Pinkpop 2006 / Dag 2

Van koeienpis to Tool

Pierre Oitmann, ,

Uitersten ontmoeten elkaar op deze tweede Pinkpopdag. Van de intellectuele en complexe muziek van Tool en Dregd tot de platte en voorspelbare puberpop van Bloodhound Gang. Daar tussen in vooral veel goede optredens van onder andere Infadels, Racoon en Hooverphonic.

Van koeienpis to Tool

Opnieuw een zonnige dag tijdens Pinkpop 2006. Deze tweede dag kende ook weer tal van hoogtepunten en 3VOOR12/Limburg somt deze graag voor je op. Presentatie vandaag was in handen van MTV-VJ Barbara Karel en wederom Giel Beelen. De dag werd afgetrapt door Kashmir, met hun kenmerkende Britse rock. Hiermee gooiden ze afgelopen festival seizoen al hoge ogen op een aantal andere festivals. Op de 3FM-stage trad een uur later de eerste Nederlandse band van deze dag op. Namelijk het Brabantse VanKatoen. Een vaste schare fans leek zich voor het podium verzameld te hebben en Jan Smeets verkondigde zelfs blij te zijn met het feit dat VanKatoen “eindelijk op Pinkpop staat”. Dat was toch niet zo’n hele grote prestatie, Jan? Een kwartiertje na aanvang van VanKatoen betraden The Rakes de John Peel-stage. Dit is eigenlijk de tent, voorheen bekend als de ‘3FM-tent’, maar dat tegenwoordig afwisselend de naam draagt van deze in 2004 overleden Britse diskjockey en van de auteursrechtenorganisatie BUMA. Je zou The Rakes genregenoten kunnen noemen van Kaiser Chiefs (zaterdag op Pinkpop), Editors en Franz Ferdinand (beide maandag op Pinkpop). Met hun stilistische punkfunk is de muziek The Rakes net iets steviger dan de frivole artpunk van Franz en de Chiefs, maar ook meer dansbaar dan de gloomwave van Editors. Daarbij is zanger Alan Donohoe een soort vreemde kruising tussen Ian Dury en Mr. Bean. De Mark Foggo van de punkfunk dus. Één van de grootste attracties vandaag op Pinkpop was wel het optreden van Bloodhound Gang. Bijna alle Pinkpopbezoekers waren afgekomen op deze prankrockers uit de VS. Ze openden hun set met hun debuuthit ‘Fire Water Burn’, met een erg lang intro en met erg slecht geluid. Het geluid trok naar mate de show vorderde aanzienlijk bij. Het niveau van de show zelf daalde echter continu. “Have you seen Placebo last night?”, vroeg frontman Jimmy Pop aan het publiek, dat vervolgens in applaus uitbarstte. “I sucked his cock behind a Wallmart store back in ‘87”, zei Pop vervolgens over Placebo-zanger Brian Molko. Met nog een hele rij van middelmate uitvoeringen van hun liedjes en kansloze ‘interludes’ scoort Bloodhound Gang erg laag als het gaat om de beste Pinkpop-performance van dit jaar. “Budweiser tastes like cow piss”, aldus Jimmy Pop. “Even Patty Brard is less distasteful.” Waarschijnlijk scoort de band zelf nog lager dan Budweiser. Zeker toen, over ‘piss’ gesproken, bassist Evil Jared over Jimmy Pop gingen urineren. Ondanks deze vunzigheid wisten de bloedhonden met hun debiele uitvoering van het ‘Wilhelmus’ het publiek op hun hand te krijgen. Het merendeel van het publiek maalde niet om de platte humor, maar genoot er zelfs van. Om 16.00u begon The Zutons te spelen in de tent. De rock ‘n’ rollband speelde tegelijkertijd met Dredg; Een Amerikaanse underground emoband met een redelijke navolging. Met hun experimentele en haast wiskundige gitaarnummers brachten ze de fans in vervoering. Voor de echte liefhebber dus. Het valt alleen een beetje zwaar op de maag, na het optreden van Bloodhound Gang. Één van de hoofdacts van de zondag was de Zeeuwse band Racoon. Vorig jaar stonden ze nog backstage te voetballen bij Pinkpop. Zij waren namelijk de ‘reserveact’. Deze dubieuze eer viel hen ten beurt omdat ze toen net hun nieuwe plaat uit hadden. Inmiddels zijn er daarvan al ladingen over de toonbank gegaan en is hun populariteit in hoog tempo gegroeid. Hun euforische stemming op Pinkpop dit jaar was dan ook terecht. Het publiek kende alle teksten van Racoon uit haar hoofd. Een band waarover niks valt aan te merken, of je er nu van houdt of niet. Na het meezingfeest van Racoon is het volgas rocken tijdens het optreden van Danko Jones op de 3FM-stage. Op datzelfde moment wacht de Londense band Infadels een heldenonthaal in de tent. Tot de nok gevuld. Als de band op het podium verschijnt wordt er luidruchtig geklapt. En Infadels maakt de verwachting van het publiek meer dan waard met een enorm energiek en superstrak optreden. Het is misschien wat vroeg om nu al te zeggen, maar Infadels zou wel eens de Franz Ferdinand of Kaiser Chiefs van dit jaar kunnen worden. En dus op het hoofdpodium. Als het 19.00u is verschijnen de mannen van dEus op het podium. Deze Belgische band staat al jaren bekend om haar vernuftige Belgenpop. Een uur later staat in de tent naast het hoofdpodium een andere Belgische topper, namelijk Hooverphonic. Met hun mix van triphop en jaren ’60-pop en –rock laten zij een verpletterende indruk achter bij het publiek. Vooral zangeres Geike Arnaert kan op veel bijval rekenen. Waarschijnlijk mede door haar sexy rode jurkje. Met Alter Bridge op het 3FM-podium worden ook de liefhebbers van wijlen Creed nog eens op hun wenken bediend. Afsluiter op Pinkpop dag twee is het monumentale Tool. Als een dinosaurus walst Tool het publiek plat met hun lange, epische nummers. De band speelde een aantal nummers van hun nieuwe album ’10,000 Days’ en natuurlijk ook enkele Tool-klassiekers als ‘Sober’ en ‘Aenema’. Geluid is zeer goed en de show indrukwekkend. En heftige afsluiter van een gevarieerde festivaldag. Tekst: Pierre Oitmann Foto's: Bart Notermans