. Bij Sophie Reekers is echter ieder woord prima te verstaan. Maar goed ook, want de teksten mogen er zijn. “Vandaag is wat ik gister dacht dat morgen niet zou zijn”, zingt zij in het nummer “Donker Licht”, om maar even aan te geven dat de teksten niet zomaar alledaagse liefdesperikelen behelzen. De poëzie spat er vanaf.

De muziek zelf zit ook uitstekend in elkaar. Vaak lekker poppy, om vervolgens om te slaan in een donkere lading wazige psychedelica. De band heeft een vreemd eigen geluid. Zweverig, tegendraads, zwoel en somber. De track “Tussen Neus en Lippen” klinkt bijvoorbeeld als een kruising tussen het betere werk van Radiohead en de wat duisterdere Beatles-nummers, met een dikke laag blues eroverheen. Maar dan in het Nederlands. Volgt u nog?
 
In de titelsong gaat Sophie weer aan de knutsel met de Nederlandse taal, door een ezelsbruggetje voor rekenen om te buigen naar een soort zoektocht naar de zin van het leven. De achtergrondzang, “Ta ta ooohooohooo”, zorgt voor een extra laag in de muziek zelf, terwijl de rest van de bandleden zich een weg banen naar de afsluitende climax. Het nummer “Wacht op Antwoord” eindigt echter zoals het begon, puur vocaal.
 
Het nadeel van muziek digitaal luisteren is dat de verrassing van een verborgen nummer verklapt wordt. Want waarom staat er nog een nummer in de playlist, terwijl dit niet op de achterkant van het doosje staat? Goh, en het heet digitaal ook nog eens “Bonus Track”. Dag verrassing. Hoewel, niet helemaal, want deze korte bonus track wordt gezongen door één van de andere bandleden. Toch nog een beetje een verrassing.
 
Alles bij elkaar opgeteld is deze EP van Meneer Van Dalen een prima staaltje muziek met een hele eigen inslag. Ieder nummer heeft een eigen karakter zonder dat de EP als totaalplaatje kracht verliest. De grote vraag is alleen: Hoe zal de band een volgende EP noemen? De best mogelijke woordspeling is nu al gemaakt.