Audacity rammelt maar wat aan in V11

Handvol goede nummers kunnen matig vertoon niet redden

Mathijs Nicolai | Foto's: Felix den Adel ,

Vrijdagavond, een redelijk gevulde kajuit van V11 en een Californische garagerock band uit de stal van Burger Records – het lijkt een formule met succesgarantie.Helaas blijkt het vanavond niet zo te werken. Een gebrek aan echt goed materiaal en een ongeïnteresseerde houding nekt Audacity op een avond waarop de locatie meer indruk maakt dan de dienstdoende artiesten.

De oplettende internetgebruiker moet de afgelopen weken de bevestigingen van Rotown shows in V11 (o.a. Audacity, Nouveau Velo, Gap Dream) met genoegen hebben zien binnensijpelen. Het opvallende, rode lichtschip dat in de Rotterdamse wijnhaven prijkt is al vaker decor geweest voor muzikale uitspattingen maar sinds kort lijkt ook Rotown de weg naar V11 te hebben gevonden. Op papier is dat een geweldige zet want op die manier krijgen artiesten die er normaliter niet in slagen Rotown vol te spelen ook een volle tent. Daarnaast oogt de kajuit van het schip, knus en zonder podium, als een ideale ruimte voor de garagerock anthems van het Californische Audacity.

Nieuwsgierig staat een gezellig volle kajuit dan ook rond kwart over tien te wachten op de entree van de Amerikaanse gasten. Niet veel later treedt een viertal naar voren dat door het leeuwendeel van de bezoekers ongetwijfeld voor normale bezoekers was aangezien en stelt zich voor als Audacityfrom Fullerton, California. Fullerton, juist, de thuisbasis van het alom bewierookte Burger Records – bekend van haar cassette releases, bands als Rotown alumni Natural Child en together PANGEA maar ook de Nederlandse artiesten Mozes & The Firstborn en Jacco Gardner. Audacity was zelfs een van de allereerste artiesten die via dit label de markt betrad. Inmiddels zijn we een handvol releases verder, met de langspeler Butter Knife als laatste wapenfeit, en lijken ook deze heren de weg naar Europa en Nederland in het bijzonder goed te hebben gevonden. Eerder trad men al op in onder meer Utrecht, Groningen en festivals als ITGWO en Incubate.

Nog voor men aftikt voor het eerste nummer doet zich het eerste chaotische feit voor, de verstrooid ogende heren nemen eerst nog uitgebreid de tijd om te soundchecken en komen er vervolgens achter dat er nog van alles aan schort. Als alle knoppen dan juist lijken te  staan en het geluid naar behoren is, dat zou het overigens de rest van de avond blijven, is het dan toch echt tijd om af te trappen. Het kwartet grijpt de toehoorders linea recta bij de keel met één van de vele anthems die het oeuvre van de mannen rijk is. Later zou overigens blijken dat deze greep helemaal niet zo stevig is. Overstuurde zang, stevige drumpartijen, vele tempowisselingen en aanstekelijke hooks komen samen in een set van korte nummers met, helaas, weinig echt memorabele momenten. Dat laatste is wat het meest blijft knagen, de nummers worden alleraardigst gebracht maar zijn gewoon niet echt sterk. Een enkele voltreffer zoals het geweldige Subway Girl, Punk Confusion en afsluiter Mind Your Own Business (een cover van Delta 5)kunnen niet verbloemen dat de rest vrij matig is.

Wat daarnaast stoort is dat de heren het zelf ook niet al te serieus lijken te nemen. Zo vertrekken drie van de vier bandleden halverwege de set, die sowieso maar hooguit veertig minuten klokt, richting de bar voor een nieuwe alcoholische versnapering. Ze laten het publiek achter met de leadzanger die op weinig verbluffende wijze solo een ballade brengt om de tijd te doden. Alsof dat nog niet genoeg was neemt diezelfde zanger even later plaats achter het drumstel en neemt de drummer een geïmproviseerde zangpartij voor zijn rekening. Het laat zich raden dat hier ook niet bepaald over naar huis te schrijven was. Audacity bewijst vanavond dat er een belangrijk verschil bestaat tussen een nonchalante- en een ongeïnteresseerde houding. Enfin, de belangrijkste lessen van vanavond zijn allicht dat de Burger Records vijver geen succesgarantie is en dat Rotown er met V11 een uitstekende locatie bij heeft – het is alleen te hopen dat bands als Nouveau Velo, Gap Dream en The History of the Apple Pie het binnenkort beter doen.