EGOpop viert tiende editie

klein festival bewijst bestaansrecht

Roger Smeets, Antoine Bongers (foto's) ,

In het kleine kerkdorp Egchel in Noord-Limburg ontstond in 2003 het idee om een festival te organiseren. Elf jaar later vindt alweer de tiende versie plaats. Tijd voor een feestje.

Begonnen als opwarmer voor de kermis in het dorp is EGOpop (Egchel Geeft Om POP) inmiddels uitgegroeid tot een vast evenement in de regio. De organisatie bestaat volledig uit enthousiaste vrijwilligers. Het festival haalt zijn budget uit sponsoring, en de omzet die tijdens de twee dagen gedraaid wordt. 

Wat gelijk opvalt is dat het geheel erg goed georganiseerd is en dat er weinig aan het toeval wordt overgelaten. Er hangt een gemoedelijke, gezellige sfeer en er zijn twee podia. Een in de tent en een buiten, waar voornamelijk coverbands uit de regio spelen. Beide podia sluiten naadloos op elkaar aan waardoor er de hele dag live muziek te horen is. Op vrijdag speelt Ilse de Lange. Op zaterdag is het programma uitgebreider met in totaal tien bands, verdeeld over de 2 podia. Hoofdact op zaterdag is Kensington. 

De zaterdag begint rustig in de tent. Powershake speelt rockabilly. Dat doen ze goed en vol enthousiasme. Helaas is het nog erg rustig, maar dat mag de pret voor de band niet drukken. Een bezoeker legt uit dat het vrijdag voor de meesten erg laat is geworden, maar dat er later op de dag meer mensen in de tent zullen zijn dan dat er bewoners zijn in Egchel. Dat blijkt ook te kloppen.

CAS speelt als tweede in de tent. Aangevoerd door de talentvolle Cas Ronckers speelt de band een mix van covers en eigen werk. De band wordt aangevuld met een erg goede driekoppige blazersectie die ervoor zorgt dat de sfeervolle nummers nog beter tot hun recht komen. Een mooie banjoversie van 'I'm On Fire' van Bruce Springsteen maakt indruk. Vol enthousiasme krijgt Cas het publiek mee en wordt de set afgesloten met een nummer van Mumford en Sons. Duidelijk is dat deze band de inspiratie vormt voor het eigen werk. Een belofte voor de toekomst. Aan de muziek zal het niet liggen in ieder geval. Een mooi, goed optreden. 

Kraantje Pappie is inmiddels een gevestigde naam in Nederland. Hij bewijst zijn status met een goede show. De Groninger danst en springt, samen met een extra rapper en dj, van links naar rechts over het podium en krijgt de tent volledig mee. De jeugdige bezoekers brullen de teksten allemaal mee en ook aan de bar, waar de wat oudere bezoekers van een biertje genieten, gaan de hoofden langzaam op en neer. Kraan heeft er overduidelijk erg veel plezier in. Elke keer als de handen in de lucht moeten doet het publiek wat er gevraagd wordt. Zijn recente hit 'Feesttent' past dan ook perfect als afsluiter van een goed optreden. 

Kensington staat als hoofdact op het podium. Op de eerste rijen staan vooral jonge, vrouwelijke fans. De band bewijst dat je met hard werken en veel toewijding veel kan bereiken. De show zit erg goed in elkaar. De nummers zijn gewoon goed, de band is in vorm en laat zien dat ze een solide basis hebben. Kensington heeft de potentie om een vaste waarde binnen de Nederlandse popmuziek te worden, en misschien zelfs internationaal te scoren.  Tenslotte sluiten de Memphis Maniacs Egopop af. Dat kan natuurlijk niet misgaan. Groot feest in de tent! Iedereen staat te springen. Strakke performance, helemaal niks mis mee.  

EGOpop bewijst met een gevarieerd programma dat er zeker een bestaansrecht is voor kleinere festivals. EGopop heeft alles in handen om uit te groeien tot een vaste waarde op de festivalagenda. En dat alles zonder subsidie. Een mooi evenement in het noorden van de provincie. De rust keert weder in dit kleine dorp. Op naar de volgende EGOpop.